Chapter (128)
ကုန်းအဆင့်မြို့စား
"ငါ...ငါ..."
လျောက်ချင်း စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်သည်။
နှစ်အတော်ကြာအောင် အဆင့်တစ်ခုတည်းမှာ ပိတ်မိနေခဲ့ပြီး နောက်မှတက်လာသူတွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် သူ့မျက်လုံးရှေ့မှာတင် ကျော်တက်သွားတာကို မြင်ခဲ့ရသည်။ သူ့နှလုံးသားက ပေါက်ကွဲချင်စိတ်ကို မျိုသိပ်ထားရသည်။
မမျှော်လင့်ဘဲ ဒီနေ့မှာ သူသည် ခန္ဓာကိုယ်က ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရုံသာမက အဆင့်လေးဆင့်ကိုလည်း တစ်ရှိန်ထိုး ဖြတ်ကျော်သွားခဲ့သည်။
ကိုယ်တိုင် မကြုံခဲ့ရင် ယုံနိုင်မှာတောင် မဟုတ်!
ဗုန်း!
မြေကြီးပေါ် တိုက်ရိုက် ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ပြဿနာကို ကူညီဖြေရှင်းပေးတဲ့သူကို သခင်အဖြစ် အသိအမှတ် ပြုမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသားပါ.... ဒီနေ့ကစပြီး ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ရဲ့သခင်ငယ်လေးပဲ"
လျောက်ချင်း၏ မျက်လုံးများသည် မတုန်မလှုပ် တင်းမာမှုကို ပြသနေသည်။
"ကျေးဇူးပြုပြီး ထပါ!"
လုရွှမ်က သူ့လက်ကို ဝေ့ယမ်းလိုက်ပြီး လော်ယန်ချင်းနဲ့ အကြီးအကဲ သုံးယောက်ကို ကြည့်လိုက်ကာ
"သူ ထုံးရွှမ်နယ်ပယ်ကို အောင်မြင်စွာ တက်လှမ်းနိုင်သွားပြီ... ဒါကြောင့် သူက ထိပ်တန်းဆယ်ယောက်ကို လွယ်လွယ်ကူကူ ဝင်ရောက်ပြီး ကျန်းဝူအကယ်ဒမီကို ချီးမြှောက်နိုင်လောက်ပြီပေါ့ ဒါလည်း ကောင်းမှုပဲ ဟုတ်တယ်မလား?"
"ဟုတ်တယ် သေချာပေါက် ဟုတ်တာပေါ့!"
လော်ယန်ချင်းသည် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ခုန်ပေါက်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။
သို့သော် အဘိုးအိုကျန်း၏ မျက်နှာသည် နီရဲပြီး ရုပ်ဆိုးနေပါပြီ။
လျောက်ချင်းကို နောက်တစ်ဆင့်တက်ဖို့ ကူညီပေးချင်တယ်လို့ အခုပဲ ပြောခဲ့ပြီး သူ့ကို အနိုင်ယူဖို့ အခွင့်အရေးကို ရအောင်ယူမလို့ ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေနဲ့ သူတို့ သုံးယောက်ဟာ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ဘဲ သူ့ရှေ့က လူငယ်လေးကတော့ အသက်ရှူချိန် အနည်းငယ်မျှဖြင့် ပြီးသွားသည်။
