Chapter (126)
မုယန်ဖုန်း လှုပ်ရှားပြီ
"အတင့်ရဲလိုက်တာ!"
"တော်တော် သတ္တိကောင်းနေတယ်ပေါ့!"
"သေချင်နေတာလား?"
ထိုလူငယ်၏ စကားကိုကြားတော့ အကြီးအကဲ သုံးယောက်၏ မျက်နှာများ တစ်ပြိုင်နက် မည်းမှောင်သွားကာ ကျယ်လောင်စွာ ဟိန်းဟောက်လိုက်ကြသည်။
"လုရွှမ်..."
ဘေးက လော်ယန်ချင်းလည်း လုရွှမ်ကို ဒီလိုပြောမယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားတာကြောင့် သူ ထိတ်လန့်ပြီး မူးလဲလုနီးပါး ဖြစ်သွားတော့သည်။
မူလက ဒုကျောင်းအုပ်ချန်၏ စကားများအောက်တွင် အကြီးအကဲများသည် အလွန်ဒေါသထွက်ခဲ့ကြသည်။ လုရွှမ် ထိုသို့သော စကားကို ထပ်ပြောပါက မီးထဲသို့ လောင်စာထည့်လိုက်တာပဲ မဟုတ်ပါလော။
အကြီးအကဲ သုံးယောက် ဒေါသထွက်ပြီး သုံးယောက်လုံး ပေါင်းတိုက်လာရင် တားလို့ မရတော့ဘူး။
"ငါကျန်းရွှင်း မသိနားမလည်တဲ့ ကောင်တွေကို အများကြီး တွေ့ဖူးတယ်....မင်းက အမိုက်ဆုံးပဲ...လော်ယန်ချင်း အဲဒါကို မလုပ်ဘူး ဆိုမှတော့ ငါကိုယ်တိုင်လုပ်မယ်!"
အုမှိုင်းနေသော မျက်နှာဖြင့် အကြီးအကဲကျန်းသည် သူ့ထိုင်ခုံမှ ဆင်းလာပြီး လူသေကို ကြည့်နေသလိုမျိုး လုရွှမ်ကို အေးစက်စွာ ကြည့်နေလေသည်။
ကျန်းဝူအကယ်ဒမီ၏ အကြီးအကဲ သုံးယောက်တွင် သုသည် လေးစားထိုက်သော အနေအထားဖြင့် ရပ်တည်ခဲ့ပြီး သူ့ကို တွေ့သည်နှင့် လူတိုင်း သတိထားပြီး လေးစားကြမည် ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးကတော့ သူတို့ကို စော်ကားဝံ့လေ၏။
အေးစက်သော လေသံဖြင့် အကြီးအကဲကျန်းရွှင်းသည် လှုပ်ရှားလိုက်သည်။
ခန်းမထဲတွင် ကြီးမားသော လက်ဖဝါးပုံနှိပ်တစ်ခု ချက်ချင်းပေါ်လာပြီး လေပြင်းနှင့်အတူ လုရွှမ်ဆီသို့ ပြေးသွားသည်။
၎င်းသည် ကြောက်မက်ဖွယ် စွမ်းအားကို သယ်ဆောင်လာပြီး စွမ်းအင် ၃၀၀၀ အထိ ရှိသည်။
လုရွှမ်၏ ဆင်သံချပ် ရွှေကိုယ်ထည်သည် ဒုတိယအဆင့်သို့ ရောက်ထားလျှင်ပင် ဤလက်ဖဝါးဖြင့် ထိမှန်ပါက သူသည် အသားတုံးထဲသို့ တိုက်ရိုက် အခုတ်ခံရပြီး နေရာတွင်ပင် သေဆုံးသွားလိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းကြည့်လို့ရသည်။
