Kitsune •Hyunin•

1.9

Oy ve yorum🌸
Geçmiş doğum günün kutlu olsun bebek afedersinyaaaa

•••

"Nedense pek pofuduk hissetmiyorum."

Dudaklarımı birbirine bastırıp sola sinyal verdim. Tam şu an yanımda Jeongin, arkamda ise evli çift oturuyordu. Eski sevgilisiyle ve eşinin eski sevgilisiyle toplantı yapacak olan çift...

Beni çok yoruyorlar. Ciddiyim eskiden de yoruyorlardı ama şu an bildiğim gerçekler ve Jeongin'le tatlı tatlı gidememek beni ekstra yormuştu. Oysa birlikte şirkete ilk gidişimiz olan şu zamanda tek derdimin Jeongin'e havalı gözükmek olduğu bir zaman diliminde olmalıydık.

Şirketin önüne gelince bana özel ön kısımdaki park yerine park ettim. Changbin'in de arabası yandaydı. Arkadaşım herşeyden habersiz iş yapıyordu yani. Derin bir nefes aldım ve indim arabadan. Diğerleri de inmiş Jeongin direk yanıma gelmişti. Bu haline gülümsedim. Seungmin'in verdiği pembe örgü hırka ona çok yakışmıştı. Pembe kesinlikle Jeongin'in rengiydi.

Elini tuttum ve şirkete doğru yürüdüm. Bu sırada birçok çalışan selam veriyor en çokta Jeongin'e bakıyordu. Haklılardı. Yanında birini getiren biri değildim. Herkesten uzak duran soğuk patronlardan biriydim ve bu onları şaşırtmış olmalıydı.

İlerledim. Kimseye bir şey demeden sadece ilerledim. Günümüz dünyasında eşcinsellik yeni yeni kabul edilen bir şeydi. Bu yüzden elini tutsam dahi hareketlerimize dikkat edip başımıza iş almama- "Yaa bu çok güzelmiş Hyunjin evimize bundan alalım!"

"Yürü küçük top yumağı." Chan Jeongin'in kafasının arkasından ittirip ilerlettiğinde elimiz ayrılmıştı. Başımı iki yana sallayarak onlara yetiştim. Tartışıyorlardı. Hayır. Jeongin söyleniyor Chan ise bundan zevk alıyordu resmen.

Şimdi bir düşündüm de, bu kişilikte birinin Minho gibi yanar dönerli biriyle arkadaş olması dünya için hiçte iyi bir seçenek oluşturmuyordu. İki patlama meyillisi insan nasıl arkadaş olmuştu bunu da anlamış değildim.

Her zaman cebimde taşıdığım kartı çıkardım ve asansöre okutup açılmasını bekledim. Gideceğimiz kat çizim ve modelleme katıydı. Bu yüzden böyle bir sistem kurmuştuk. Bunu kullanırken havalı hissetmiyor değildim. Hele şu an Jeongin kocaman gözlerle beni izlediğinden ekstra gururlu hissediyordum. İyi ki yapmıştık.

Asansöre bindim. Diğerlerinin de binmesini bekledikten sonra kartı okutup en üste bastım. Sonraysa incelemek istediğini bildiğimden kartı tilkime uzatmıştım. Kocaman gözler mutlulukla parlayınca asansörde olmayı fırsat bilerek alnından öptüm kocaman. Şımarıkça gülmüş ve belime sarılmıştı miniğim.

Sahi... Jeongin tilki formunda cidden küçüktü ama insan formunda yeni yetişkin olmuş biri gibi duruyordu. Acaba gerçek yaşı neydi?

Asansör durduğunda bunu akşam sormayı aklıma not edip indim. Ben ilerlerken arkamdan geliyorlardı şu an. Jeongin kartı incelemekle meşgulken Chan'ın Changbin'e pislik yapacağı belliydi. Yutkunarak önümde ki kapının kulbunu tutarak yavaşça açtım. İşte başlıyoruz.

"Sonunda gelebil- Pofuduk da gelmiş!"

En öndeki beni yana itip sandalyeye fırlatan arkadaşıma çatık kaşlarla baktım. Onun ise asla umrunda değildi. Tüm odak Jeongin'i sevmekle meşguldü şu an. Saçlarını karıştırıyor yemek yiyip yemediğini soruyordu. "Yedim hatta çok doydum. Seungmin cidden çok güzel yemekler yapmıştı. Bir gün akşam yemeğine de gitmek istiyorum. Düşüncesi bile güzel!"

Changbin'in gülen yüzü yavaşça hüzünlü bir gülümsemeye geçince gözlerimi kapatıp geri açtım sadece. Seungmin Changbin için yemek yapmayı öğrenmişti ve bu Changbin'in gururlandığı net şeylerden biriydi. Eski günler aklına gelmiş olmalıydı.