Kitsune •Hyunin•

3.7

Oy ve yorum🌸
•••

Hamileliğin insanları güzelleştirdiği söylenirdi. Daha hiç birini görmediğimden bilmezdim ama gerçekten öyle olduğunu Seungmin'de fark ediyordum. Arkadaşım tilki sevgilimi kucağında severken gözüm ikisindeydi. Jeongin'e yemek veriyor sonrada kendisi yiyordu. Bebek gibi beslenen Jeongin ise bu durumdan fazlasıyla memnundu. Öyle ki kuyrukları dans ediyordu resmen. Gülümsedim. Bebek. Öhom. Jeongin zaten çok güzeldi. Acaba o da böyle... hm. Jeongin zaten bebek. Bir bebeğe baktığını düşünmek-

Siktir.

Hayal kurması bile tatlılıktan beyin kanaması geçirtebilirdi bana.

Zorlukla yutkundum ve önündeki su dolu bardağı alıp kafama diktim. Hey. Daha yeni onları süründüreceğim demiştim. Öyle hemen pes edemezdim. Bu kadar kolay olmamalıy- bana bakıyor hayır sen ona bakma kesin kalp yapacak hayır kanma bakma. Bakma dedim.

"Kardeşim sen ona bakmayınca üzülüyor. O üzülünce bende üzülüyorum Hyunjin."

Yanımdaki antik kitsuneye baktım. Gülümseyerek bana bakıyordu ancak kelimeleri pekte gülümsenmelik değildi. Derin bir nefes aldım ve itaat eder gibi Jeongin'e baktım. Onun düşündüğü aksine Jeongin şu an Seungmin'e tatlılık yapıyor, ona sürtünüyordu. Kendimi tutamayıp güldüm. Bebek gibi bakan olunca iyice bebekleşmişti.

"Seungmin. Yemek yemelisin." Chan kaşığı ağzına uzatınca arkadaşım tripli havasını bırakıp afiyetle yedi. Bu Chan'ı belki de ben uyandığımdan beri ilk defa gülümsetmişti. Sanırım Seungmin fazla çektiriyordu ona. Böyle bitkin olmasının nedeni buydu muhtemelen. Gerçi Minho'da dövmüş olabilirdi. Bir dakika. Hafızam gitti diye Minho ile Chan'ın resmi karşılaşmasını izleyememiştim. Oysa o kavgayı çok merak ediyordum.

Başka sefere artık.

"Bu arada Hyunjin. Uzun zamandır işe gelmiyorum. Chan sayesinde farkında değildiniz ama her şey iyi mi?"

Onaylamak anlamında başımı salladım. Yokluğunun verdiği hissiyat ve çalışma hissi olsa da bir şekilde idare edebilmiştik. Yine de yıllık kazancımızın yarıya indiğini ona söylemeyecektim. Bunu kendine dert edebilirdi ve küçük kurt için iyi olmazdı bu.

"Sevindim. Yine de dayanamayıp bir kaç şey yaptım şirket için. Umarım yardımcı olur."

İşte bunu kastediyordum. Chan'ın ciddi misin bakışlarını görmüştüm bu sırada. Kimseye bahsetmemişti ama çalışmıştı. İşkolik dediğimiz insan tipi tamamen Seungmin'di gerçekten. Bıçağımla eti kestim ve ağzıma attım. Sabah kahvaltısında et yiyorduk resmen. Et demek yazık olurdu gerçi. Düpe düz biftek yiyorduk. Tanrı aşkına kimin fikriydi bu-

"Canım çok istediğinden kahvaltıda olsa yapmak istemiştim umarım beğenirsiniz."

"Çok güzel olmuş." Dedim hemen Seungmin'i onaylayarak. Muhteşemdi. Sabah et yemek uyanır uyanmaz felan baya iyiydi yani. Sevmiştim hmhm.

"Senin elinden olan bir şeyin güzel olmama ihtimali yok." Chan son noktayı koyunca başımla onu da onayladım. Bu arada ben niye bu kadar amca triplerine girmiştim hemen? Hala imkansız geldiğindendi sanırım. Ah cidden. Bebek. Bebek kurt. Bir dakika.

İnsan olarak doğacak sonra ise kurt formuna dönmeyi öğrenecekk yani evet Hyumjin bebek seveceğiz ayayayay bizimde olsun mu olsun dimi hadi bebegimiz olsun

Jeongin Seungmin'in kucağında zıplarken göz göze gelmemek için gözlerimi kaçırdım. Minho da tip tip bakmıştı zaten bana. Duymadığı çok belliydi. Duysaydı... neyse bu ihtimali düşünmek istemiyorum.