Kitsune •Hyunin•

2.7

Oy ve yorum 🌺
•••

"Pankek aşırı aşırı güzel olmuş Seungie~"

Jeongin ağzını doldurup sandalyeyle Seungmin'e kaydı ve koluna yılıştı. Herşeyden habersiz arkadaşım ise gülerek karşılık vermişti. Cidden... Karşısındaki Lily'e nispet yaptığını sanırım anlayan tek kişi bendim.

"Afiyet olsun innie~ ah bu arada konuşmaya fırsatımız olmadı ama bugün burada kalmayı düşünüyorum. Yeriniz var değil mi?"

"Seungmin'imize her zaman var! Birlikte yatabilir miyiz~"

Lily'in karşı atağıyla hafifçe gülüp tabağıma geri döndüm. Gerçekten çok güzel şekil vermiş hatta bazılarını ayıcık gibi yapmıştı. Sanırım Jeongin ve lily'in Seungmin'i neden bu kadar sevdiğini anlayabiliyordum. Onların çocuksu yanını mutlu ediyordu. Changbin'i de sevseler Seungmin farklıydı işte. Sahi. Chan da mı acaba kızgındı? Beklemeden peşinden gelir diye düşünmüştüm.

"Olurr. Ben sarılarak yatmayı çok severim. Bu arada lily tam olarak kim oluyordun sen? Daha önce görüşmememize rağmen oldukça yakın hissediyorum sana karşı."

Pankekle oynamayı bırakıp Lily'e baktım. O da bana kısa bir bakış atmış sonraysa büyük gülümsemesini sunmuştu tekrardan. "Lily küçükken Hyunjin onu büyüttü. Hep birlikteydik ancak sonra ayrıldık. Şimdi tekrar kavuştuk."

"Çok tatlı. Bana hiç bahsetmemiştin Hyunjin." Seungmin reçeli minik pankekine sürüp ağzına attığında bana döndü. "Bir haftalık tatile gidip hayatının aşkını buluyorsun ve yine bir hafta sonra çocukluk arkadaşın evine geliyor. Sürprizlere açıksın."

Bittim ben. Zoraki gülümseme ile ona baktım. Bir şeyleri fark ettiği çok belliydi ama doğaüstü durumları bilmediğinden tahmin edip bulması zordu. Sanırım birazda buna güven- "Bu arada kkami nerede? Onu özledim."

"Ben ondan korkuyorum diye Hyunjin onu bir arkadaşına verdi. Artık huzur doluyum!" Jeongin'im yanağını tekrar Seung'un koluna yapıştırıp sürttüğünde işe yaramış olması için dua ettim. Neyse ki o kadar işkillenmiş durmuyordu. "Kkami için üzüldüm bende de kala- ah o adamla kalsa sanırım bebekte delirirdi. En iyisini yapmışsınız."

Tahmin ettiğimden büyük bir tartışma yaşadıklarını işte şimdi anlamıştım. Sahiden Seungmin kırılmış olmalıydı yoksa asla Chan hakkında böyle konuşmazdı. Chan da ondan ayrı kalamaz köpeği olurdu. Demek ya yüzü yoktu ya da o da kırılmıştı.

"Chan'la aranızda ne geçti Seung? Tabi özelse ısrar etmem ancak seni ilk defa ona karşı böyle görüyorum. Meraklandım." Ona bakarak pankeki ağzıma attım ve gözlerimi büyüterek cevap beklediğimi belirttim. Chan'la konuşmamız gereken şu durumda ilişkilerinin böyle olması herkes için zarardı.

"Sahiplenici yanını seviyorum. Her durumda beni korumasını, kıskanmasını vesaire ancak ben bana danışılmadan karar verilmesinden nefret ederim. Biliyorsun zaten bunu." Arkadaşım derin bir nefes alıp devam etti. "Tatil ayarlamış ve anneminde haberi var bundan. Resmen ikisi bir olup her defasında benim için bir şeyler yapıyorlar. Kendimi kötü ve karşılık veremiyor gibi hissediyorum artık. Toksik ilişkiden çıkınca böyle oluyor sanırım ama itiraz etmeme rağmen yapıyor bunu."

Uzun zaman sonra ilk defa Changbin ile ilişkisinden konuşmuştu ve toksik olarak tanımlamıştı. Yutkundum. Yeni pankeki ağzıma attığımda aklımda sadece keşke sormasaydın yazısı dönüyordu. Ancak olan olmuştu ve derine inmeliydik."Chan normalde peşinden koşardı. Bu sefer bir şey mi oldu?"

"Tartıştık. Gidiyorum dedim. O da nereye dedi. Bende Changbin'e dedim." Ağzımda ki pankeki çiğnemeyi bırakıp düz bir ifadeyle ona baktım. Ciddi miydi? Cidden mi? CHAN CHANGBİN'İ ÖLDÜRÜRDÜ!