Kitsune •Hyunin•

2.2

Oy ve yorum 🌸
•••

Isırığın asıl olayını öğrendikten sonra... Açıkçası daha belirgin hissetmeye başlamıştım. Değişiyordum. Daha az yoruluyor, hızlı ve güçlü oluyordum güç geçtikçe. Bunun nedeni ise Jeongin'di. Onun gücü doğrultusunda bende güçleniyordum.

Demek ki Jeongin'in de gücü artıyordu.

Derin bir nefes alıp yemeğe geri döndüm. Tilkimin dediği gibi hissetmiştim Felix'ten gelen belli belirsiz bir enerji vardı. Az parıldayan bir yıldız gibiydi adeta. Ancak şu an bunun konusunu yanımızda Seung ve Chang varken açamazdık. En iyisi beklemek uygun fırsatta gerçek tanışmayı yapmak-

"Onlara bunu yapmana gerek yok." Anlamdıramadığım cümleyle Felix'e döndüm. O ise Chan'a bakıyordu. "Zamanı zaten gelecek."

"Sen ne-"

"Ayh!" Seungmin aniden yerinden kalkınca Chan korkuyla ona döndü ve hızla ayağa kalktı. Ne olduğunu bende anlamamıştım. Felix'in garip konuşmasından sonra bunun olması...

"Fasulyeyi keseyim derken elim kaydı üzerime fırladı. Bir an ani olunca korktum öyle. Pfft cidden... Sizi de korkuttum özür dilerim." Ne zaman tuttuğumu bilmediğim nefesimi bıraktım. Cidden korkutmuştu beni. Jeongin ise kıkır kıkır gülüyordu bu halimize. Hain tilkinin hoşuna gitmişti korkmamız.

"Sevgilim cidden... Off" Chan Seungmin'e küçük bir öpücük verip sarılmak istediğinde Seungmin onu durdurmuş ve üstünü değiştireceğini söylemişti. Göz ucuyla Changbin'e baktım. Genelde Chan sevgisini bilerek gösterirdi ancak şu an tamamen 'ona bir şey mi oldu?' düşüncesinin getirdiği bir durum olduğunu biliyordum. Bu saf sevgiden sonra arkadaşımın halini merak etmiş-

"Üstüne fasulye var."

"Farkındayım."

"Tanrım çok özür dilerim!" Karşılıklı oturdukları için Changbin'in üstüne gelmişti fasulyenin yarısı. Gülmemek için dudağımı ısırdım. Tabi bu sırada Jeongin kahkaha atmakla meşguldü.

"Sana yeni kıyafet vereyim. Cidden kusura bakma. Öyle elim kayınca şeye şey oldu."

"Sorun değil." Arkadaşım üstünde ki fasulyeyi peçeteyle alarak masaya koydu ve yavaşça ayağa kalktı. Hala şokta olduğunu hissedebiliyordum. "Kıyafet iyi olur. Lütfen."

İkili içeri girerken güldüm. Kendimi anca tutabilmiştim zaten.

"Bunun anlamııı" uzun zamandır konuşmayıp gülen Jeongin'e baktım gülümseyerek. "Sen geleceği öngörebiliyorsun! Çünkü muhtemelen Chan'ın onlar için zihin kontrolü yapacağını fark ettin ve bu yüzden de ikinci olasılığı seçtin. Yani fasulyeyi!"

İşte bu beklenmedikti. Ancak düşününce dediği şeyler ve gidişat tamamen buna uyuyordu. Chan muhtemelen kullanacaktı. Kullanmaması için onu uyarmış ve normal bir gidişat sağlamıştı bu şekilde.

"Imm şey evet çünkü zihin kontrolü aslında çok tehlikeli bir şeydir. Zihinde boşluk oluşursa bu kişinin beyin fonksiyonlarını yitirmesine neden olabilir."

"Bir daha Seungmin'e bunu kullanırsan seni sikerim. Duydun mu beni?"

Bu ani çıkışımı kimse beklemiyordu. Bende kendimden beklemiyordum ancak bir anda sinirlenmeme engel olamamıştım. Böyle bir olasılık varken arkadaşıma bunu yapamazdı Ne. Olursa. Olsun.

"Hyunjin yine çok ateşli oldun~"

Sinirim geldiği gibi aniden giderken dudağımı yalayıp soluma, bana kocaman gözleriyle bakan tilkiye döndüm. "Sende çok zekisin bebeğim."