Kitsune •Hyunin•

4.1(Minsung özel)

Oy ve yorum bu sefer de ateşin kitsunesi ve karanlığın nogitsunesi için gelsin 🌸
•••

İlahi bakış açısı:

Esen rüzgar ve ona eşlik eden ağaç yaprakları... Siyah uzun kıyafeti savrulurken uçurumun kenarına yaklaştı Jisung. Burayı hatırlıyordu. En güzel anlarının geçtiği bu yeri nasıl hatırlamazdı?

"Güzel mekan seçimi." Bir adım daha attı ve bir adım daha. Tam uçta durduğunda dansçı bir edayla arkasını dönmüştü. "Ancak kardeşinin düğününü sekteye uğratmak senin için bu kadar kolay olmamalı Rhinoas."

"Tam adımla seslendin. Sanırım gerçekten sinirlisin ha?"

Umursamazdı ses tonu. Geleceği düşünmeyen her zaman ki o, diye düşündü Jisung. Konseyi düşünmeden böyle bir teklifte, özellikle de bunu kardeşinin düğününde yapması, bulunması apaçık bunu gösteriyordu ona göre. Derin bir nefes aldı. Sakinleşmek istedi.

Ama yapamadı.

"Senin için her şeyi yaptım ama sen hala oyun sanıyorsun. Üzgünüm ama güç her şeyi çözmüyor aptal tilki. Bu dünyada-"

"Benden güçlüsü yok. Jeongin'i sayma. O benim gibi biri değil. O bizim gibi değil. Bir kitsunenin kan isteyen kirli kurnazlıkları yok onda. Savaş isteği yok ama benim var Jisung." O da ilerledi. Uçurumun kenarındaki nogitsunenin tam karşısına geçerek yaptı bunu. "Konseyin Jeongin'i bırakma şartı benim kral olmamdı. Ki kral olduysam her şeyi yapma hakkım vardır."

"Bir şey dışında. Safkan varis. Başka türden biriyle evlenemezsin. Kendi türünden olmalı."

Sona doğru sesi kısıktı. İsteyerek yapmamıştı bunu. İstemsiz bir şekilde, sevdiği adamın başka biriyle olma ihtimali göz önüne gelirken söylemişti bu sözleri. İstemiyordu. Bunu istemiyordu ama elinden bir şey gelmezdi. Kitsunelerin konseyi nogitsunelerin parangasıydı. Tek hatası bütün soyuna zarar verebilirdi. Bu yüzden böyle davranıyordu asi tilki.

"Benim elimin başka birine o amaçla değeceğini düşünüyor musun sen? Jisung. Sikeyim büyüklerin canı cehenneme diyen sendin! Neden şimdi beni yarı yolda bırakır gibi konuşuyorsun?! Seni seviyorum. Sana aşığım. Dinle beni Jislua!" Kutsal isim. Kitsuneler bundan öylesine bahsedebilirdi ama nogitsuneler yapamazdı. O kadar kutsal görürlerdi ki sadece ailesi ve eşleri bilirdi bu ismi.

Han Jisung Jislua. Han ailesinin en güçlü kişisi ve tek safkanı. Nogitsuneler arasında en güzeli, en zekisi. Yanlış bir karar almak ve geleceği zorlaştırmak istemiyordu. Karşısındaki tilkiye aşıktı, onsuz olamazdı bunu biliyordu ama etrafına zarar gelme düşüncesi vardı bir yandan. Yeni aile kurmuş Jeongin, tek başına sürüsü olmadan yaşayan Chan hatta küçük daha yeni gücünü keşfeden Felix bile tehlikeye girebilirdi. Konsey Minho'ya zarar vermezdi ama ona ve sevdiklerine etkisi olurdu.

"Ya sen beni sevmiyorsun aileni öne sürüyorsun demi? Şştt bana bak. Sen adamı kanser edersin. Şu sırıtışa bak." Jisung kafasındaki düşünceleri atmış olabilecek en gıcık ifadeyle ona gülümsüyordu şu an. Elinde olmadan 'hah'ladı. Arkaya dönüp

"Aslında biliyor musun evet. Sıkıldım senden. Evli olmasak bile hep peşimdeydin bi sal be adam!"

"Hah! Ben mi peşindeydim. Farkındaysan olayları kardeşimle ilgili. Kim kimi bırakamıyor acaba?"

"Küçük tilkimi sana emanet eder miyim ben sence? Ben olmasam evlenemezlerdi bile! Neyse ki gölge yer değiştirme yaptım. Chan artık imzanın aynısını atar."

"NEY?!"

Kızıl kitsune çığlığa benzer bir şekilde bağırınca kendini tutmayıp güldü. Hassas noktasının kardeşi olması o kadar hoşuna gidiyordu ki. Normalde herkes sevdiğinin zayıf noktası olmak isterken bu Jisung için farklıydı. Eşinin onun için endişelenme gibi bir durumu yoktu. Nogitsune olarak kendini koruma kapasitesi fazlaydı. Gerçi Jeongin'in de artık bu gücü vardı ama... Minho sadece fazla evhamlıydı.