klanın son hizmetçisi | yeonbin

yeonjun'un mektubu

"Sevgili Kralım,

Kaleminizi titreyen ellerimle tutuyorum. İçimdeki hisleri size ait olan bu odada, kokunuz her yere sinmişken özlemle yazıyorum. Bu kalede, her şeyin soğukluğunu tenimde hissederken aradığım tek bir sıcaklık var; sizsiniz. Size olan aşkımın ağırlığı altında her geçen gün daha çok eziliyorum. Ayrılığımızın acısı, kalbimdeki her atışta alevleniyor, beni umutsuzluğa sürüklüyor.

Eskiden size olan nefretim sarayın duvarlarında yankılanırken şimdi içimdeki derin sevgi dalgalarında boğuluyorum. Her gece kalede her yalnız başıma kaldığımda, düşüncelerim sizinle dolup taşıyor. Gözlerim uzaklarda sizi arıyor.

Sizden ayrılmak istediğim günleri hatırlıyor musunuz? Ne acı günlerdi. Her gece saraydan gitmek için ağlardım. Siz ise her sabah bana odanızın kapısını açardınız. Şimdi sizden ayrıyım. Tavşan Tepesindeki dileğim gerçekleşti. Sevinmem gerek değil mi? Sevinmiyorum. Mutlu değilim. Gidersem mutlu olacağımı düşündüğüm günler yanılacağımı bilmiyordum. Neden canım bu kadar çok yanıyor? Söyleyin bana. Ayrılık neden beni öldürüyor? Nefes alamayacakmışım gibi hissettiğim gecelerde aradığım tek şey sizin varlığınız. Yanımda olduğunuzu bilmek ama ben sizsiz haftalardır yaşamaya çalışıyorum.

Umutsuz ve yalnızım. Siz yoksunuz. Elleriniz yok, dudaklarınız yok, kalbiniz benimle değil ve ben her gece yıldızlarda sizi arıyorum. Tavşan Tepesin'i hatırlıyor musunuz? Oradaki gibi hissediyorum. Siz yokken nasıl böyle hissedebilirim ki? Bu suç. Bu hislerin sebebi size olan aşkım mı? Yıldızlarda sizi görüyor olmam suç mu söyleyin bana.

Bedenim bu duvarların arasına hapsolmuşken ruhum sizinle birlikte sarayda kalmış gibi hissediyor.

Her adımımı sarayın koridorlarında attığımı hatırlıyorum. Ama şimdi kalede sessizliğin içinde kayboluyorum. Umutlarımın, hayallerimin hepsi birer birer soluyor, sadece geriye kalbimdeki acı kalıyor. Sizinle olan aşkımızın anıları içimde bir yara gibi kanıyor.

Birlikte geçirdiğimiz günleri özlüyorum. Özlemim göğsümden dolup taşıyor, dayanamıyorum. Bazı geceler sabahlara kadar ağlıyor, bazı geceler ağlarken uyuyakalıyorum. Ama her gece sarayda sizinle birlikte olamamanın acısıyla yanıyorum. Sizinle ayrı kaldığımız süre boyunca her anımızı gözlerimde canlandırıyorum fakat hayalimde bile sizi yanımda hissedemiyorum. Haftalardır bu odaya ve kaleye hapsolmuş bir hayat sürerken umutsuzluğum her geçen gün içimi kemiriyor. Sizsizlik beni tüketiyor.

Sizi sevmeden önce nefretin beni sardığı bu kalede şimdi yalnızlık beni kuşatıyor. Her gece sizi düşünürken sonsuz gökyüzüne haykırmak istiyorum. Tavşan Tepesinde'deki gibi hissettiren yıldızlara bakıyorum. Ben şimdi bir yıldız seçtim kralım. Görüyor musunuz onu? Size tüm hislerimi ulaştırsın. Gözyaşlarımı bir yağmur gibi yağdırsın. Hissedin beni. Görün ne hissettiğimi.

Her gece ve her sabah zihinimi kaplayan düşüncelerle savaşıyorum. Bazen gerçekliği yok sayıyorum. Sizsiz olmadığımı düşünüyorum. Gözlerim kapandığında sizi yanımda hissediyorum. Ellerim ellerinizde, tenim teninizde, gülüşünüz yanımda canlanıyor. Ama uyanık olduğumda, gerçekliğin soğuk ve acımasız yüzüyle karşı karşıya kalıyorum. Ne sarayın görkemi, ne de kaledeki sessizlik, içimdeki yalnızlık hissini dindiremiyor.

O sıcacık dokunuşunuzu, teninizin kokusunu hâlâ hissedebiliyorum. Bana nasıl dokunduğunuzu hatırlıyorum. Şimdi oralarda gezinen parmaklarım acıyla sızlıyor. Yokluğunuzu en çok da sizinkine alışan bedenim çekiyor. Varlığınızı istiyorum. Yanımda yatan, bana dokunan, beni seven. Siz olmadan yapamıyorum ben. Nasıl yaşanır bilmiyorum.

Her bir düşüncemde siz varsınız. Bitmek bilmeyen gecelerimin düşleri sizinle dolu. Kokunuz burada, sizden kalan bu odada. Benimkine karışıyor her bir gecede.
Yalnızlığımı bilin. Bu yaşama dayanamıyor oluşumu bilin.
Aşığınızın sizin kelimelerinize, anılarınıza tutunarak hayatta kalmaya çalıştığını benden duyun.

Şimdi gözyaşlarım bu kağıdı ıslatırken ara vermeden hissettiklerimi yazmak çok zor. Göğsüm daralıyor, ağrıyor. Yaşadığımı hissettiren hiçbir şeye sahip değilim. Artık size sahip değilim. Yine evsiz kaldım ben. Kimsesiz. Söyleyin bana, bu dünyada yer yok mu bana? Sizin krallığınızda, Ansan Krallığın'da bana mutluluk yok mu? Tüm hayatım boyunca sahip olacağım tek şey hüzün mü?

Sevgili Kralım, umarım bu mektubum içimdeki derin hisleri size ulaştırır. Sevgim, sarayın yüksek duvarlarından ve kaledeki sessizlikten geçerek ulaşsın size.

Gözyaşlarımla ıslanan kaleminizle son bir kez daha size seslenmek istiyorum. Belki bu mektup rüzgarlara karışacak ve sesim sizi bulacak. Belki de bir gün yeniden buluşuruz, yollarımız kesişir ve bu aşkın yüreğimizdeki ateşi yeniden alevlenir.
Sizi unutmak mümkün değil. İnsan nasıl olur da evini unutur? Siz benim evimsiniz. Şimdi evimden uzaktayım ama inanıyorum, sizde de inanın. Bir gün buluşacağız. Bu tekin yollarda kaybolsamda sizin beni bulacağınıza olan inancım var.

Hiç bitmesin istediğim bir mektup. Gözyaşlarımla ıslanan. Yazmak için çok savaş verdim. Bittim. Her bir kelimemde bir nefes tükettim. Veda etmiyorum size. Etmeyeceğim. Biz hiçbir zaman vedalaşmayacağız. Çünkü vedalar ayrılık getirir. Bir ayrılmayacağız kralım. Tekrar buluşacağız. Tavşan Tepesin'de birbirimize sahip olacağız. Beni oraya götüreceksiniz değil mi? Söz vermiştiniz. Hâlâ o günün gelmesini bekliyorum. Hâlâ o anı özlemle anıyorum.

Mektubumun son satırlarını yazarken size olan özlemim daha çok artıyor. Kalbimden silinmeyecek bir yara. Üstü kapanmaz, tozlanmaz, bu yara sarılmaz artık. Cümlelerim size ulaşsın, benim sesimle okuyun bunları. Gözyaşlarınız kağıda düşerken benimkilerle ıslanan yerleri ıslatsın.

Size olan aşkım hiç bitmeyecek. Kalbimdeki bu alev hiç sönmeyecek. Sizde, kalbinizdeki bu sevdayla, alevlerini hiç söndürmeyecek karanlık bir şehir gibi parlıyorsunuz hatıramda.
Mektubumun size ulaşmasını istiyorum. Gelin, özlemimi dindirin. Hayallerimde kalmayın daha fazla.

Bu mektupla birlikte size olan sevgimi ve aşkımı sonsuzluğa gönderiyorum. Kalbimdeki sevgi hiç solmayacak ve size olan özlemimle birleşerek hayatımın her anında benimle olacak. Sizi unutmak mümkün değil çünkü siz benim için her şeydiniz.

Sevgili Kralım. İçimdeki hüznün sizi bulduğu, umutsuzluğun kıyısında bekleyen aşığınız olarak sizin varlığınızı özlemle anacağım.

Sizi seven genç aşığınız,
Choi Yeonjun."