පඩිපෙළ බහිද්දි ලයිට් ආවා. ආග්‍ර බහින්නෙ පොළවට රිදෙයි වගේ.මට වඩා නාකි උනාට මට වඩා ටිකක් මිටී.මගෙ උරහිස් තරම් පළල නෑ.සිනිදුයි.ඒත් ඔලුවට එන්නෙම ඌ හිනාවුන විදිහ.එදා කැලේ අස්සෙ වගේ.මොකක්ද උට වෙලා තියෙන්නේ.වැඩිය හිතන්න ඕනෙ නෑ.මිනිහ නිකන් අඳින්න ඇති.උට හිනා වෙන්න තහනම් නෑනේ.ඔඩිටෝරියම් එකට යනකන්ම ආග්‍ර කතා කරේ නැ.පුදුම වෙන්න දෙයක් නෑ.මිනිහා කොහොමත් වැඩිය කතා කරන්නෙ නෑනේ.
අපි කන්න යද්දි අපෙ වුන් කාලා ඒවා දිරවලත් ඉවරයි.ආග්‍ර සර්ලා එක්ක නැවතිලා කතා කරනකන් මං බාස්කට් එකට ඔලුව දාලා බැලුවා.එක බත් එකයි ඉතුරු.
"කෙතා උබේ බත් එක ඕක.කාපං ආ"
"අරූට කෝ"
"කාටද"
"ආග්‍රට"
"සර්ලට වෙනම ගෙනාවේ.එයාලා ගාව ඇති"
මාත් බත් එක අරං ඉඳගත්තා.ආග්‍රයා කන පාටක් නෑ.සර්ලගෙ මේසෙ බත් එකක් ඇත්තෙත් නෑ.උන් ඔක්කොම කාලද.
මට මොකද.මං බත් එක දිග ඇරගත්තේ කන්න බලාගෙන.ඒ වුනාට මට ආවේ හිරවෙනවා වගේ ෆීලින්ග් එකක්.ළඟකදි ඉඳන් ඕන්නැති හුත්තක් වෙනවා.ආග්‍ර වටේ ඉන්න හිතෙනවා.පේන්න ඉද්දි අමුතු කික් එකක් එනවා.රිද්දලා සතුටු වෙන්න හිතෙනවා.දැං උට බත් නැති වුනොත් පව් හිතෙනවා.මං දිග ඇරපු බත් එක දිහා බලන් කල්පනා කරා.මොනව වුනත් මිනිහා එදා මාව දාගෙන ගියානේ.මං බත් එක වහලා මදුරුසිංහ සර් ළඟට ගියා.
"සර් ආග්‍ර සර්ගෙ බත් එක කෝ"
"ඇයි ඒකා කෑවේ නැද්ද.අප්පට සිරි.බත් එකක් ඉතුරු වුනේ උගෙද.මං හිතුවා වැඩිපුර කියලා ඒක සිකුරුටි එකට යැව්ව බං."
"ඇයි එයාලටත් එක්ක ඕඩර් කරේ නැද්ද."
"ඉතුරු නිසා යැව්වෙ කොල්ලො.ඉඳපංකො කවුරු හරි යවලා කෑම එකක් ගෙන්නගමු.පොඩි එකා ඇහුවෙවත් නෑනේ."
"එපා එකක් තියෙයි අතන ඒක දෙමු.දැං ගිහින් අරං කීයට කන්නද"
මං ආපහු හැරිලා ආවා.මුංගෙ මහ පකේ තියරි.යකෝ එකට ඉන්න උන් කෑවද බීවද බලන්නෑ.ආග්‍ර ඔඩිටෝරියම් එකේ පුටුවක ඉඳගෙන වතුර බොනවා.පව් පොර.මං දිගඇරපු බත් එක ආපහු ඔතලා ඌ ගාවට ගියා.
YOU ARE READING
ආග්‍ර
Romance"ආග්‍ර,මොකක්ද මේ දැනෙන හැඟීම?" "මම දන්නෙ නැහැ කේත්.ඒත් මං හැඟීමට ගොඩක් ආදරෙයි".....
