63.

3.4K 357 182
                                    

"බහින්නකෝ"

මං කීවේ අම්මා හිටපු පැත්තෙන් දොර ඇරලා.ආග්‍රයයි කොල්ලයි විභායි ආනායි එක්ක අපි ආවේ නුවර.

අපි දෙන්න විතරයි එන්න හිටියෙ..ආග්‍ර තමා කීවෙ හැමෝම එක්ක එමු කියලා.මං කොල්ලව මගෙ අතට ගත්තා.ආග්‍ර අම්මව අල්ලගත්තා.විභයි ආනායි ගියෙ මල් වට්ටි දෙකක් අරන් එන්න.

උන් දෙන්නා එනකන් ආග්‍ර අම්මව ඇතුළට එක්කන් ගියා.මං කොල්ලා එක්ක එළියෙ හිටියා.අගිත වටේ පිටේ හොඳට බලනවා.

කොල්ලා වැව දිහාට අත දික් කරා.

"බෝ බෝ"

 අගිත කීවේ අත් දෙක ඈත් කරලා.ගොඩයි කියලා පෙන්නන්න.

" ඔව් ඔව් පුතාගෙ ගෙදරත් තියෙන්නේ " මං කීවේ අගිතගෙ මූණත් ඉබලා.

අරුන් දෙන්නා ආවහම අපි හතර දෙනාම ඇතුළට ආවා.නවයට විතර වුනාට අව්ව අඩුයි.සැර නෑ අව්ව.

මිනිස්සු අඩුයි.ආග්‍ර සපත්තු ටික තියලා එනකන් අපි බලන් හිටියා.

ගල් පඩිපෙල් දිගේ උඩට යද්දි කකුල කූල් වෙනවා.මං අගිතව බිම තියලා නැමිලා කොල්ලගෙ අතකින් අල්ලගත්තා.කොල්ලට හරියට ඇවිදින්න බැ හැබැයි අමාරුවෙන් නැග නැග යනවා.අම්මා ආනා එක්ක හෙනට කයිය.උන් දෙන්නගෙ සීන් එක දැන්නම් ආග්‍රට මීටර් ඇති හොඳට.පොර මගෙන් ඇහුවෙත් නෑ හැබැයි.

උඩට යද්දි කට්ටිය සෑහෙන අඩුයි.විභාවි අතේ තිබ්බ මල් ටිකක් මං කොල්ලගෙ අතට දුන්නා.ආග්‍ර කොල්ලව වඩාගෙන මල් ආසනෙ ළඟට පාත් වුනා.අගිතට නිකන් තියලා ඉන්නත් බැහැ.උට ඒවා හදන්නත් ඕනේ.අන්තිමට වුනේ අපි ඔක්කොගෙම මල් අගිත හදනකන් ආග්‍රට භාගෙට නැමිලා ඉන්න වුන එක.අපි ලී පොළොවෙ වාඩි වෙලා පන්සිල් ගද්දි අගිත වැඳගෙන හිටියා.සුදු පාට ඇඳුම කොල්ලට අමුතු මෙව්වා එකක් එකතු කරලා තිබ්බේ.ආග්‍රගෙ ඇස් අගිත වටෙ කැරකුනාට ඉඳලා හිටලා මං පැත්තටත් හැරෙනවා. 

පන්සිල් අරන් පල්ලට එද්දි මට මාර හැඟීමක් ආවේ.කිසිම දවසක මෙහෙම දවසක් එයි කියලා මං හීනෙන්ත් හිතුවෙ නෑ.විභා ආනා එක්ක ඉස්සරහින්ම ගියේ.අගිතව වඩාගෙන අම්මා මටයි ආග්‍රටයි ඉස්සරහින් යනවා.ආග්‍ර මට එහා පැත්තෙන් ඇවිදන් එනවා.මගෙ අතේ ඉදලා හිටලා වඳින ආග්‍රගෙ සුළැඟිල්ලේ සීතල මට දැනෙනවා.

ආග්‍රWhere stories live. Discover now