ආග්‍ර

31.

"මේ"
"ම්ම්ම්ම්"
"නිල් පාට විතරක් කමක් නැද්ද කේත්.අපි අර කොළ පාට ඒවගෙනුත් බලමුද"
"ඕනෙ එකක්.කොහොමත් පොඩි එකා රෙද්ද ගලවන්නෑනේ පාට වෙනස් වුනා කියලා"
ආග්‍ර මුළු කඩේම කැරකි කැරකි බලනවා.ගන්න ඕනෙ ඒවා උට හිතා ගන්න බෑ.කොහොමත් පොඩි උන්ගෙ ඔය ලස්සන ලස්සන සුකුරුත්තන් කෑලි වලට හිත යනවනේ.උට දැන් ගොඩකින් එකක් තෝරගන්න බැරි සීන් එකක් තියෙන්නේ.
"කේත් අපි අර සූප්පු දෙකක් ගමුද."
"ගන්න.ඩෙටෝල් එකක් ගන්න.කාමරේ අස් කරන්න වෙයි"
"හා.බබෙක්ගෙ පින්තූර ගහන්න කීවා.අනේ කේත් මං රබර් සත්තු වගයක් ගෙනිච්චා.එයාලව සිවිලිමේ එල්ලලා දෙන්න හොදේ."
"හරි හරි.මුලින්ම ඕනෙ ඒවා ගන්න.එල්ලන ඒවා පස්සෙ බලමු"
මේ හුප්තට පිස්සු.ඌ නිකන් වයින් කරපු බෝනික්කෙක් වගේ.ආග්‍ර කවදාවත් මේ වගේ උද්‍යෝගෙකින් වැඩකට අත ගහලා නෑ.එක්කො එහෙම වුනත් පෙන්නන්නෑ.හැබැයි මෙතනනම් පොරට සතුට ආසාව හංගන්න බෑ.ඇස් වලින් එළියට පනින්නෙ උගෙ දරුව වෙනුවෙන් තාත්තෙක්ගෙ උතුරන ආදරේ.තාත්තෙක්ගෙ ආදරේ මොන වගේද කියලා මං දැනන් හිටියෙ නෑ.මං ඒක අත්විඳලා නෑ.හැබැයි තාත්තා කෙනෙක් මෙහෙම සතුටු වෙනවා ඇති කියලා මං හිතුවෙ ආග්‍රයා දිහා බලාගෙන.වෙනදට තියෙන හැඟීම් මැරුණ ඇස් වලට මේ සතුට හංගන්න බෑ.
පැයක් දෙකක් ඒක ඇතුළෙ කැරකිලා ආග්‍රයා එළියට බැස්සෙ උටත් වඩා තඩි මල්ලක් උස්සන්.
වෙලාවකට පව් කියලත් හිතෙනවා.ඔක්කොම බදාගෙන කරනවනේ ඌ.
මං වාහනේ ගන්නම්,ඔයා නඟින්න"
මං කීවේ උට ඇත්තටම මහන්සි නිසා.එහෙට මෙහෙට කැරකිලාම පොරට හති.
උබලට කියන්න බැරි වුනානේ.ආග්‍රයා හින්ද යන්තම් මට වාහනෙ අරන් යන්න පුලූවන්.ඉස්කෝලේ යන එන වෙලාවල් අල්ලන් පස්සෙ ඌ එක්ක මං පුරුදු වුනා.ඒ නිසා ඌ එක්ක කොහෙ හරි යන්න සෙට් වුනොත් වැඩිපුරම වාහනේ ගන්නෙ මම.පොරටත් ෂේප්.මටත් ආතල් වැඩේ.

"කේත්.මොනවා හරි කාලා යන්න නතර කරමුද"
"ඇයි බඩගිනිද"
"නෑ.ඔයා ක්ලසුත් ගිහින් නේ ආවේ.ඉස්සරහින් නතර කරන්නකෝ"
"මට බඩගිනි නෑ"
"ඇයි"
"ඇයි අහන්නේ.බඩගිනි නෑ"
"කමක් නෑ.කාලා යං.බහින්නකෝ"
මූත් එක්ක ආවහම ඕක තමා අවුල.මූ හිතන්නෙ මගෙ බඩේ හිඟන්නෙක් ඉන්නවා කියලා.
"කේත් මොනවද කන්නේ"
"කන්න බෑ.නෙස්කැෆේ එකක් දාන්න"
මං කීවේ ආග්‍රයාගෙ පර්ස් එක උගෙ අතෙන් අරන්.
"මොනවද කන්නේ.අරහෙන් ඉඳගන්න.මං අරන් එන්නම්"
ම๬ කියපු පාර ආග්‍රයා ගිහින් ඉඳගත්තා.උගෙන් අහන්න දෙයක් නෑ.ඔයා ගන්න දෙයක් මටත් ගන්න.ඔච්චර තමා.මං නෙස්කැෆේ දෙක ට්‍රේ එකේ තියන් සල්ලි ගෙවලා ආග්‍ර හිටපු තැනට ආවා.මිනිස්සු අඩු නිසා හෙන නිදහස් පාටයි.
"අක්කව ගන්න යනවද?"
"ඔව් එයාවත් අරන් යන්"
මං උනන්දුවෙන් ඌ දිහා බැලුවේ.ආග්‍රගෙ මූණ බර වෙනවා දැනුනා.
"ආග්‍ර.ඇයි"
"මහන්සි කේත්.පේපර්ස් ටික දුන්නද අද"
"ඔව්.කරලා දෙයි.විස්සක් විතර සෙට් වෙයි කීවා ආනා අර වැඩේට.ෂේප් නේ"
"කමක් නෑ.මේ සතියෙම දාගන්න.තව වෙලා නෑ නේ.මාස දෙකයි"
"හා මං කියන්නම්"
ඌ මායි වෙදගෙදර යද්දි පහට කිට්ටුයි.
"දෙයියනේ කොල්ලා ආවද.අප්පෙ මේ පොඩි එකත් ඉන්නේ.ආශා කීවේ විභාගෙ ළඟ කියලා.පාඩම් කරනවද දැන්"
"ඇඳගෙන යනවා ඉතිම්"
මං කීවා ගොං හිනාවක් දාලා.
"ඇතුළට යං පුතා.එන්න"
වෙද හාමිනෙ ආග්‍රගෙ අතෙන් ඇඳන් ඇතුළට එක්කන් ගියා.මං එතනින් කැපුනෙ පම්ප් එකක් දාන්න හිතන්.උන් ඇතුළට යනකන් ඉඳලා මං පිටිපස්සෙ ටොයිලට් එකට ගියා.වැඩේ කරන් ෂිප් එක දාගෙන එළියට බහිද්දි මට ඇහුනෙ ආශා අක්කගෙ කාමරෙන් ආග්‍රගේ කටහඬ.