ආග්‍ර

21.

"අම්මේ,හෙට අපි දෙන්නට ගිහින් එන්න පුලුවන් නේ"

"උබ කට වහන් ඉඳපං.සුදුමහත්තයා ඇවිත් කීවාහම බැහැයි කියන්න පුලුවන්ද.ඕන් ඔය කමිසයක් දාන් ලැහැත්ති වෙයං"

"ඇයි අප්පා තේරෙන්නැත්තෙ.උන් දෙන්න බැඳපු උන්.එහෙම එකේ උන් අස්සෙ රිංගන්න ඕනෙ නෑ"

"අනේ ඒ වුනාට කොලු පැටියා අහපු විදිහට මට බැහැයි කියන්න හිතුන්නෑ"

අම්මටත් තියෙන්නෙ පිස්සුවක්.අම්මා චීත්තෙකුත් ඇඳන් එළියට බහිද්දි වැව රවුමෙ එහා කොනේ ආග්‍රගෙ සුදු පාට වාහනෙ මම දැක්කා.ලොකු මැණිකෙ දැනගත්තා නම් විසුමක් වෙන්නෑ.උගෙ පොඩි එකාගෙ කාර් එකේ අපි යනවා කියලා.අපි ළඟට යද්දි ආග්‍ර වාහනෙන් එළියට බැස්සා.

"සුමනම්මේ එන්න."

සුදු අක්කත් බැහැලා ඇවිත් අම්මගෙ අතෙන් අල්ලන් ගිහින් වාහනෙ පිටිපස්සෙන් ඉන්දුවා.ඒකරලා එයත් එතනින්ම වාඩි වුනා.

"කේත්.ඔයා ඉස්සරහා යන්න.මං සුමනම්මා එක්ක පිටිපස්සෙන් එන්නම්"

මඟුලක් කරනවනේ.මං බැලුවෙ ආග්‍ර දිහා.ඌ හොඳට ඉන්නව වැව දිහා බලාගෙන.මං කරන්න දෙයක් නැති කමට ඉස්සරහින් වාඩි වුනා.විනාඩි පහළවේ ගමන.අපි වෙද ගෙදරින් බහිද්දි වෙද හාමිනෙ එළියට ආවේ හිනාව පුරවන්.

"අපෙ අප්පෙ මෙ කොලුවත් ඉන්නේ.සුමනා ඔහොම්ම ගෙට යං."

සුදු අක්කා අම්මාවත් එක්කන් ගෙට යද්දි මං එළියෙන් නතර වුනා.මට එහා පැත්තෙ වේවැල් පුටුවෙන් ආග්‍ර ඉඳගත්තා.

"ආග්‍ර.ඇතුළට යන්නැද්ද"

ඌ කතාවක් නෑ.වලව්වෙ වගේ නෙමෙයි.හිතේ නිදහසෙන් ම්හෙ ඉන්න පුලුවන්.මං වේවැල් පුටුවෙ දිගා වුනා.වලව්වෙ එහෙම නම් මෙහෙම හිටියොත් ඊළඟ දවසෙ පුටුවත් එක්කම මාත් ගිණි ගොඩට.උන්ගෙ ඉතිම් අම්මගෙ තියරි නෙ තියෙන්නේ.මං ඇස් දෙක පියාගෙන හිටියෙ අම්මගෙ වැඩෙ ඉවර වුන ගමන් දුවන්න බලාගෙන.

"ආග්‍ර ඇතුළට එන්න,තේකක් බොමු"

සුදු අක්කා කීවෙ දොරෙන් එබිලා.එහෙම ඉද්දි එයා හුරතල්.පොඩි එකෙක් වගෙ.කොහොමත් අක්කට වැඩි වයසක් නෑ.ආග්‍රටත් තාම විසි හයයි.මං සුදු අක්කා දිහා බලන් අහක බලද්දි ආග්‍රයා මං දිහා බලන් ඉන්නවා.