Elimdeki kan

Araf

Sabah uyandığında kafasına giren ağrı yüzünden acıyla inlemişti.Gözleri etrafı inceleyip nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu.Dün gece yediği ihaneti ve karnına saplanan bıçağı hatırlayıp yumruklarını sıkmıştı.Bakışları kanepenin kenarında uyuyan adama kaydı.Tuttuğu bileğe bakıp kaşlarını çattı.Kızarmıştı.

"Hey!Uyan!Sana diyorum!"

Onur gözlerini açtığında ilk iş kızaran bileğini avuşturmaktı.Kafasını kaldırdığında siyahlar yine burnunun dibindeydi.Ne zaman bu kadar yaklaşmıştı ona?

"SİKTİR!"

Aniden önünde beliren yüzle korkmuş ve ayağa kalkmıştı.Düşünsenize bu güne kadar yalnız yaşıyorsun,en kötüsü buna alışıyorsun.Şimdi önünde yakışıklı biri var ve sen onun varlığına alışamıyorsun.

"O kadar korkunç mu görünüyorum?"

"Silahı olan biri ne kadar iyi görülebilir?"

"Silahı olan birinin yüzüne bu kadar cesur konuşulamaz dimi?"

"Hah!Elimde hala kanın var olsun o kadar!"

Dün gece masaya bıraktığı poşeti alıp mutfağa gitti.Musluğu açıp elindeki kanı yıkadı.Tüm gece böyle durduğuna inanamıyordu.

"Afiyet olsun."

Isıttığı çorbayı tepsiye koyup adama getirmişti.Belki bu gün kurtulurdu ondan kim bilir.

"Arkadaşın mı getirdi?"

"Hatırlıyorsun güzel.Evet,içeri girmesine izin vermedim."

"Neden benden kurtulmak için bir şey yapmadın?Saf mısın salak mısın?Hangisi?"

"Üzerindeki takım özel tasarımdı.Kolundaki saat,hatta ayakakbın bile marka.Demem o ki,zengin piçin tekisin.Nasıl yaralandın bilmiyorum ama hastaneye gitmediğine göre korktuğun çok şey var."

Adam kaşığını alıp çorbadan içmeye başladı.Onurun tespitleri doğru olduğu için cevap verememişti.Çorbanın tadını beğenmişti,bu yüzden ekmeği alıp yemeğe gömülmüştü.Onu izleyen kahveleri umursamadan hemde.

"Dün gece nasıl uyudum?"

"Yaralı birine göre fazla uyudun.İçtiğin sadece ateşini düşürmek için verdiğim ilaçtı.Belkide bedenin yorgun düşmüştü bilemiyorum."

"Kusura bakma.Bileğin için."

Bakışları moraran bileğe kaydığında derin bir iç çekti.Onur siyah gözleri üzerinde hissedince kıpırdanmıştı.Neydi bu gerginlik...

"Ne zaman gideceksin?Malum ziyaretin kısası-"

"Bu hafta burdayım.Parası neyse-"

"Burası benim evim değil!Gerçi evim olsa yine kalamazdın."

"İsmin ne?"

Adamın boğuklaşan sesini duyunca bakışları masadaki silahı buldu.Ortadan kaldırmadığı için şu an kendisine küfür ediyordu.

"Onur."

"Araf."

"Ne?"

"İsmim Araf."

Ona şaşırarak bakan Onuru kaşlarını çatarak izliyordu.Neye bu kadar şaşırmıştı?

"Cennetle cehennim arasındaki yer yani..."

O yere hoş geldin Onur Can Kaya..