Elimdeki kan

Yine birileri kaçıyor

"Neden yine buradayım?"

Odada kimse yoktu.En son Akının kollarına bayıldığını hatırlıyordu.Üzerindeki beyaz gömleğe bakıp kokusunu içine çekti.Burnuna dolan koku ilk başta sert olsada daha sonra yumuşalıyordu.Ayağa kalkıp odadan çıktı.Mutfaktan gelen koku salonu sarmıştı bile.

"Şey-"

"Neden kalkıyorsun?!Yine dikişlerini mi patlatacaksın?!"

Akın elindeki bıçağı tezgaha bıraktı.Rıza onu azarlayan adama şaşırarak bakıyordu.

"Hey bekle!Ne yapıyorsun?"

Kendini geri çekmek istediğinde Akın onu kollarına almıştı.

"Sende iyi alıştın kollarımda taşınmaya."

"Ne?Beni durmadan kucaklayan sensin!"

"Uslu dursan buna gerek kalmaz!"

Rızayı tekrar yatağa uzattı.Ona giydirdiği kendi gömleğiydi.Açıkta kalan bedenini izleme fırsatı bulmuştu.Giydiği takım elbise avukatı hep zayıf gösteriyordu.Ancak kaslı göğüsü Akının dikkatini çekmişti.

"Nereye bakıyorsun!?"

"Gömleğim küçük mü gelmiş ona bakıyordum."

Hani bir laf vardır,at yalanı sikeyim inananı.

"Onuru ara gelip alsın beni."

"Telefonunu evde unutmuşsun."

"Beni sürükleyerek çıkardın çünkü.Siktir,alkollüyken araba mı kullandın sen?Ölebilirdik."

"Hayattasın dimi avukat?Kılına zarar geldi mi?Hayır.O yüzden boş yapma."

"Arafı ara o zaman.Onur onun yanındadır şimdi.Gelip alsınlar beni."

"Numarası yok bende."

"Deliricem!Sadık köpekleri değil misin?Nasıl numarası-"

Sinirle ne dediğini anlamamıştı.Ancak farkettiğinde Akın çoktan burnunun dibinde bitmişti.Arabada olduğu gibi yüzü yine yakınına gelmiş ve sıcak nefesi yanağına değiyordu.

"Ağzını topla."

"Yoksa ne olur?"

"Bu köpek seni ısırır."

Mutfaktan çaydanlığın sesi gelince Akın hemen odadan çıkmıştı.Rıza elini kızaran yanaklarına götürdü.Yanıyor gibiydiler.

"Olmaz böyle.Benim bir an önce bu adamdan uzaklaşmam gerek!"

Kolları arasındaki bedeni bir türlü rahat bırakmıyordu.Hayır,bırakamıyordu.Dört tur yapmıştılar ancak hala bir kişi rahat durmuyordu.Kulak memesini dişleri arasında çekiştiren bedeni göğsünden itmeye çalışıyordu.Yorgunluktan bunu bile yapamıyordu.

"Araf uyumak istiyorum..."

"Uyu bebeğim."

"İzin vermiyorsun..."

Onur mızmızlanınca kızarttığı boynuna öpücük kondurmuştu.Uykuya dalan kumralı izlemişti tüm gece.Varlığı hayal olacak kadar güzeldi Araf için.Bazen kumral saçlarına öpücük kondurup kokusunu içine çekiyordu.

"Seni seviyorum."

Onuru uyandırmamaya dikkat ederek kulağına konuşmuştu.Yataktan kalkıp bornozunu giydi.Sigarasını yakmak için salona gelip odanın kapısını kapattı.Kanepeye oturup kafasını geri yasladı.Kafaya takmamak için direniyordu.Ama yediği tokat hala aklındaydı.

"Özür dilerim baba."

Neden özür dilediğini bilmiyordu.Ancak yinede dilemişti.Orhan beyin gözlerinde gördüğü hayal kırıklığı için dilemişti belkide.

"Araf?"

Onurun sesini duyunca hemen sigarasını söndürdü.Kapıda duran bedene bakıp gülümsedi.

"Söyle."

"Artık yanımda uyuyamıyor musun?"

"Alakası yok.Sigara için kalktım.Hadi uyuyalım."

Uzun zamandır söylemek istiyorum.Nerdeyse bir ay olacak sıralamada birinciyiz!!!!Hepinize çok teşekkür ederim!Çok