Elimdeki kan

Aşk dediğin

"Ne yapıyorsun?!"

Elinde kadeh kanepede oturan adama baktı.Onur elini ensesine atıp avuşturdu.On saattir çalışıyordu ve daha şimdi bitirmişti damatlığı.

"Hadi gel içelim.Şarap zevkim çok iyidir."

"İçmiyorum sağol."

"Neden?"

Yaşadıkları gözlerinin önünden fragman gibi geçti.Hepsi alkolün suçu değil miydi?Suçunu daha da ağırlaştıran alkoldü.

"Kendime sahip çıkamıyorum içince."

"Yanında ben varım.Korkacak bir şey yok."

Onur gülümsemişti.Araf o gülüşte takılı kalmıştı.Gülümsemek birine bu kadar çok yakışır mıydı?

"Asıl yanımda sen varsın diye korkmam gerekiyor."

Araf kadehi tek yudumda içip bir tane daha doldurdu.O gülümseme sarhoş olunca unutulacak türdendi.Neden mi?Çünkü güzel şeyler çabuk unutulurdu.

"Sırtındaki dövmenin anlamı ne?Akrebin yani."

"Küçükken akrep sokmuştu beni.Şimdiye kadar korktuğum tek şey akrep.Korkumu yenmek adına sırtıma kazıdım.Ensemde gibi hissediyorum."

Arafın gülerek anlattığı Onura korkunç gelmişti.Onun bu kadar cesur olması korkutmuştu Onuru.

"Mesleğin var mı?Yani genellikle ne yapıyorsun?"

"Şehrin en büyük kumarhanesini işletiyorum.Misafirim olabilirsin."

"Gerek yok.Yeterince kaybettim zaten."

Arafın içeceği kadehi alıp kendisi içmişti.Felekten bir gece çalacaktı,uzun zaman sonra.

"Yavaş."

"Şşş.Yanımda sen varsın dimi?"

Araf pes edip bir kadeh kendisine çıkardı.Şimdi kanepede oturmuş içiyordular.Şişenin dibini görene kadar durmayacakları kesindi.

"Yanında kalmak için direniyorum.Hadi izin ver."

"Neden?Beni bırakıp git diyemi?"

O zaman anlamıştı Araf.Onur bir zamanlar terkedilen biriydi.Kaybettiği her neydise onu büyük boşluğa itmişti.

"Benim ilacım sensin.Nasıl gidebilirim?"

"Peki sen?Sen benim ilacım mısın?"

Onur sarhoş olmuştu.Yüzünü Arafa yaklaştırıp mayışmış gözlerini siyahlara dikti.Siyah gözler ıslanmış dudaklara bakıp yutkunmuştu.Boğazı yanıyordu ve yangını belkide ıslanmış dudaklar söndürürdü.

"Olurum."

Onur Arafın saçlarını karıştırıp gülümsedi.Hani masum çocuklar olur ya.Tıpkı onlar gibi.

"Gerçekten aptalsın."

"Tartışılır."

"Telefonu çıkar ve ilk çıkan şarkıya tıkla.Kaderimizi o şarkı yazsın."

Araf cebinden Onurun telefonunu çıkartıp ilk çıkan şarkıya tıkladı.Kaderlerini yazacak şarkıya...

Aşk dediğin belkide budur

 Hep acıtır arkandan vurur

 Belkide bu son sefer olur

Kalbim durur dertler son bulur 

 Sanma üç günlük bu hislerim 

 Ben burda hergün seni beklerim

 Gel beni kendinden mahrum etme ne olur

 Bu hayat sen yoksan zehir olur

 Duy beni duy ne olur

Dön bana dön ne olur

 Aşk dediğin elbet bir yol bulur

Omzunda yatan kumrala bakıp kadehini bıraktı.Onurun yüzüne düşen tutamlara dokunup gülümsedi.

"Aşk dediğin elbet bir yol bulur."

Araf keşke benim olsan