"Gücün o kıza mı yetti lan?!"
Hapishane denilen cehenemme düşerken sizden önce işlediğiniz suç girer koğuşa.Onur eski sevgilisine tacizden yargılanmıştı.Koğuşta kimse onunla konuşmazdı.Sürekli yok sayılıyor,ağır laflar işitiyordu.
"Unutmuşum."
Seyi...
"Onun senden hoşlandığına inanmıyorum!Öyle olsa bile ona güvenemezsin."
Onur Arafa baktı bir süre.Kalbine soru sormuş ve aldığı cevaba göre hareket etmişti.Arafın elini tutarak verdi cevabını.
"Ona inanıyorum.Karşılaşmamız tamamen tesadüf.Ne işle meşgul olduğunu,nasıl hayatı olduğunu biliyorum."
"Ve tüm bunlara rağmen elini tutuyorsun?!"
Rızanın sesini yükseltmesi Arafın hoşuna gitmiyordu.Onurun elini bırakmayıp Rızanın karşısına dikildi.Babası onu öldürmek için emir verdiğinde yapmamıştı.Rızaya kurulan bütün tuzakları halletmişti.Yaşamını borçlu olduğu kişiye yükseliyordu Rıza.
"Sesinin ayarına dikkat et.Rıza Tunalı bura Orhan beyin evi değil.O gün evde ben olsaydım karşımda böyle dik dik konuşa bileceğini mı sanıyorsun?"
"Beni tehdit ediyorsun-"
"Evimde yaptığını yapıyorum.Uğraşma bizimle.Kendi iyiliğin için söylüyorum yoksa beni bağlamaz."
Araf elini sıkan ince parmaklara bakıp gülümsedi.Birbirine kenetlenmiş ellerini havaya kaldırıp lafına kaldığı yerden devam etti.
"Bu eli bırakmaya niyetim yok.Ya kabul edersin ya da hep yaptığımız gibi birbirimizi görmezden geliriz.Ama onu üzmek yok!"
Rıza yorgun bedenini kanepeye atıp gözlerini kapattı.Ona kadar sayıp gözlerini açacaktı ve yaşadıkları rüya olacaktı.Avukat adam gerçekle rüyayı ayıramıyordu...
"Kahve yapayım mı bize?"
"Olur."
Kahve bahaneydi aslında.Rızayla Onuru yalnız bırakmak için mutfağa gitmişti Araf.Rızanın neden endişe duyduğunu anlamıştı Onur.Arafın,ailesinin yaptığı işler sıradan değildi.Lakin kararı kendisi vermişti.
"İyi olacağım ben.Ona inanmayı seçtim."
Rıza gözlerini açıp yanına oturan arkadaşına baktı.Onurun başına kötünün en kötüsü geldiğini düşünüyordu.
"Onu tanımıyorsun.Adam tetikçi diyo-"
"Deme.Onun bir ismi var,Araf."
"O herifi unutmak için illa arafta kalacağım diyorsun yani."
"Hayır.Mutlu olmak için arafta kalacağım.Kararım net."
Onurun aksine Rıza mutluluğun Arafta olduğuna inanmıyordu.Arafın mutfaktan kahvelerle çıktığını görünce dayanamadı.Bu manzarayı daha fazla görmeğe katlanamıyordu.
"Gidiyor musun?"
"Gidiyorum."
Geldiğinde yere düşen poşeti alıp Arafa baktı.İşaret parmağını kaldırıp ona doğrulttu.
"Seni ve katil babanı içeri tıkmak için elimden geleni yapacağım."
"Belki babamı içeri tıkarsın avukat.Ama bana uzattığın o parmak şimdiki gibi havada kalacak."
Aşağı Araf bırakıyorum...Taş erkeğim benim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
