"Aslan oğlum!Afiyet olsun!"
Baba-oğul beraber kebap gömerken diğer tarafta onları izleyen ikili şaşkındı.Onur ve Altay bey en son ne zaman kebabı böyle severek yediklerini hatırlamıyordu.
"Bize lahmacun mu sipariş etsem?"
"Çok iyi olur baba."
Altay bey dışarı çıktığında Araf Onura bakmıştı.Eliyle kebabı gösterip yemesini işaret ediyordu.
"Ben almayayım."
"Onur-"
"Size afiyet olsun.Biz babamla lahmacun adamıyız."
Arafa göz kırpıp babasının peşinden gitmişti.Orhan bey Arafın düşen yüzüne bakarak sırıtmıştı.Peçeteyle ağzını silip tabağını kenara bıraktı.
"Senin sevdiğin her şeyi sevecek değil ya."
"Biliyorum,sorun o değil zaten baba."
"E,benim oğlumun sorunu ne?"
"Onun gözleri önünde vurulmam hiç iyi olmadı.Kendisini suçluyor ama bu onun suçu değil.Elimden kayıp gidecek gibi.En kötüsü uyuyamıyor baba.Benden saklaması daha çok yakıyor canımı."
Tüm bunların sebebini biliyordu Orhan bey.Arafa söylemek istedi bir anlık.Ancak laf ağızdan bir kere çıkardı.
"Yirmi beş yıldır silah sesini duymadan geçen günüm yok.Sen vuruldun diye aklım çıktı.Birde o çocuğu düşün,gözünün önünde yığılmışsın yere."
"Lanet olsun hem de ilk dansımızı yapıyorduk!"
Araf söylediği şeyin farkına vardığında geçti.Babası gözleri büyümüş bir şekilde ona bakıyordu.
"Detaylı anlatma lan!"
"Özür dilerim baba."
"Her neyse.Aşağı iniyorum ben,var mı isteğin?"
"Ahmeti bul bana.Tek isteğim bu."
Lahmacun mu kebap mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elimdeki kan
Mystery / Thriller"Gücün o kıza mı yetti lan?!" Hapishane denilen cehenemme düşerken sizden önce işlediğiniz suç girer koğuşa.Onur eski sevgilisine tacizden yargılanmıştı.Koğuşta kimse onunla konuşmazdı.Sürekli yok sayılıyor,ağır laflar işitiyordu. "Unutmuşum." Seyi...
