Chay sabah gözlerini açtığında, gerçekten gözlerini açmıştı.
Hayır hayır, dün geceyi unutması gerekmiyor muydu? Peki neden tüm detayları ile beyninin içini kaplamıştı anılar?
"Ne yaptım ben?" Demişti gözlerini kocaman açarken. Kim yanında değildi o an. "Onun yüzüne nasıl bakacağım?"
Chay bunu düşünürken aniden odanın kapısı açılmıştı ve Chay anında örtüyü kafasına kadar çekip Kim'den saklanmıştı.
"Tepkine bakılırsa dün geceyi hatırlıyorsun." Demişti Kim gülerek. "Unutman halinde iyi şeyler olmayacaktı.
Chay kendisine yaklaşan ayak seslerini duyuyordu. Sonrasında Kim'in yatağa uzandığını hissetti.
"Yüzünü saklamak iyi bir yöntem değil."
"Rahatsızım biraz da ondan."
"Öyle miymişsin? Dün deli gibi içtiğin içindir."
Kim bunu dedikten sonra Chay'ı bir anda belinden tutup kendine çekmişti.
"Odaya kahvaltı söyledim, birlikte kahvaltı yaparız. Bugün biraz baş başa kalalım ki benden kaçmaya çalışma."
"Kim ben çok yorgunum, öğlene kadar uyusam olmaz mı?"
"Olur mu sence?" Demişti Kim çenesini Chay'ın kafasına yaslayıp. Chay hala yüzünü gizliyordu ondan. "Belki kahvaltı sonrası uyumana izin veririm."
Kim bunu dedikten sonra yüzünü Chay'ın ensesine yaklaşmıştı iyice.
"Demek benim seni istemediğimi düşündün, eski sevgilime gitme nedenimin de böyle bir saçmalık olduğunu düşündün."
"Ben sadece... kafamda saçma sapan şeyler kurmuşum işte."
"Evet öyle yapmışsın." Demişti Kim derin bir şekilde nefes alarak. "Dikkatli bakacak olsaydın seni ne kadar arzuladığımı fark ederdin."
"Edemezdim, sen böyle şeyleri belli etmiyorsun."
"Etmeliyim yani, bu saatten sonra etmem gerekiyor anladığım kadarıyla. Seni ne kadar istediğimi, ne kadar arzuladığımı belli etmeliyim."
Kim bunu dedikten sonra elini Chay'ın karnı üstüne indirmişti.
"Sen rahatsız olursun diye kendime sınırlar koydum. Bakmamdan rahatsız olursun diye üstünü değiştirdiğinde bakmadım. Seni öpmek, sana yaklaşmak istediğimde bunlar seni sinirlendirir diye karşı koydum hislerime. Çünkü aramızda ne olduğunu ikimiz de bilmiyoruz, rahat hareket edersem seni kaybederim diye endişe ettim."
Kim yavaşça örtüyü açmış ve Chay'ın başından örtüyü çekmişti.
Chay'ın yüzü ona dönük değildi, Kim onun utandığının farkındaydı.
Ama bu saatten sonra utanarak kurtulmasına izin vermeyecekti Kim.
Sakince yerinde kaydıktan sonra Chay'ın omzuna birkaç öpücük bırakmıştı. Chay bu şeyi kendi yaratmıştı dün gece ve bu durumdan rahatsız değildi. Yalnızca gelişme hızından dolayı utanıyordu.
"Hiçbir zaman sevişmeye ihtiyaç duyacak kadar azgın olmadım. Ya da kudurmuş köpekler gibi etrafımda insan ayırt etmeden onu bunu elden de geçirmedim. Bunu yapacak kadar basit zihniyette de değilim Chay. Birisi ile yatmak için uyuşturucu alacak bir insan hiç değilim. Eğer cidden böyle düşünüyorsan şu an her şeyi bitirebiliriz, bu konuda ciddiyim ben. Eğer fikrin buysa beni hiç tanımadığını düşüneceğim."
Chay'ın fikri elbette bu değildi, daha öncesinde Kim'in o eve başka amaçla gitmiş olabileceğini düşünmüş ama nedense buna çok ihtimal vermemişti. Ama ilaç olayında Kimin masum olduğunun farkındaydı. Dün o söylediklerini tamamen bilinçsizce söylemişti.
