Kim sabah erken bir saatte kalkmıştı, bir anda nedensiz panik yapmıştı. Her sabah bir yerlere yetişme derdiyle uyandığı için bu sabaha rahat uyanmak bile garip gelmişti.
Ama uyandığında yanında rahat bir yüzle uyuyan bir Chay görmüştü ve nedensizce gülümsemişti. Chay buradan bakınca son derece huzurlu gözüküyordu.
Kim istemsizce onun alnına bir öpücük bırakmıştı. Sonrasında dayanamayıp birkaç kez daha öpmüştü onu.
O an birkaç saniye bunun yanlış olduğunu düşünmüş olsa da sanırım şu an kendisini engelleyecek kadar iradeli değildi.
Aslında Chay'ı öperek uyandırmak istiyordu şu an ama aralarında bunu yapabileceği bir yakınlık da yoktu. Bu düşünce onu yine sinirlendirmişti.
Sahip olabilecekleri bu ilişki Kim'in ellerinde birkaç hafta önce tuzla buz olmuştu ve Kim bunu yaparken acı bile çekmemişti. Şimdi ise o an çekmesi gereken acıyı iliklerine kadar hissediyordu.
Bir kalbi kırmak Kim'in canını hiçbir zaman bu denli yakmamıştı. İlk defa canı yanıyordu.
Belki de bu, şu ana kadar kırdığı tüm kalplerin intikamıydı. Sevmediği birinin kalbini kırmak insana acı vermezken sevdiğin birisinin ellerinde acı çekmesi gerçekten can yakıcıydı.
"Keşke kendimi açıklayacak daha çok zamana sahip olsaydım." Demişti Kim Chay'ın saçını severken. "Ya da keşke kendimi açıklayabilseydim çünkü muhtemelen tek sıkıntım kendimi sana açıklayamamak."
Kim bir süre sessiz kalmıştı. Kimse kalbini sevinçten attıracak kadar değerli olmamıştı hayatında. Bu yüzden bazen kalpsiz olduğunu düşünüyordu.
Doğru insanı bulduğunda bir kalbi olduğunu hissetmişti. Ancak onun doğru insan olduğunu anlaması zamanını almıştı.
Kim bunları düşünüp Chay'ın saçları ile oynamaya devam ederken gürültülü bir ses ile irkilmiş ve eli istemsizce Chay'ın kafasına çarpmıştı. Chay tabii darbenin etkisiyle uyanmıştı.
"Ahhh... şiddet de uygulamaya başladın bana." Demişti Chay kafasını tutarak.
"Özür dilerim, bilerek olmadı. Alarmın beni korkuttu, çok gürültülü."
"Çünkü bu şahıs..." bu şahıs derken kendini göstermişti Chay. "... sabahları gürültülü alarm olmadan uyanamıyor ne yazık ki."
Chay uzanıp kenarda duran telefonu almış ve alarmını kapatmıştı.
"Gerçi senin vurman uyanmak için daha etkili bir yol oldu. Kibar bir şekilde uyandırsan şaşardım zaten."
"Bilerek yapmadım diyorum."
"Ha bir de bilerek yapsaydın." Demişti Chay alaycı bir sesle konuşup. Aslında şu an Kim'le sadece uğraşıyordu, kesinlikle ciddi değildi.
"Acıdı mı cidden?" Demişti Kim elini Chay'ın saçlarına atarak.
"O kadar çok acıdı ki beyin kanaması geçirebilirim."
"Chay, ciddi ol." Demişti Kim yüzüne ciddi bir ifade yerleştirip. Chay bir anda kahkahayı basmıştı.
"Bazen o kadar aptal oluyorsun ki aşık olduğum adam bu..." Chay bir an dediği şeyin farkına varıp susmuş olsa da çoktan çok fazla şey söylemişti.
"Aşık olduğun adam?"
"Lafın gelişi söyledim onu, aşık falan değilim sana."
Chay o kadar utanmış hissediyordu ki ışık hızında yerinden kalkıp adeta koşarak tuvalete gitmişti. Yüzü kızarmış, yanakları da al al olmuştu.
