Roma'nın Kanı (GXG)

36

SERENES

"Kızıl saçlar dökülen sonbahar yaprakları gibi yerlerinden sökülür,

Uzun sanılan yaşam yolunun sonu görünür, 

Yas tutan kadın yollara dökülür."

Bu neydi şimdi?

Kafam yerinde değildi. Yaşadıklarımı sindirememiştim. "Octavian, neyi var?"

"Sadece yorulmuş."

Kahine teşekkür ettim. Adam çıkarken kapı arkasından kapandı. Octavian ciddi ve öfkeli bir ifadeyle bana döndü: "Ne olduğunu doğru dürüst anlat." Boğazıma dev bir yumru oturmuştu. Anlatamadım.

"Tanrıça Venüs... Ignicia kılığında geldi. Boynuna vurup bayıltmak zorunda kaldım. Uyandığından beri hiç ayağa kalkmadı." 

"Bu kadar mı?"

Tecavüze uğradığımı duymuş muydu? Biliyor olasından korkuyordum. Yalvarırım, lütfen duymamış ol Octavian. Neden biliyor gibi soruyorsun, yoksa biliyor musun?

"Bu kadar."

"Felç olmuş Serenes." 

Dayanacak gücüm kalmamıştı. Olduğum yere çöküp kendimi bıraktım. Canlı olmam için hiç sebep yoktu. Gözyaşları ellerime damlıyordu. Kendimi kaybettim. Alt tarafım ağrıyordu, tüm kaslarım zonkluyordu. 

"Anladım." 

Zar zor konuştum. "Çıkabilirsin, Octavian." Octavian hiçbir şey demeden odadan çıktı. Yargılayıcı gözleri üstümde kalakalmıştı. Kirli bedenimle, felç ettiğim Ignicia'nın dibinde oturuyordum. Yanında oturmayı hak etmiyordum. Uyansa bile yüzüne nasıl bakacaktım bilmiyorum. Lorenzo'nun bu halimi görmeyişine ilk defa memnundum. 

Saçlarımı çekişi, bedenime dokunuşu, yere kollarımı sabitleyişi, bileklerimden tutuşu.. Her şeyden iğreniyordum. Yatakta aşağı atladım. Olduğum yere çöküp kustum.

Zonklayan alt tarafımla zorla yürüdüm, hamama girdim. İyice soyundum. Kancalı yağ temizleyicisini elime aldım, tüm vücudumu hızla yağladım. Vücuduma dokunmak midemi bulandırıyordu.  Su çıkış kanalına eğildim, safra kustum. Kancalı aletle vücudumu bastırarak temizledim. Ne kadar temizlesem de çıkmıyordu. Kir, içime, kemiklerime değin işlemişti. Hiç çıkmayacaktı. Yine de vücudumu ovmaya devam ettim. Elimin altındaki deri kıpkırmızı kesilene dek, bastırarak ovdum. 

Çıktığımda omuzlarıma değen saçlarımdan iğreniyordum.  Havluya sarılan bedenimden, kendimden. Unutmayı o kadar çok istiyordum ki. Ama mümkün değildi. Ben, hatırlardım.

Ignicia'ya yaptığımdan sonra bir anlamı kalmamıştı. Yatakta yatan kıza döndüm. Havluyu üstümden attım. Yanına oturdum. Elini avuçlarım altına aldım. "Ignicia, özür dilerim." Sesim titriyordu. "Sen olduğunu düşünerek zarar vermemeye çalıştım. İhtimali düşünerek. Yine de çuvalladım. Dur diyemedim. Onu durduramadım, Iggy." 

Kontrolsüzce ağlıyordum. Hıçkırıklar boğazıma takılıyordu. Kendimi tutamayarak devam ettim. "Her şeyi gördün, beceremedim. Keşke görmeseydin. Ölürsen peşinden gelirim. Ne olursa olsun yanımda kal. Hepsi için özür dilerim, özür dilerim." "Karşı çıkamadım, durduramadım Iggy."