“මචං ගුඩ් නිවුස් එකකුයි බෑඩ් නිවුස් එකකුයි දෙකක් තියෙනවා. මොකක්ද මුලින් අහන්න ඹ්න.”
මායි සඳුයි රිකීගේ ගෙදර ගේට්ටුව ළඟ හොරගල් අහුලද්දි තරූ බර බර ගානවා ඇහුනා. මායි සඳුයි තරූගේ කතාව අහන ගමන් බැලුවේ ඇතුලට පනින්න විදියක්.
“ගුඩ් එක කියලා ඉදපං..”
“ඔතන ගාඩ්ලා අටක් ඉන්නවා.”
“එතකොට බෑඩ් එක මොකක්ද..”
“රිකී එක්ක විකීත් ඉන්නවා..”
සඳු ඇතුලට පනින්න විදියක් හොයන එක පැත්තකින් තියලා කඳ කෙලින් කරගත්තා. මොකක්හරි ප්‍රශ්නයක් ඇවිත් වගේ.
“උඹ බීලද.
“මොකක්..”
“ඈ යකෝ. අටදෙනෙක් ඉන්න එක සුභවෙලා දෙන්නෙක් ඉන්න එක බෑඩ් වුනේ කොහොමද.”
“අම්මපා චුක්කි. උඹත් කන්නේ මං කන බත්ම නේද. ඔය අටදෙනාට වඩා අර ඉන්න දෙන්නා මාරාන්තිකයි..”
“ආ..හ්...”
සඳුයි තරුයි මරාගන්න අතරේ මං නම් යන්න පාරක් හොයාගත්තා. ඒත් අපි දෙන්නටම එකටම යන්න බැරි වෙයි. මං සඳූගේ බෙල්ලෙන් ඇදලා මං ළඟට ගත්තා.
“චුක්කි. උඹ මේ පැත්තෙන් පල. මං අනිත් පැත්තෙන් එන්නම්.”
මං සඳුට වම්අත පැත්තෙන් ඇතුලට යන්න පාර පෙන්නලා දකුණු අත පැත්තෙන් ආවා. තාප්පෙන් පැනලා ගෙදර පිටිපස්ස පැත්තෙන් යන්න හිතාගෙන ඇතුලට ආවත් මගේ කකුල් නැවතුනා. යකෝ මෙතනින් යන්න බෑනේ. මෙතන ඉඩ ඇහිරිලනේ. මොන්ටේරෝ ලඩියකුයි එෆ් ඉසෙඩ් බයික් එකකිනුයි ඉඩ ඇහිරිලා. දැන් මක්කැයි කරන්නේ. නිකටත් අත ගගා ටිකක් වෙලා කල්පනා කර කර ඉදලා මං හෙමින් හෙමින් ඇඟිලිවලින් ඇවිත් වහල දිහා බැලුවා. එතන තියෙනවා මිනිහෙකුට රිංගන්න පුළුවන් පුංචි ඉඩක්. නිකන් දොරක් වගේ. මං ඒ දොර ඇරගන්න කියලා හිතාගෙන වාහනේට අඩිය තිව්වා විතරයි හතරවටෙන්ම වෙඩි සද්ද ඇහෙන්න ගත්තා. යනඑනමං හොයාගන්න බැරුව මං ආපිට තාප්පෙන් එහාපැත්තට පැන්නා.
YOU ARE READING
හිරුගෙන් ඔබ්බට...
Acciónවෛරය... පලිගැනීම.. වේදනාව අතරේ... සහෝදරත්වයෙන්.. ආදරයෙන්.. මිතුදමෙන්... ජීවිතයට පාර සෙවූ ඒලියන් කෙල්ල... ❤️🥰
