“අයියේ..”
ෆෝන් එකත් කනේ තියාගෙන මං දෙන්නව මඟෑරලා රූෆ්ටොප් එකට ආවේ කතාකරන්නේ ආකේෂ් අයියා නිසා. ෂුවර් ෂොට් උන්දැ මට දැන් කතාකරන්නේ නුදම් ගැන මොකක්හරි නිසා කියලා මට නිකමට හිතුනා. ඒකමයි මං දෙන්නව කාමරේ හලලා ආවේ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
“නඟා මං ඉන්නේ හොස්පිට්ල් එකේ.”
“ඔව් අයියේ..”
“ඔයත් දැන් ආවනම් හොඳයි කියලා හිතෙනවා මට. චුට්ටක් මල්ලි එක්ක කතාකරමු හොදේ..”
“පැයක් දෙන්න අයියේ මං එන්නම්.”
“හරි. පරිස්සමෙන් එන්න.”
“ඹ්කේ.. බායි.”
මං ෆෝන් එක සාක්කුවට ඔබාගෙන ඇවිත් කෙලින්ම රිංගගත්තේ බාත්රූම් එකට. කෑලි පහ හෝදගෙන එලියට ඇවිත් ඇඳුම් අඳින මගේ දිහා අපේ ඩබල බලන් හිටියේ තුෂ්ණිම්භූත වෙලා. මං අයිලෙන්ස් දෙක ගලවද්දි තුෂ්ණිම්භූත වෙලා හිටිය ඩබල සුදුමැලිත් වුනා.
“උඹට උණද..”
“ඇයි...”
“අයිලෙන්ස් ගලවන්නේ මොකෝ..”
“මට නික් විදියට යන්න ගමනක් තියෙනවා. ඒ ගමන නික් ස්විටි විදියට ගිහින් බෑ.”
“කොහේද...”
මං ඒකට උත්තර දුන්නේනෑ. සඳූගේ මූණේ ප්‍රශ්ණාර්ථයක් ඇදුනත් තරූගේ නම් කිසිම අවුලක් නෑ. මොකද එයා දන්නවා මං මගේ විදියටම යන්නේ මොන ගමනද කියලා. මං අයිලෙන්ස් දෙක සඳූ අතට දීලා කලු සන්ග්ලාස් දෙක දාගෙන බයික් එකේ යතුරත් ජැකට් එකේ සාක්කුවට දාගත්තා. මං පැයකින් එන්නම් කිව්වට මොකෝ පැය භාගෙකින් නුදම්ගේ කාමරේ ලගට ආවා. නුදම් ඉන්නේ ඇපලෝ එකේ නිසා මගේ ගමන තවත් ලේසිවුනා. මොකද ඇපලෝ එක තියෙන්නේ අපේ ගෙදරට ගොඩක් කිට්ටුවෙන්.
YOU ARE READING
හිරුගෙන් ඔබ්බට...
Actionවෛරය... පලිගැනීම.. වේදනාව අතරේ... සහෝදරත්වයෙන්.. ආදරයෙන්.. මිතුදමෙන්... ජීවිතයට පාර සෙවූ ඒලියන් කෙල්ල... ❤️🥰
