Body Clock

Chapter 13

Parang naging slow motion ang mga nangyayari sa paligid dahil mabagal kong naririnig sa stereo ng kotse ko yung kantang Entertwined habang lumilipad ang buhok ko at ang dahan-dahang paghampas ng ulo ko sa steering wheel, pero 'yong mga mata ko ay naka focus lang doon sa phone ko kung saan ko nababasa 'yong text na tuluyang nagpatigil ng ilang segundo sa buong paligid ko.

When my head was already near the steering, I closed my eyes to prepare myself from the pain, at nung naramdaman ko na nga 'yon na halos magpahiwalay sa kaluluwa ko dahil sa sakit, at bumalik ang oras sa normal.

Bumagsak 'yong mga buhok ko at normal ko na ulit na naririnig 'yong kanta pero napapikit nalang ako nang mahigpit habang kagat-kagat ang pang ibabang labi dahil sa sakit na naramdaman ko sa buong katawan.

I groaned in pain and slowly lifted my head from the steering wheel to lean on the headrest—still eyes closed while holding my forehead na sigurado akong pulang-pula dahil grabe 'yong impact ng pag preno ko kanina.

Pakiramdam ko ay durog-durog na ang mga buto at muscles ko sa katawan.

I massaged my forehead and opened my eyes to see if it was bleeding at napahinga nalang ako nang maluwag dahil hindi 'yon dumudugo pero tinignan ko parin ang sarili ko sa mirror dahil baka nagkabukol ako pero hindi naman at namumula lang 'yon, kaya I sighed in relief.

Kinalma ko muna ang sarili ko at nag inhale exhale bago ko itinabi 'yong sasakyan ko sa gilid ng kalsada dahil baka kapag chineck ko ulit 'yong phone ko at mabasa 'yong text niya ay baka 'yong engine naman ang matapakan ko at humarurot ako.

When I finally calmed down, I slowly picked up my phone to read his text message again and I felt like parang 'yong puso ko naman iyong biglang prumeno sa pag tibok at hindi ako makahinga hanggang sa parang may malaking tibok ang nagpasakit doon tapos biglang bumilis naman na parang nasa karera.

From Hubby: You can pick up Seren today.

I read his text for the ninth time and checked the number if it was really him at naconfirm ko nga na siya 'yon dahil tinitigan ko 'yong number niya buong araw kahapon hanggang sa mamemorize ko at nakalimutan ko ring pinalitan ko pala ng Hubby 'yong pangalan niya sa contacts ko.

I took a deep breath to calm my heart before typing a reply to him at hirap na hirap ako dahil nanginginig 'yong mga daliri ko.

Paano ba naman kasi! Bakit kasi siya nag tetext!?

I mean, I like that he was texting me pero naman kasi halos mamatay na ako sa mixture ng kaba at kilig sa tuwing nakikita ko 'yong phone number niya na nag nonotify.

To Hubby: Okay, see you😘

I typed my reply to him and read it a lot of times dahil nagdadalawang isip ako kung isesend ko ba or hindi dahil doon sa emoji na nilagay ko.

Pero at the end ay napabuga nalang ako ng hangin at pinalitan 'yon bago ko maisend sa kanya, pero lumaki ang mga mata ko at napasigaw nalang nang makita ko 'yong reply ko sa kanya dahil maling emoji ang napindot ko!

To Hubby: Okay, see you👅

With my shaking hands, I tried to delete it pero walang unsend button dito sa text!

"AAAAHHHHH!!!!" I screamed and hit the steering wheel multiple times to release the embarrassment I was feeling.

Diyos ko! Nakakahiya na nga 'yong unang emoji kaya inerase ko tapos ganung emoji pa 'yong napalit ko!?

Anong mukha ang ihaharap ko sa kanya!?

"Ang tanga mo, Vicky!!!" I screamed again and hit my head on the steering wheel a couple of times.