Stay with me ~ Jikook

Koniec pewnego etapu

Wszedł do gabinetu szefa i po przywitaniu usiadł po drugiej stronie biurka. Niepewnie położył na biurku odpowiednie dokumenty i spojrzał na twarz mężczyzny. Ten z zaskoczeniem odebrał od niego papiery i zajrzał do środka czytając ich treść. Wszystko było jasne, gdy tylko przeczytał wielki napis "wypowiedzenie". Mężczyzna podniósł wzrok nie rozumiejąc zamiarów chłopaka.

- Jimin? Dlaczego chcesz odejść? I to ponownie. Jesteś tego pewien?

- Tak. Za niedługo rok szkolny się kończy tak samo matury coraz bliżej, dlatego postanowiłem przestać pracować i skupić się na nauce do egzaminów. Później na studia wyjeżdżam, dlatego nie będę mógł już tutaj pracować.

- Rozumiem. W takim razie życzę szerokiej drogi i zdanych egzaminów. Cieszę się, że u mnie pracowałeś. Takich pracowników jak ty nie ma za wielu. Szczególnie w tak młodym wieku. - pokiwał głową delikatnie się uśmiechając.

- Dziękuję. Gdy będę tu wracał odwiedzę Pana. - Jimin wstał z krzesła i zaczął powoli iść do wyjścia z biura.

- Mam nadzieję. Inaczej sam cię znajdę. - Zaśmiali się obaj.

Park wyszedł z biura czując, że w pewnym stopniu zamknął za sobą etap w życiu. Kończenie szkoły było zarówno czymś czego się wyczekuje, jednak gdy nadchodzi ten moment gdy ten koniec nadchodzi to odczuwa się pewien smutek i tęsknotę za tymi latami co się przeżyło. Jimin cieszył się, że pójdzie na studia i skończy kolejny rozdział w swoim życiu, lecz wizja kończenia liceum, zaprzestania pracowania w jego ulubionym sklepie czy spotykania się z przyjaciółmi w szkole była czymś co wprawiało go w smutek. Niestety życie toczyło się dalej i choć bardzo się by chciało trwać w danym etapie swojego życia to ono przemija, a my musimy płynąć razem z nim. Pogodzenie się z tym jak najszybciej było jedyną słuszną rzeczą w tej sytuacji.

Westchnął nie zdając sobie sprawy, że tuż obok niego stoi od dłuższej chwili Jeon.

- Co tam robiłeś? - zapytał chłopak podejrzliwie patrząc na Jimina.

- Złożyłem wypowiedzenie.

- Dlaczego? Przecież do końca szkoły został jeszcze miesiąc.

- Wiem, ale chcę ten miesiąc przeznaczyć już tylko na naukę. Później i tak wyjeżdżam na studia. - odparł posyłając Jeonggukowi uśmiech i odszedł w stronę wyjścia.

Jeongguk w tym momencie poczuł się nagle pusty w środku. No tak, przecież kończyli już szkołę i nie będą całe życie pracować w tym sklepie. Nie będą już razem chodzić do szkoły ani zapewne się widzieć. Teraz to do niego dotarło. Przecież Jimin wyjedzie na studia do innego miasta i nie będą się już widzieli. Jimin będzie studiował, a on pójdzie do pracy. Być może on też wyjedzie z tego miasta i wtedy już nie będą mieli szans by się zobaczyć. Ich drogi najwyraźniej się nie połączą. Być może to ich ostatni miesiąc razem. Jeongguk na tę myśl poczuł jak coś go boli w klatce piersiowej. Rozstanie. To było to co go bolało choć sam nie do końca wiedział dlaczego, skoro nie ubolewał nad tym aż tak jak z pożegnaniem Hoseoka. Dlaczego rozstanie z Jiminem boli bardziej?

Spojrzał w stronę drzwi gdzie jeszcze niedawno wyszedł chłopak. Teraz został sam i prawdopodobnie po szkole również zostanie. Ta myśl przeraziła go jeszcze bardziej.

☆☆☆

Jimin od razu wrócił do mieszkania. Po drodze zrobił jeszcze większe zakupy na najbliższe kilka dni. Wszedł do mieszkania od razu kierując się do kuchni, gdzie wyłożył zakupy do lodówki i szafek. Później postanowił posprzątać i zadzwonić do Hoseoka. Dawno się nie widzieli i trochę zaczął tęsknić za spotkaniami z przyjacielem. Ostatnie wydarzenia mocno odcisnęły się na jego psychice i potrzebował chwili wytchnienia i relaksu. Jung zgodził się przyjechać o dwudziestej. Jimin do tego czasu zjadł obiad i usiadł do zadań z matematyki. Nim się obejrzał wybiła umówiona godzina. Do jego drzwi punktualnie zapukał Hoseok. Park otworzył mu z uśmiechem, lecz on szybko zszedł gdy zobaczył co jego przyjaciel trzymał w dłoni.