Ep_25

422 21 0
                                    

"အန်တီ"

"အင်း"

"ချစ်တယ်"

"တို့သိပါတယ်"

"မောင်တာချီလိတ်ကပြန်လာရင်အန်တီ့ဆီက ‌အဖြေရနိုင်မလားအန်တီ"

"မင်းသဘောမကျတဲ့အဖြေမျိုးဖြစ်နေရင်ကောမိုးအတ္တမောင်"

"ဒါဆိုအန်တီလက်ခံလာတဲ့အထိကြိုးစားပါ့မယ်"

"ဟုတ်ပါပြီ"
....................................

At 6:00Pm

"ကဲ တစ်နေ့လုံးလဲမင်းနဲ့တို့လျှောက်လည်ပြီးပြီ 6နာရီလဲထိုးနေပြီ ပြန်ကြရအောင်အတ္တမောင်"

"အန်တီ့အိမ်လိုက်လည်မယ်"

"အလို မလိုက်ရပါဘူး"

"ဒါဆိုမောင်ပြန်ရောက်ရင်ကော"

"တို့ဆိုင်သူဖြစ်လာရင်တော့ တို့အိမ်ကမင်းအတွက်တံခါးမရှိ ဓားမရှိပါပဲ အတ္တမောင်"

"ကတိနော်အန်တီ"

"အင်း"

"ဒါဆိုပြန်မယ်လေအန်တီ မောင့်ကိုကားသော့ပေး"

"အင့်"

တရွေ့ရွေ့နှင့်မောင်းနှင်လာသောကားနှင့် အတွေးများနေသောမြိုင်ဟာ ဆိုင်သို့ပြန်ရောက်လာသည်ကိုတောင်သတိမထားမိပေ...

"အန်တီ အန်တီ့"

"ဟင် ပြောလေအတ္တမောင် ကားဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ဆိုင်ကိုပြန်ရောက်နေပြီလေအန်တီ"

"အော် အင်း"

မြိုင့်ကားထဲက မောင်ထွက်လာသည်ကိုမြင်သည်နှင့် ဖူးပွင့်ဟာမောင့်ဆီသို့ မီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေသောအကြည့်ဖြင့် ခြေလှမ်းကျဲကြီးများနှင့်လှမ်းလာလေသည်...

"မမဘယ်မှာလဲအတ္တမောင်!!"

မောင့်အင်္ကျီစအား ဆုပ်ကိုင်လျက်အံကိုကြိတ်ထားမိသည်

"ဖူးပွင့် တို့ဒီမှာပါသူ့အင်္ကျီစကိုလွတ်လိုက်ပါ"

"မမ တစ်နေ့လုံးဘယ်သွားနေတာလဲ ဖူးပွင့်ဖုန်းဆက်တော့လဲ စက်ပိတ်ထားပါသည်တဲ့ နေ့လည်ကတည်းကဘယ်ပျောက်သွားတာလဲ"

"ဟိုနားဒီနားပါဖူးပွင့်ရယ် ခုတော့တို့ပင်ပန်းလာလို့အိမ်ကိုပြန်ပို့ပေးမလားဖူးပွင့်"

နှင်းဆီစေလျှင်Where stories live. Discover now