Stealing Elliot

XXI

Galit na galit si Elliot matapos masaksihan ang ginawa ni Chiara sa sekretarya niyang si Rose. Sumusubra na ito.

Matapos nitong tulakin si Rose. Dinagsa siya ng panic at hindi nag-atubiling tumakbo para sagipin ang dalaga. Wala siyang pakialam kung tatalikuran niya ang mga kausap na clients ngayon.

Top priority niya si Rose. Para siyang sinuklaban ng langit at lupa sa sobrang takot na mapapahamak ito. Sinisisi niya ang sarili sa pag-iwan dito. Alam niyang simpleng tao ito at hindi ito sanay sa ganitong okasyon lalo na sa mga mayayaman at mainpluwensyang tao na naririto sa ngayon.

Hindi niya gusto ang paghi-humiliate nila kay Rose.

Without a second thougt, he plunged into the pool, his expensive suit soaking instantly. Hinila niya kaagad si Rose na nanghihina at mabilis itong hinatak pataas. Habang inaakyat niya ito, pumintig ang puso niya ng may magkahalong takot at galit.

"Rose,stay with me,"sabi niya, sa nate-tense na boses habang nilalapag ito sa gilid ng pool.

Naisipan niyang i mouth-to-mouth resuscutation ito. Nanginginig ang kamay niya nang akma itong hawakan ang mukha, bago niya nagawa ang binabalak. Nagkamalay ang dalaga, matigas itong umubo at sinuka ang tubig na pumasok sa t'yan. Habol hininga itong binuksan ang mga mata. Relief washed over him as he saw her breathing again.

"I...I didn't mean to..."agaw pansin na sabi ni Chiara na nakatayo malapit sa kanila. Kahit may suot itong maskara alam niyang malaki ang mga mata nito.

Umaapoy ang mga mata niyang binalingan ito. "You didn't mean to? You pushed her in, Chiara! How could you be so reckless? Do you have any idea how dangerous that was?"

Nanginig lang ang mga labi ni Chiara, at hindi nanagsalita pa. Hindi nito kayang tagnan siya ng diretso.

Binalik niya ang atensyon sa secretary. Suot pa rin nito ang maskara. Aakma sana siyang tanggalin 'yon ng nilagay nito ang mga kamay sa maskara. Hinayaan niya lamang. His expression softened only slightly as he lifted Rose into his arms, cradling her like a bride.

"I'm taking you home,"bulong niya sa dalaga.

Gusto nitong magsalita pero nawalan ito ng boses. Naglakad siya papasok ng hotel, wala kasing ibang daan palabas ng venue kaya wala siyang ibang choice kundi ang dumaan sa maraming tao.

"Where you think you're going, Elliot?" Sinalubong siya ng ina niya. Katabi nito ang ama niya. Ayaw niya sanang pansinin pero nasa mga mata nito na hindi nito nagustuhan ang ginagawa niya. Bumubuhat siya ng babae na hindi niya na fiance. 

"I'm taking her home,"he announced,firmly.

"No,"tutol ni Margaery, malamig at maawtoridad ang boses. "You're not taking her anywhere."

"No, kailangan niyang umalis dito,"nakatiim bagang niyang giit.

"Elliot, listen to me,"his mother persisted, steping closer. "This is not the time to be stubborn. You're not thinking clearly."

"Enough,"pakli niya, sa malamig at matigas na tono. "I'm taking her to away. And you have nothing to do with it."

Narinig niyang nagbulongan ang mga tao. Ito ang unang beses na sinuway niya ang mga magulang sa harap ng publiko. Sinisira niya ang image ng Mallary. Wala siyang pakialam dahil hindi niya gusto ang ugali ng malamig niyang pamilya. He's done suffering their narcissistic treatment. He's done being their good and obedient son. He wants freedom and true happiness. At hindi lang sa pera makikita ang tunay na kalayaan at kaligayahan sa mundong ito.

Pinatuloy niya ang paghakbang. Hindi niya alintana kung anuman ang sasabihin tungkol sa kanya. Dapat lang makita nito ang tunay na kulay niya bilang isang Mallary. Nakita niya si Juliette na nakatayo katabi si Magnus, magulong emosyong ang nakapaskil sa mukha nito. Tila ba na sasaad na nagpapanggap ito. May alala sa mukha at may ngiti sa labi. Ito siguro ang sitwasyon na hinihiling nito. She wants him to focus his attentiton to Rose- leaving the way clear for her own machinations.