Stealing Elliot

XXIII

Nawili si Elliot kakatingin kay Rose habang natutulog ito sa balikat niya. Hindi niya inaasahan na makatulog ito sa sobrang boring ng kwento niya. Ito ang kauna-unahang babae na binagihan niya ng kwento ng kanyang buhay. As if, pinipili niya itong maging asawa. Much better kay Juliette. Kaso secretary ito. Isang pangkaraniwang babae at malamang kokontrahin ito ng nanay niya. Numero unong kontrabida ng buhay niya. But he didn't let her suffer, magunaw man ang mundo ay ipaglalaban.

Hinawi niya ang buhok na nakulog sa mukha nito at marahang sinabit sa tainga nito. Habang tinititigan niya ang makinis nitong mukha, hindi niya maiwasan ma-attract at makaisip ng pagnanasa. Bigla niyang ninais makamtan ang mga labi nito matapos maputol ang pagkakataong iyon.

Nalaman niya na yumuyuko sa at palapit ang labi niya sa labi nito. Gumalaw si Rose, at uungol na iniba ang posisyon. Nagmistula naman siyang bato at deretsong tumingin sa pader. He felt the heat rushing to his cheeks. And his heart his racing wildly inside his chest. Saglit nakalimutan huminga.

Minulat ni Rose ang mga mata, kinusot habang unti-unting inaalis ang ulo sa balakit niya. Binalingan niya ito at boom, nagkataong nagtagpo ang mga mata nila. Umuwang ng bahagya ang labi nito samantala para siyang tumakbo ng kilo-kilometro sa pagiging pawisan. Nanginig ang kamay niya at agad iniwas ang tingin sa dalaga.

Mistulang  kidlat na tumayo si Rose. Tumingin sa lupa at hindi mapakaling pinagpapagyak ang paa.

"You're drooling,Rose,"sarkastikong sabit niya. Pinakita na tumatawa pero hindi siya komportable. 

Tinampal agad nito ang gilid ng bibig. Namumula sa hiya. Hindi niya mapigilang tumawa. Naniwala ito sa joke niya.

"You sleep like a pig,"humahagik-hik niyang wika sabay takip ng kamay sa bibig. Pero sekreto niya itong sinusulyapan.

"I'm sorry. I'm sorry, Mr. Mallary,"hinging pahumanhin nito at bahagyang napayukod.

"No, 'wag mong seryosohin nagbibiro lang ako,"natatawa niyang pahayag. "At salamat nga pala sa time. Sorry, inabala pap kita."

Lumabi ito. "Wala po 'yon,Sir. Basta ikaw, palagi akong ready para samahan ka."

"Oh nga pala, don't forget about my appoint to Mr. Gonzales today after tomorrow." Tumayo siya para bumalik sa dating inuupuan.

Mabilis na tumango si Rose. "Opo,"nag-alinlangan ito. "Saka mauuna po ako, Sir."

Tumango lamang siya bilang tugon. Tumalikod ito. Ngumit sinundan ng kanyang mga mata ang  bulto nitong papaalis ng opisina niya. Niyanig ang puso niya. Sumandal siya at pinikit ang mga mata. He's trying to figuring it out. His true feelings toward her. But it's difficult for him to understand. Bago sa kanya ang damdaming ito. Hindi niya alam kung ano ang feelings kapag in love. Naisip niya saglit si Juliette. Alam siguro nito. Kapag okay na ang lahat ay tatanungin niya ito.

Bumalik siya sa paglalaro ng chess. Hindi nila natapos nang makaidlip ito. Tinampal niya ang noo nang maalala ang natarantang mukha ni Rose. Iyong biglang mamula ang pisngi nito sa tuwing magtatagpo ang kinaling mga mata.  Uminit ang mukha niya at malamang namumula na, matigas niyang iniling ang ulo para iwaksi ang iniisip.

Oh,f*ck. Mura niya sa sarili habang nilipat-lipat ang mga piraso. 

Binulabog siyang nang biglang tumunog ang kanyang telepono. Imbes na sagutin ay hinayaan niyang tumunog ng tumunog. Inabot kasi siya ng katamaran. Matapos tumunog ng limang beses ay nag-vibrate ng cellphone niya na nasa bulsa. Inis niyang kinuha. Minsadan muna ang screen. Ngumiwi siya ng matukoy. 

He already expected it. His blessed mother! 

Nakasalpok ang kilay na initsa iyon sa bakanteng sofa. Hinayaan niyang tumunog hanggang sa tumigil. Ilang minuto ang lumipas ng tumunog ulit. Nawalan siya ng pasensya kaya kinuha niya para sagutin. Nilagay niya ang daliri sa decline button pero baka pa man siya maka desisyon ay biglang bumukas ang pinto. Kung hindi lang siya kalmado ay kanina pa siya na palukso sa kinauupuan.