Ms. Disaster and Mr. Troublemaker

No more secrets

You can't hide your secrets forever.

----------------------------------------------------

Chapter 54

Saphie's POV

2 weeks na. The news about our break-up spread quickly. Dalawang linggo na rin kaming hindi nagpapansinan. Magkatabi kami pero hindi kami nag-uusap. Dadaanan lang namin ang isa't isa na parang isang hangin kahit ang totoo.. I'm just trying to hold my tears.

"Girls! Check out the website! So many pictures of Daniele and Sharmaine together!"

"Really? Oh my gosh! Bagay talaga sila noh?"

"Yup! Perfect for each other. Buti na lang talaga naghiwalay na sila nung disaster na yun."

"Yeah right! Pareho lang silang mayaman pero duh! They're not compatible noh! Pero bakit nga kaya sila nag-break?"

"I don't know and I don't care! Siguro nauntog si Daniele kaya ayun. As long as hindi na sila, masaya na ko. At least, kasing level niya si Sharmaine at bagay na talaga sila."

"Oo nga! Ano kayang itsura nila ngayon? Sayang talaga! Dapat wala na tayong class para mapanuod natin yung awarding ceremony. For sure pareho sila ng number sa jersey! Sweet!"

I bowed my head as I passed those girls who are talking. Ang sakit ah. Palit tayo pwesto oh? Maganda kayo? Sexy? Ang sasakit niyong magsalita ah.

Pinagpatuloy ko na lang ang paglalakad sa hallway ng mag-isa. Wala sila Emily dahil awarding ng municipal meet ngayon. Yup. Over-all champion ang DGU. Kasama sa volleyball team si Sharmaine kaya kasama siya dun. Sakit diba?

"Saphie! So? Wanna join us later in lunch?"

Napatingin naman ako kina Erika na palapit sakin. Simula nang mangyari yun, sila na ang lagi kong kasama. Sa kanila na ako laging sumasabay sa lunch. Kahit puro girly stuffs ang pinag-uusapan nila at hindi ako masyadong maka-relate, ayos lang. Hindi ko lang talaga kayang umupo at kumain sa isang lamesa kasama ni Daniele at Sharmaine.

"Sure."

As if namang may iba akong masasamahan. Besides, pag kasama ko sila nakakalimutan ko ang problema. I'm so happy that I have friends like them.

After we ate lunch ay naghiwalay na kami ng landas. Iba kasi ang room nila sakin eh. Nagpapasalamat din ako sa kanila dahil kapag nakikita nila akong mag-isa ay palagi nila akong sinasamahan. Siguro yun ang dahilan kung bakit walang nagtatangkang manakit sakin na mga fangirls nung dalawa.

Umupo na ako sa may upuan ko at tahimik na nagbasa ng libro. Ako lang mag-isa rito sa last row.

"Best friend!"

Agad akong napalingon sa harap. Napangiti ako nang makita ko sila Emily. Gaya ng sinabi nila ay magkaibigan pa rin kami.

"So how was it? Dami nating medals ah."

Natatawa kong sabi. Sa likod niya ay nandoon sila Andrew, Sebastian and Ryan.

"It's so good! Ikaw? How are you? May nananakit ba sayo rito habang wala kami ha? Sabihin mo lang, sila Kuya ang bahala!"

Pabirong sabi ni Emily but I just faked a smile. Matagal na akong nasasaktan. Pwede ko bang isumbong sa kuya mo na yung best friend niya ang nananakit sakin?

"Kyyaaahh! Sweet couple!"

"Ohmy! Kailan kaya magiging sila?"

"Shocks! They're here!"