Little sister Horan

She's ... gone ...

* Liam's pov *

Ik ga met Julia op de bank zitten in de gang. Er hangt een akelige spanning tussen ons in en Juul zit sowieso een meter van me vandaan.
Ik verbreek de stilte door mijn keel te schrapen en begin dan met praten.

'Juul, ik weet dat ik niet goed kan praten over wat er is gebeurd.
Ik weet dat ik verkeerd gehandeld heb en dat ik stom ben geweest. Heel erg stom.

Ik weet dat ik je gekwetst heb. Ik weet dat je nu denkt dat ik net zo'n eikel ben als Koen.
Ik weet dat je me niet meer gaat zien zoals eerst en vertrouwen zoals eerst.

Ik weet dat je niet meer zoveel van me gaat houden als eerst.'

'Liam...'

'Nee,
Ik weet dat ik fout zat, maar alsjeblieft. Ik smeek het je.
Wil je me alsjeblieft een kans geven om het goed te maken?'

Ik veeg mijn tranen weg en kijk Julia afwachtend aan.

'L..Liam. Ik...ik heb besloten om weg te gaan.'

Mijn ogen vliegen meteen wijd open.

'WAT? WANNEER?'

'Een paar uur geleden.' Zegt ze zachtjes.

'Nee! Nee! Alsjeblieft niet! Juul, nee! We zijn al zolang bij elkaar geweest! IK kan nu niet ineens zonder je!'

'We waren lang bij elkaar geweest, Liam.'

Ik kijk haar met open mond aan. Mijn hart stopt met kloppen.

'W..Wat?'

'Ik ga weg, Liam. Ik ga zo weg en ik kom niet meer terug. En als ik dat doe is het alleen voor Niall en zie ik jou niet meer.'

'Waarom?'

'Omdat ik je niet meer wil zien Liam.' (Me af)

En met die woorden staat ze op en loopt ze naar boven.

Ik blijf verbaasd achter en kan het gesprek niet op een rijtje zetten.

Ik kijk de hele tijd naar de grond. Nog steeds snap ik er niks van. Ik snap het gewoon niet. Ineens zie ik 2 goude laarsjes. Ik kijk omhoog.

'HARRY!' Gil ik. Ik trek hem in een omhelzing en wil hem niet loslaten als hij terug trekt.

'Wat doe jij hier?' Vraag ik verbaasd als we samen op de bank gaan zitten.

'Niall belde vanochtend heel vroeg wat er allemaal is gebeurd en toen zijn we gelijk weggegaan.'

Ik knik en kijk gelijk weer naar de grond, die sinds vandaag echt heel interessant is geworden.

'Het spijt me voor je, Liam.'

Ik knik.

'Het is mijn eigen schuld.'

'Hey, het komt goed Liam. Dat weet ik zeker. Jullie houden teveel van elkaar om elkaar te verlaten.'

Ik grinnik.

'Ja, daarom zei ze dat we niet meer bij elkaar zijn.'

'Wat?! Dat heeft ze niet gezegd!'

'Jawel.'

'Liam, doe is rustig. Het komt goed. Ze is gewoon verdrietig en boos.'

'Ze gaat weg, Harry. Ze gaat weer terug naar huis. En niet naar mij, maar naar haar ouders' huis.'

Ik kijk Harry aan, maar dit keer zegt die helemaal niks meer. Hij is stil en kijkt me vol ongeloof aan, alsof alles wat ik zeg in het Chinees is. Ik zucht en vecht tegen de tranen die steeds maar willen komen en niet willen stoppen.