Little sister Horan

Is it true?

* Liam's pov *

Ik schrik wakker als er ineens een deur opengaat.
Ik wrijf in mijn ogen en als mijn zicht wat duidelijker word, zie ik dat er iemand op me af komt.

Ik kijk naast me en zie Julia nog heerlijk slapen.

'Niall?' Vraag ik als hij bij mijn bed staat en me aankijkt.

'Er....er is niks gebeurd echt niet. Julia wilde bij mij slapen, het was niet mijn idee. Ze was bang om alleen te slapen. Sorry, wees alsjeblieft niet boos.' Zeg ik, bang voor zijn reactie.

Bang dat alles weer zou worden als eerst.

'Weet ik Liam. Daarvoor kom ik niet.' Zegt Niall als hij naar Julia kijkt, die nog steeds niks door heeft.

Ik volg zijn blik en kijk dan weer naar Niall.

'Waarvoor dan?' Vraag ik.

Niall negeert mijn vraag en staart nog steeds naar Julia.
Weer volg ik zijn blik en dan, dan krijg ik ineens een knagend gevoel in mijn maag.

'Niall? Is er iets...iets met Juul?' Vraag ik zachtjes.

Alweer negeert Niall mijn vraag, maar dit keer blijft die niet roerloos voor zich uit te staren, dit keer pakt hij Julia's arm op en stroopt haar mouwen op.

Ik volg elke beweging die die doet, tot dat ik zie wat er nu echt aan de hand is. Totdat ik door heb waarom Niall nu hierheen kwam, waarom hij naar Julia kwam.

Ik ga voorzichtig met mijn vingers over Julia's arm. Meteen trekt Julia een beetje terug en mompelt wat, maar blijft nog steeds slapen.

Ik kijk naar Niall die nu tranen in zijn ogen heeft staan.

'Niall?' Vraag ik emotieloos. Ik kijk naar Niall en voel helemaal niks. Het spookt rond in mijn hoofd wat Julia heeft gedaan, maar het doet me niks. Ik...ik weet niet hoe ik hierop moet reageren. Het lijkt wel alsof, alsof ik in een soort van trans ben. Zou dit allemaal door mij komen?

Niall legt Julia's arm weer rustig neer en pakt dan haar andere arm. Met een bonzend hart hou ik mijn blik gericht op Julia's arm en tot mijn opluchting, is daar niks. Alleen op de andere arm, haar linkerarm.

Ik hoor dat de andere nu ook binnenkomen, maar ik trek me er niets van aan. Ik blijf roerloos voor me uit staren, langs iedereen op.

Hoe heb ik dit niet kunnen zien? Hoe heb ik dit niet gemerkt? Waarom doet ze dit?

Het moment dat ik haar zag en zij mij, leek ze zo blij. Zo opgelucht. Behalve als je keek naar haar ogen. Je hoefde haar helemaal niet te kennen om te zien dat er iets met haar was, dat ze ongelukkig was. Hoe heb ik dat niet kunnen zien? Hoe heb ik het niet kunnen zien dat er iets met haar was? Natuurlijk zag ik dat ze ongelukkig was, maar dat is toch ook logisch na alles? Ik dacht dat het gewoon kwam, omdat ze nog steeds verdrietig is om wat ik heb gedaan.
Maar hoe heb ik het nou niet kunnen zien, niet kunnen zien dat er ook nog iets anders met haar aan de hand was? Terwijl ik haar al zo lang ken!

Tuurlijk viel het me wel op dat ze vandaag een dikke trui aan had, maar hey, het is winter. Ik dacht dat ze het gewoon koud had.
Maar ik dacht niet, dat ze zichzelf gesneden had...

'Niall!' Roept Nina. Ik kijk op en zie Niall, met daarachter Nina, de kamer uit stormen.

Weer kijk ik naar Juul, die nog steeds vredig ligt te slapen. Als het langzaam aan een beetje tot me door dringt en ik weer naar haar arm kijk, haar verwonde arm, wordt het pas echt duidelijk.

Ze heeft zichzelf gesneden, ze was of is depressief. Door mij. Dit komt allemaal door mij. Als ik niet zo stom had gedaan en gewoon haar had geloofd en de rest was dit niet gebeurd. Dan heb ik haar dit bespaard gebleven, maar dat deed ik niet. Ik heb hiervoor juist gezorgd. Ik ben degene die er voor heeft gezorgd dat ze zichzelf pijn wilt doen.

Tranen, waarvan ik dacht die er mijn hele leven niet meer waren doordat ik al zo veel heb gehuild, beginnen over mijn wangen te stromen.
Ik pak Julia's hand vast en begin harder te snikken.

Ik hoor wat voetstappen wegvagen en kort daarna voel ik een hand op mijn schouder. Ik kijk op en zie Zayn naast me komen zitten. Hij heeft zijn blik ook op Julia gericht.

'Gaat het?' Vraagt die uiteindelijk na een paar minuten stilte. Ik kijk hem net aan als hij mij aankijkt. Ik wil knikken, ik wil zeggen dat het gaat. Maar dat kan ik niet. Ik heb de laatste tijd zo gemeen gedaan tegen deze jongen, terwijl die het helemaal niet verdiende. Door mij is er zo'n grote breuk in onze vriendschap gekomen en is alles niet meer hetzelfde.

Ik schud mijn hoofd als antwoord op zijn vraag. Hij trekt me in een knuffel en slaat zijn armen dus stevig om me heen. Ik laat Julia's hand los en sla mijn armen om Zayn's nek heen.

'Het spijt me zo erg, Zayn.' Snik ik.
Ik voel Zayn een beetje verstijven.

'Wat? Waarom?'

'Voor alles, voor alles wat ik heb gedaan. Ik heb voor dit alles gezorgd. Dat iedereen niet zo blij is als eerst, dat het uit is met Julia, dat ik de fans heb laten vallen, dat ik jullie heb laten vallen, Julia en jou. Ik heb hiervoor gezorgd. Ik heb er voor gezorgd dat onze vriendschap niet zo sterk is zoals eerst dat alles nu gewoon zo veel slechter is. Ik heb er voor gezorgd dat Julia zichzelf pijn doet!' Schreeuw ik uit.

Zayn trekt me als maar dichter tegen hem aan en probeert me te kalmeren, maar het lukt hem niet. Ik ga als maar door.

'Ik haat mezelf Zayn! Ik dacht dat ik Julia gelukkig kon maken, dat ik goed voor haar kon zijn, maar blijkbaar heb ik het mis! Ik heb het altijd mis! Ik dacht ook dat wij een goede band hadden, maar die heb ik ook verpest.

Ik kan dit niet Zayn! Morgen moeten we beginnen met ons eerste interview voor de tour. Morgen begint alles weer opnieuw en opnieuw zoals eerst, maar dat wil ik niet! Ik kan niet naar een interview gaan of gaan optreden na dit alles! Ik kan niet doen alsof alles goed met me gaat! Iedereen weet hoe slecht persoon ik ben, iedereen weet het! Echt iedereen is hier van op de hoogte!

En ze hebben gelijk. Ik ben een slecht persoon, dat ben ik echt en ik weet het. Als ik er niet was geweest, was er helemaal niks aan de hand geweest. Was er helemaal niks ergs met Julia gebeurt! Ik haat dit Zayn! Ik kan dit niet. Ik kan dit... Dit echt niet.'

Ik laat mezelf uithalen en mezelf gaan. Alles wat ik de afgelopen 3 maanden heb opgekropt komt er allemaal uit. Ik laat alles eruit komen en leg mezelf in handen van Zayn.

Het is stil als ik niks meer te zeggen heb. Alleen Zayn's ademhaling en het ritme van zijn hart hoor ik nog. Nog steeds ben ik aan het huilen, wel iets minder dan net, maar nog steeds is er iets. Iets wat ik niet kan plaatsen.

'Liam?' Hoor ik zachtjes naast me.

Ik trek me snel uit de knuffel van Zayn als ik door heb dat het Julia is.

Ik kijk haar aan en zij mij. Haar ogen staan verward, verbaasd en bang alsof er elk moment iets ernstigs kan gaan gebeuren.

Ze kijkt naar haar armen en als ze ziet dat haar mouwen zijn opgerold, zakt ze in elkaar.

Ik pak haar snel vast als ze begint te huilen. Ze ligt slap in mijn armen te huilen.

'Het spijt me zo erg, Liam.' Snikt ze.
Meteen springen de tranen weer in mijn ogen en huil ik net zo hard met haar mee.

'Het spijt me zo erg.' Zegt ze weer.

'Het geeft niet, het is oke.' Zeg ik.
'Het spijt mij ook.'
_________________
Dam dam dammm

Okeee sorry voor dit slechte en zielige hoofdstuk :) maar jah ik wilde er weer een beetje een plot twist in

Sooooo

Enjoy!

All the love. J