Little sister Horan

A promise?!

* Julia's pov *

Ik kijk Niall niet begrijpend aan. Een belofte? Wat? Liam staat op uit bed en loopt richting Niall. Gelukkig had die zijn boxer nog aan. Ik trek snel de deken over me heen voordat Niall me ziet en ga rechtop zitten om het gesprek goed mee te volgen.

Niall lijkt zwaar teleurgesteld, maar je ziet ook flinke woede in zijn ogen. Ik doe me vingers over elkaar en duim dat alles goed komt. Dat er niet weer een gevecht of ruzie tussen hen inkomt terwijl iedereen zo'n leuke avond heeft.

Ze praten zachtjes. Ik kan Liam bijna niet verstaan en Niall zegt niet zoveel. 'Jongens wat is er nu allemaal aan de hand?' Vraag ik. Ze draaien zich gelijk naar me toe. Liam kijkt me bezorgd en schuldig aan. 'Wat is er Liam?' Als ik zijn blik opvang.

Hij komt weer naar het bed toe, gaat zitten en pakt mijn handen vast. Zijn blik blijft hetzelfde, bezorgd en schuldig. Ik kijk weer naar Niall die geen stap verzet en aar ons kijkt vanaf de deuropening.

'Ik denk dat ik maar weer is naar beneden ga.' Zegt Niall ineens en verdwijnt de kamer uit en de deur valt weer in het slot. 'Liam, wat is er nu allemaal aan de hand?'
'Beloof je dat je niet boos wordt en me niet zal verlaten?' 'Wat?'

* Liam ' s pov *

Ik zucht diep. 'Niall stelde me een belofte voor. Hij zei een belofte waar ik me aan zou moeten houden om jouw vriendje te zijn en dat hij ons zou accepteren.'

'Wat voor belofte?'

'Dat ik niet met je naar bed zou gaan.'

Julia kijkt me vol ongeloof aan. Ik pak haar handen vast, maar ze trekt haar handen weg. Ik leg mijn handen maar op haar benen neer en ga verder met het verhaal.

'Maar er is meer... Ik zei dus ja. Ik zei dat ik niet met je naar bed zou gaan, want ik wilde je niet kwijt raken. Ik wilde samen gelukkig zijn. Dus ik zei ja. Dat is waarom Niall ons ineens accepteerde. Hij kan het idee niet aan dat we zoenen en aan elkaar zitten, maar hij kan al helemaal niet het idee aan dat we met elkaar naar bed gaan.'

Julia schud haar hoofd. 'Nee.' Zegt ze. 'Dit kan niet waar zijn.' Ik laat mijn ogen naar beneden vallen. 'Het is waar.' Zeg ik. Ik kijk haar weer aan in haar groen blauwe ogen die vol met pijn staan. 'Het spijt me zo erg. Ik had het gelijk al moeten vertellen. Gelijk.'

'Waarom had je dat niet gedaan dan?' Vraagt ze.

'Omdat ik überhaupt niet wist of je wel met me naar bed wilde. Of je dat wel wilde, later, toen, nu. We hadden het nog nooit over kinderen gehad, nooit. Ik wist niet of je later wel kinderen wilde, of je later wel kinderen met mij wilde. Ik wist het niet. We hadden elkaar er helemaal niks over verteld. Je had me helemaal geen hints gegeven. Ik was in paniek toen Niall me zijn belofte zei. Ik was in paniek. Hij zei: "ga nooit met me zusje naar bed of ik zorg dat jullie elkaar nooit meer zien". Ik was bang voor zijn woorden, want ik wist dat hij ze meende. Hij is me vriend. Ik wil hem geen pijn doen, maar jou ook niet en al helemaal niet verliezen.

Dus ik zei ja. Ik zei ja zodat ik jou nog kon zien.'

Ik kijk Julia met tranen in mijn ogen aan. Er rollen tranen over haar wangen. Ik veeg ze weg met mijn duimen, maar ze pakt me polsen vast en stapt uit bed. Ze trekt haar kleren weer aan en rent naar beneden.

'JUUL!' Gil ik haar achterna en ren ook naar beneden.

Ik kan haar nergens vinden. Ik zoek, het lijken wel 5 minuten te duren voordat ik haar weer voorbij zie rennen en de deur zie uit gaan.

Iedereen komt gelijk naar me toe, waar ik naar de deur sta te kijken die met een klap dicht valt.

'Wat is er gebeurt?' 'Ze gaat weg. Ze rende ineens huilend weg.' Zegt Indigo bezorgd. Ik kijk hun geschrokken aan. 'ZE GAAT WAT?!' Gil ik.
Ik kijk naar achteren waar ik Niall bewegingloos zie staan. Hij staat naar ons toe te kijken. Ik duw iedereen aan de kant en loop woedend op hem af en ga dreigend voor hem staan.

'DIT KOMT ALLEMAAL DOOR JOU! ALLEMAAL! ZE WAS GELUKKIG MET MIJ TOT DAT JIJ MET DIE STOMME BELOFTE KWAM. EIGENLIJK EEN BEDREIGING. EEN BEDREIGING NIALL! VOOR MIJ EN VOOR JULIA! ZE IS WEG. ZE IS WEG DOOR JOU!' Gil ik.

Ik kijk hem afwachtend aan. Maar hij zegt helemaal niks. Hij kijkt gewoon dwars door me heen en beweegt niet. Ik schud me hoofd en draai om.

Ik ren richting de voordeur en ren naar buiten, in me boxers. I don't care, ik moet Julia redden. Het is midden in de nacht in Londen en ze is aangeschoten, verdrietig en bang...
Ik moet haar helpen....
________
Hey
Oeh spannend stukje
Haha
Sorry dat deze update weer wat langer duurde, dus deze is wat langer.

Enjoy!

All the love. X