YÜRÜYEN KARİZMA

1. Bölüm: tanışma

KALP NAKLİYLE TANIŞAN İKİ İNSANIN AŞKINI KONU EDİNEN YENİ HİKAYEM 'KALBİM SANA EMANET' E DE BAKMANIZI ÖNERİRİM. İYİ OKUMALAR HERKESE

Bugün okulun ilk günüydü. Yeni taşınmıştık bu lanet olası şehre. Her zamanki gibi babamın zoruyla tabi ki. İlk derse girdik. Tanışma faslında sıra bana gelince ayaga kalkıp kendimi tanıttım."Adım Maya Soykan. Buraya İzmirden geliyorum," deyip oturdum.

Sınıfın kapısı açıldı ve içeriye buz mavisi -ya da gri emin değilim- gözlere sahip bir çocuk girdi.

Elini kolunu sallayarak sırasına-tan arkama-oturdu.Belli ki tüm sınıf tanıyordu bu buz mavisi gözlere sahip çocuğu,adını bile sormadıklarına göre. Döndüm ve gülümseyerek baktım. Bakışlarını kaçırdı. Soğuk nevale ne olacak! Oysa ki sadece tanışmak istemiştim. Fazla bozuntuya vermeden hemen döndüm önüme.

Sonun da tanışma faslı bittiğinde-ki bu benim en nefret ettiğim kısımdır-hoca ilk gün olduğundan evlerimize gitmemize izin verdi.Hemen çantamdan kulaklığımı çıkarıp telefonuma taktım. Herhangi bir şarkı başlayınca son ses açıp yürümeye başladım.

Tam okulun kapısından çıkmıştım ki bir araba fren sesi duydum. Normal de bu sesle şarkı dinlerken duyamazdım ama araba öyle bir çığlık attı ki tüm okul dönüp buraya baktı. Olayın şokuyla gözlerimi yummuştum. Gözleri mi açar açmaz hemen dibimde sınıfta ki o mavi gözlü çocuğu gördüm. Bir eli belimden bir eli ise kolumdan tutmuştu.

Fazlasıyla yakındık.

Kırmızı alarm!

Erkeklerle çok yakın olmak yok! Hemen geri adım atıp kulaklıklarımı çıkarttım ve çocuğun gözlerine gözlerimi diktim."N'apıyorsun ya sen,ne sarılıyorsun bana?!" Diye çemkirdim mavi gözlü siyah saçlı çocuğa. Dudakları-biçimli dudakları-alayla kıvrıldı.

"Az kalsın eziliyordun aptal,bana tesekkür etmelisin" dediginde bir an utançtan yerin dibine gireceğim zannettim.Çocuk hayatımı kurtarmıştı. Az kalsın az önce tekerlekleri çığlık atan arabanın altında kaliyordum.Yarım yamalak gülümseyerek çocuğa döndüm.

"Pardon b-ben şey sandım yan-" derken lafımı bölüp "Ne sandın aptal? Sana sarılacagı mı falan mı? Ne zannediyorsun acaba kendini bulunmaz hint kumaşı mı?" diye bağırdı. Bir yanım mahçup diğer yanımsa sinirliydi mavi gözlü siyah saçlı çocuğa karşı.

"B-ben özür-" bu sefer de lafımı bölen,bize yaklaşan üç yakışıklı çocuktu. Allah'ım! Kalp krizi geçireceğim. Bunlar grup da grubun adı da tüm yakışıklılar toplandık falan mı? Şimdi daha dikkatli baktım mavi gözlü siyah saçlı çocuğa küçük ama yapılı bir burnu,ince ama biçimli dudakları,tişörtünden taşan kasları vardı.

Siyah gür saçarıyla şampuan reklamlarında oynayan o adamlara benziyordu. Abartmak gibi olmasın ama onlardan bile taştı. Gözlerim irice açılmış ağzım O şeklini almıştı. Ama bu yaşta bu yakışıklılık fazla değil mi? Sessizce sadece mavi gözlü siyah saçlı çocuğa bakıyordum.

Bir anda bir ses sessizliğimizi bozdu.Sarışın olanı gözümün önün de elini şıklattı."Hey,ufaklık iyi misin?Az önce eziliyordun."dedi."Bu arasa benim adım Cenk"diye kendini tanıttı. Memnuniyetle elini uzattı Cenk "Benim addım da-"derken arkadaki diğer esmer çocuk atladı.

Bu da oldukça yakışıklı ve kaslıydı. "Maya" diye cümlemi tamamladı. Esmer çocuk gülümseyerek "Ben de Sinan" dedi. Sonradan gelen iki çocuğun ismini öğrenmiştim. Ama arkada ki sesizce beni izleyen kumral çocuğun hala bilmiyorum. Dümdüz bir suratla bana bakıyordu.