HÜZÜNLÜ KALPLER DURAĞI (Tamamlandı)

«H.K.D.~9

Yazar:Meh-Pare

Bölüm:9(Yürek Yangınım, Yüreksiz yarim...)

***
Keyifli okumalar.. Lütfen beğeni ve yorumu ihmal etmeyin. İyi okumalar..
***

Yeşimin öfkeyle parlayan gözleri genç kızın yüzüne sabitlenmişti. Zümra ise ifadesiz tutmayı başardığı yüzüyle aynı şekilde karşısında duran kıza bakıyor. Ne tepki vereceğini ölçmeye çalışıyordu. Yeşim'in yüz ifadesine eş soğuk çıkan sesiyle sorduğu soru Zümra'yı tedirgin etmişti.

-S..senin ne işin var burada?

Bu soruyla ne diyeceğini bilemeden öylece karşısındaki gerilmiş yüze bakakaldı. Birden aklına doluşan anılar genç kızı iyice afallattı. Şimdi ne cevap verecekti. Zorla bulduğu sesiyle;

-B..ben ş..şey... O an arkadan gelen adım sesleriyle ikisinin de dikkati genç adama çekildi.

YİĞİT...

Kapının açılma sesini duydum. Ancak kapandığını belirten bir gürültü olmamıştı. Demek ki hala buradaydı. Tekrar koridora çıktığımda kapının önünde dikildiğini gördüm. Birkaç adımda yanına yaklaşıp;

-Neden hala buradasın, gitmedin? Diye sordum tam arkasında durduğumda. O sırada Yeşim görüş alanıma girdi. İkisinin de bakışları benim üzerimde gezinmeye başlayınca ne diyeceğimi bir an için bende bilemedim. Önce Yeşim'e bir bakış atıp Zümra'ya döndüğümde göz göze geldiğimiz gibi bakışlarını kaçırıp bana arkasını döndü. Bu hareketi nedensizce sinirlenmeme yol açtı. Yeşim Zümra'ya öldürücü bakışlar atıp onu geçerek yanıma geldi. Ellerini belime sarıp yanağıma öpücük bıraktı. Benimse bakışlarım hala bize arkası dönük şekilde duran kıza takılmış kalmıştı. Bir dakikaya yakın öylece durdu. Yeşim'in konuşmasıyla aramızdaki sessizlik bozuldu.

-Günaydın aşkım erken gelip sana sürpriz yapayım dedim ama asıl sürprizi ben yaşadım, dedi.

Ona umursamaz bir bakış atıp kollarını belimden ayırdım. Yeşim'e cevap vermeden yine Zümra'ya diktim bakışlarımı.

-Sen gitmiyor mu... diyemeden ortamı dolduran telefon melodisiyle o da kendine gelip hızla çantasından çıkardığı telefonu kulağına götürdü.

-Efendim canım

-...

-Tamam adresi mesaj atın hemen geliyorum.

Telefonu kapatıp iki adım atarak evin kapısından çıktı. Yeşim Zümra'ya yapmacık ifadesiyle gülümseyip;

-Zümra nereye otursaydın? diye sordu.

-İşim var, diye cevap verdi bize kısa bir bakış atıp. Daha fazla sinirlerime hakim olamayıp kapıyı suratına gürültülü şekilde kapattım. Yeşim bana neler oluyor der gibi bir bakış atınca omuz silkip içeriye bizimkilerin yanına geçip oturdum.

* * *