01.06.17* Romantizm #36
*
Aşk, edep ile güzeldir...
*****
Uzun yıllardır sürüp giden bir arkadaşlık.
Bu arkadaşlığın içinde büyüyen masum bir sevda kuşu ve bu sevda kuşunu yüreğine konduramayan bir adam...
****
-Hani beni çok seviyordun ne o pes mi...
SEVGİLİ OKURLARIM... SİZE ERKENDEN BİR BÖLÜM GETİRDİM. SİZDEN DE BOL BOL OY VE YORUM BEKLİYORUM😁😁😁 İYİ OKUMALAR DİLİYORUM. HEPİNİZE KUCAK DOLUSU SEVGİLER...💚❤💜💙
Yazar: Meh-Pare Bölüm:59/1(Canımın Canı...)
Kucağında uyuyan, her nefes alış verişinde göğsü aynı ahenkle kalkıp inen, miniğinden gözlerini alamıyordu. Arka koltukta kucağında bebeğiyle oturuyordu. Onu tutarken bile korkuyordu Zümra. Fazla sıkı tutup canını yakmaktan ya da gevşek tutup düşürebilecek olmaktan. Araba kırmızı ışıkta durduğunda her seferde Yiğit ara koltuğa dönüp gülümseyen gözleriyle bakıyordu bu mükemmel görüntüye. Genç adamın da Zümra'nın da, yüzündeki tasasız gülüş silinecek gibi değildi. İkisinin heyecanı da, yüreklerine sığmayıp, dışarıya taşıyor, arabanın içine dalga dalga yayılıyordu.
Zümra'ya kucağında tuttuğu, minik bedenin, huzurunun varlığı hala inanılması güç geliyordu. Ama gerçekti işte. Kollarının arasında duruyordu.
Sonunda eve ulaştıklarında Yiğit arabayı park edip inerek arka koltuğa yöneldi, genç kızın kapısını açtı. -Sen çantayı alır mısın canım? -Alırım güzelim, siz geçin, hava serin üşümeyin, dedi. Genç adamı başını sallayarak onaylanıp evin kapısına doğru ilerledi. Kapının önündeki iki basamağı henüz çıkmıştı ki Yiğit yanına ulaştı. Kapı açıldı o sırada. Meryem Hanım, Metin Bey, Dicle Hanım, Fırat Bey, Bahar, gülen gözlerle karşıladı onları. -Ay yeğenim geldi. Halasının kuzusu geldi, diyerek dışarı fırlayan Bahar, soluğu Zümra'nın yanında aldı. -Hoş geldin prenses, diyerek bebeğin kundaktan dışarıya çıkardığı elini öptü. -Hadi içeriye girelim, diyen Yiğit'in sesiyle eve girdiler.
Bir süre salonda hep birlikte oturduktan sonra kalabalık ve gürültüden huysuzlanan bebeği kucağına alarak ayağa kalktı genç kız. -Neşe'yi yukarıya çıkarayım ben, diyerek merdivenlere yöneldi. Basamakları dikkatle çıkıp üst kata ulaştı.
-Anneciğim, yoruldun değil mi? Seni doyurup uyutalım mı güzelim benim? Yatak odasının önüne geldiğinde içeriye girmeden önce durdu. Hemen yan tarafındaki bebek odasına yöneldi. Kızını odasıyla tanıştırmalıydı önce. İçeriye girip odanın ortasında durdu. Kucağında kıpırdanan bebeğinin yüzünü açtı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Annem bak, burası senin odan. Bembeyaz senin gibi bir meleğe yakışacak kadar temiz, masum... Beşiğinin olduğu duvardaki pembe çiçekleri görüyor musun? Onları Gizem Teyzenle yaptık. Senin için...-
Omzunda hissettiği öpücük ile konuşmayı bıraktı. Arkasını döndüğünde gözlerinin içine kadar gülümseyen bu adama genç kız da gülümsedi. -Bir tane Melek vardı hayatımda, şimdi iki oldular. Biri canım, diğeri canımın canı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
