HÜZÜNLÜ KALPLER DURAĞI (Tamamlandı)

«H.K.D~16/2

Yazar: Meh-Pare

Arkadaşlar istediğim kadar vote olmasa da daha fazla bekletmek istemedim.. Çok değerli bazı okuyucularım var çünkü. Yorumlarını hiç esirgemeyip beni yalnız bırakmıyorlar onlara çoook çoook teşekkür ediyorum.. Keyifli okumalar Vote ve Yorumlarınızı bekliyorum..

BU BÖLÜMÜ CANIMIN EN İÇİNE okuryazargizoli  ithaf ediyorum.. :) :*

MEDİA: Yiğit annesiyle babasının aşkını anlatıyor Zümra da ilgiyle dinliyor :)

Bölüm:(Eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmek...)

Genç adam tam okulun kapısından çıkacağı sırada kendisine seslenen Yeşim'le durdu yanına gelen genç kız,

-Yiğit bekle, Zümra seni çağırıyor az önceki sınıfta ödevinizi yapacakmışsınız,dedi.

Genç adam başını sallayarak onaylandıktan sonra geri dönüp sınıfa doğru yürümeye başladı..

°YİĞİT...

Zümra'nın sınıfta çalışmak istemesine anlam veremesem de hızla yürüyerek sınıfın önüne geldim. Kapının kilitli olduğunu fark edip kilidi çevirip kapıyı açtım ancak içeride gördüğüm şey hiç hoşuma gitmedi. Zümra beni görünce birden ayağa fırladı ikisinin sınıfta yalnız olması ve kapının kilitli olmasına anlam veremediğim bir şekilde sinirlenmeme sebep oldu. O herifi gördüğümden beri bir türlü ısınamamıştım. Bide Zümra'ya olan yakınlığı iyice çileden çıkarıyordu beni. Ancak hissettiğim öfkeyi belli etmemek için alaylı tavrımı takınarak,

-Gençler ne yapıyorsunuz baş başa sınıfta, kilitli kapılar ardında, dedim. Ancak dediğim şey benim bile canımı sıkmıştı. Zümra'ya baktığımda ise endişeli gözlerle bana bakıyordu. Gözlerinden açıkça okunuyordu 'beni yanlış anladın' yaşadığı hayal kırıklığı bile yansımıştı bal rengi gözlerine. Tam ağzını açıp konuşacağı sırada,

-Üzgünüm bir anda dalıp ortamı bozdum ama-Zümra'ya yaklaşıp kolundan nazikçe kendi tarafıma çektim- Zümra'yı alıyorum. Malum yapmamız gereken bir ödev var, dedim gülümseyerek ikisine de baktım. Zümra sergilediğim tavra şaşırıp rahatsız olmuş olacak ki anlamsızca yüzüme bakıyordu.

-Gidelim mi? Dedim kolundan tutup çıkışa doğru yürümeye başladım. Arabamın yanına geldiğimizde bir şeyler söyleyecekken ben ondan önce davranıp,

-Bin hadi hava soğuk, dedim ve arabanın kapısını açıp bindim. O da peşimden birkaç saniye sonra arabaya bindi. Sessiz geçen yarım saatlik yol boyunca ikimizden de ses çıkmazken arabadaki tek ses nefes alış verişlerimizdi. Binanın önüne geldiğimizde arabayı park edip indim. Zümra'da inip yanıma geldiğinde soran gözleri üzerimdeydi.

-Biraz ağrım var, bildiğim kadarıyla da senin dersinde bitmişti o yüzden evde çalışmak istedim, dedim. Sadece başını salladı. Yukarı çıkmak için merdivenlere yöneldiğinde kolundan tuttum,

-Asansöre binelim, dedim. Bakışlarını bana çevirip,

-Asansöre binmeyi sevmiyorum, dedi. Merdivenlerden çıkmaya başladığında bende peşinden ilerledim. Her adımında tepeden topladığı saçları sallanıyor burnuma kadar gelen bir bahar kokusu yayıyorlardı etrafa. En üst kata çıktığımızda bana döndü,

-Sizde mi çalışacağız bizde mi? diye sordu.

-Bizde annemle kardeşim var şimdi onlar seni lafa tutarlar çalışamayız, uygun olursa sizde çalışsak daha iyi olur, dedim. Başını sallayarak kendi dairesinin kapısına doğru ilerleyip kapıyı açtı. Birlikte salona geçtiğimizde,