HÜZÜNLÜ KALPLER DURAĞI (Tamamlandı)

HKD/57/2

MERHABALAR... HERKESE KUCAK DOLSUSU SEVGİLER...
SİZİ ÇOK OYALAMAYACAĞIM. DÜN BÖLÜMÜ DÜZENLERKEN BIR KARIŞIKLIK OLDU VE BÖLÜM YAYIMLANDI. BUNUN İÇİN ÖZÜR DİLİYORUM. ÇOK OLAYLI BOMBA BIR BÖLÜMLE GELDİM SİZE... UMARIM BEĞENİRSİNİZ... MUTLULUKLA KALIN...

Yazar: Meh-Pare
Bölüm: 57/2 (Panik...)

Genç kız elindeki süt dolu bardakla yatak odasına girip yatağa uzadı. Sırtını yatak başlığına yaslayıp sütünü yudumlarken, bir yandan da boştaki elini şişkin göbeği üzerinde gezdiriyordu.
-Anneyi balon yaptın bebeğim, dedi ve güldü. Birkaç kez kontrolde bebek cinsiyetini göstermeyince, öğrenmeme kararı almıştı çiçeği burnunda anne ve baba... Bu yüzden herhangi bir eşya aldıklarında beyaz yada cinsiyet fark etmezsizin ortak renkler seçmeye özen gösteriyor, daha dikkat ediyorlardı.

Zümra biten süt bardağını yanındaki komidinin üzerine bıraktı. Baş ucundaki saate takıldı gözleri.

23.35...

Yiğit, işinin uzadığını ve geç geleceğini arayıp haber vermişti karısına.
-Anlaşılan babamız gerçekten çok gecikecek, dedi tekrar bebekle konuşurken. İçinde hayat bulan minicik beden, sanki anlamış gibi, tekmeleyerek tepki verince gülümsemesi büyüdü taze anne adayının.
-Hey tamam. Sakin ol, babaya kızma o bizim için çok çalışıyor. Artık yarın sabah görüşürüz. Nasıl olsa hafta sonu... Yani baba yarın tamamen bizimle bir tanem...

Eğilip komidinin ilk çekmecesindeki defterini çıkardı. Bebeği için her gün satır satır doldurduğu defterinden boş bir sayfa açıp yazmaya başladı.

"Bebeğim... Seni kucağımıza almak için sabırsızlanıyoruz, bende babanda... Büyüdüğünde, sana toz tanesi bile değmesin diye üzerine titremeyi, seninle ilgilenmeyi ve hatta seninle uykusuz kalacağımız zamanların bile bir an önce gelmesini diliyoruz...  Bugün Gizem Teyzen ile birlikte odana birkaç eşya aldık. Artık her şeyin tamam oldu neredeyse... Bir sen eksiksin. O minicik bedenini kucağımıza alacağımız zaman bir an önce gelir umarım seni çok seviyorum bebeğim... Şimdi uyku vakti...
İyi Geceler..."

Genç kız defterine son satırlarını yazdıktan sonra gözlerine çöken ağırlık ile uykunun kollarına atıldı...

₪ ₪ ₪ ₪

Genç adam sessiz olmaya özen göstererek girdi odadan içeriye. Yatakta uyuyan karısına yaklaşıp yana düşmüş başını düzeltti ve daha rahat uyumasını sağladı. Yüzüne dağılan saç tutamlarını çekip alnına bir öpücük bıraktı. Saate baktığında gece yarısını geçiyordu.

Zümra'ya işim var diyerek, beyaz bir yalan söylemişti yine bugün. Onun canını sıkmamak için çıkan sorunlardan haberdar olmasını engelliyordu.
Bu yüzden çoğu zaman işim uzadı diyerek eve geç geliyordu. Derin bir nefes alıp oturduğu yerden doğruldu. Kızın üzerini örteceği sırada yanındaki mor kaplı defter dikkatini çekti . Birkaç defa daha evin farklı yerlerinde gözüne iliştiğini hatırlıyordu bu defterin.

Defteri eline alıp, merakla sayfalarını çevirmeye başladı. Rastgele bir sayfa açtığında karısının inci gibi yazısını okumaya başladı.

"Bebeğim...
Bugün tam beş aylık oldun.
Sana kavuşacağımız an giderek yaklaşıyor. Annen ve baban çok heyecanlı. Bu sabah kontrolden sonra babanla birlikle kendimizi yine bir bebek mağazasında bulduk biliyor musun? İkimizde sana kavuşacağımız anı sabırsızlıkla bekliyoruz. Ama sanırım sen babanı daha çok seviyorsun. Çünkü onu hissettiğin anda tepki vermeye başladın artık. Ben kıskanmam ama merak etme... Çünkü ben ikinizi de çok seviyorum..."