Mój umysł jest czysty. Jak diament. Jak ocean. Czuje się jak potężny ptak w chwili kiedy wzbija się w powietrze. Szybuje. Nurkuje w wodzie. Znowu się wzbija. Jest wolny. Nic się dla niego nie liczy. Robi co chce. Jest gdzie chcę.
Gdy płomienie ze mnie ulatują, mogę już panować nad resztką ognia. Ale pozwalam mu jeszcze się na chwile wznosić do nieba. Zaczynam się śmiać. To wszystko jest takie nieważne. Obozy, Miasta, Zarażeni...Mój strach przed tym wszystkim umiera. Zostaje tylko nadzieja, wiara, siła. Dam radę. Dam radę przeżyć w świecie, w którym ludzie chcą mojej śmierci. Udowodnię im, że się mylą. Mam prawo żyć. Jestem zakażona. Jestem dumna z tego kim lub czym jestem. Ognisty wilk. Tak nazywano mnie w Obozie. W Miastach Skazy. Tak. Jestem nim.
CZYTASZ
Ognisty wilk
FantasyPiętnastoletnia Nicola posiadająca niesamowite zdolności staje na czele buntu, próbuje odzyskać wolność i uratować młodych mieszkańców Chicago. Zostaje Strażniczką. Szamanką. Wojowniczką.
