Wicked

Chapter 37

Chapter 37

"What are you doing here?" bulalas ni Alec pagkatapos ay kaagad akong hinila kay Russell at tinago sa likuran nya.

"You're together?" Nakakunot-noong tanung ni Russell, tinignan ko sya at nakita ko ang sakit sa mga mata nya. Parang kinurot ang puso ko. Crap.

"Get out." Matamang sabi ni Alec.

Bumaling sakin ng tingin si Russell. Nahabag ako sa malalim nyang mga mata. Hindi ko alam kung wala lang ba syang tulog o anu.

"What is this Cory? Kayo na ba?" masakit nyang tanung.

Inawang ko ang bibig ko para magsalita pero sumabat si Alec.

"At anu sayo kung oo?" Aniya.

Nakita ko kung paanu nagigting ang bagang ni Russell nang dahil doon. Suminghap ako at hinawakan ang braso ni Alec.

"Please tama na. Wag kayong magaway dito." Sabi ko. Bumaba ang tingin ni Alec sa akin. Binalingan ko si Russell at nakita kong dumulas ang tingin nya sa kamay kong nakahawak sa braso ni Alec.

"A-anu 'to? N-nagsasama na ba kayo?" naramdaman ko ang panginginig ng kanyang boses.

"Russell, please umalis ka na-"

"Are you two living in the same roof-"

"Oo! Nakatira kami ni Cory ngayon sa iisang bahay. At anu naman sayo? Bakit ba hinahabol-habol mo pa sya? You already knew from the start na ako ang gusto ni Cory. Alam mong laro lang ang sa inyong dalawa-"

"FUCK!" mura ni Russell at akmang susugurin si Alec pero pumagitna ako.

Nakita ko kung paanu sya tumigil at kung paanu nya ako masakit na tinitigan habang hinaharangan ko si Alec para hindi nya masaktan.

"You.. you really love him huh? To the point na kaya mong iharang ang maliit mong katawan wag ko lang syang masaktan." Hirap na sabi nya

Kumalabog ang dibdib ko. No, you got it all wrong, Russell. Damn. But, I can't tell you that.

"J-just.. just leave." Mahinang sabi ko.

"T-totoong mahal kita. Bakit ba mas importante pa sayo ang nangyari noon? I did that because I want you."

"Love isn't selfish, Russell."

"I am selfish but, I love you." Aniya.

Uminit ang gilid ng mga mata ko. Gustong-gusto ko ng umiyak pero pinipigilan ko ang sarili ko. I can't be weak in front of him again. I can't take it anymore. Kailangan na talaga 'tong matapos dahil kung magpapatuloy ito ay baka natibag ang paninindigan ko at umiral ang puso ko.

"Right from the start alam mo ng pumayag lang ako sa laro mo dahil kay Alec. Si Alec ang dahilan kung bakit nanatili ako sa tabi ko sa loob ng isang buwan. Kung bakit tiniis kong makasama ka sa loob ng isang buwan. Lahat-lahat ng nangyari sa pagitan nating dalawa, all of it was just an act. Malinaw 'yun sa ating dalawa. I did my part, Russell. Ngayon, tapos na ang lahat. I don't want to be with you anymore. Alec is here. I am with him now. Our deal is over." Sabi ko at bumuntong-hininga. Hindi ko alam kung paanu ko nasabi 'yun sa kanya ng diretsyo sa kabila ng naghihikahos kong puso.

"You love me, Cory." Aniya.

Kumalabog ang dibdib ko ng dahil doon. Seryoso sya and he's sure of what he's saying.

"No-"

"The way you kissed me, the way you hug me.. alam ko, ramdam ko, m-mahal mo ako." Nabasag ang kanyang boses.