Wicked

Chapter 46

Chapter 46

Naramdaman ko ang bigat ng buntong-hininga ni Russell. Nang silipin kong muli ang mukha nya at halos hindi ito maipinta. He looks so pissed and angry. Dinilaan ko ang labi ko at nakaramdam ng sakit saking puso. Ganyan ang mukha nya dahil muhing-muhi sya sa akin? Na napilitan lang syang batiin ako dahil hiniling ni Angel? Wow. Great. Just Great.

"Oh? Diba, ang dali lang naman bumati bakit hindi pa magawa." Dinig kong sabi ni Angel kay Russell. Walang Sali-salita si Russell at kaagad na kinuha ang kamay ni Angel paalis. Nilingon ako ni Angel na para bang nagsosorry sya dahil sa behaviour ni Russell. Ngumiti lang ako at sinabing okay lang kahit na hindi.

"Are you okay?" Lumapit si Alec sakin at hinawakan ang balikat ko.

"He looks pissed." Sabi ko.

"He's just affected."

"No. He's just mad at me, Alec. Have you seen his face?"

"Yes and all I can say is he's still affected."

"I don't know anymore."

"What are your plans?"

"Hahanap ako ng tyempo para kausapin sya. I need to talk to him tonight." Sabi ko.

"After that?"

Lumunok ako.

"Bahala na Alec. Basta ang mahalaga, makausap ko sya." Sabi ko.

Hindi ba nya narinig 'yun? Hindi nya ba narinig ang malakas na tibok ng puso ko? O hindi nya narinig 'yun dahil mas malakas ang tibok ng kanya?

Pumunta na kami ni Alec sa isang mesa kung nasaan din sila Jacob at Eman kasama ang mga babae nila. Tulala ako at wala sa sarili. Pinagmamasdan ko lang si Angel na tawang-tawa doon sa unahan habang nakikipagusap sa ilan nyang mga kaibigan. Nasa tabi nya si Russell at nakatawa din. Dumulas ang tingin ko sa kamay nilang magkahawak. Lumunok ako ng madiin. I want to touch his hands too.

"Hey. Aren't you going to eat?" tanung ni Alec ng makitang hindi ko ginagalaw ang pagkain ko.

"Ah. Hindi pa kasi ako gutom."

"Hindi ka rin nag lunch diba?" Aniya.

"No. I'm okay." Ngumiti ako sa kanya.

Parang hindi sya nakuntento dahil hanggang ngayon ay nakatitig parin sya sa akin.

"If you.. if you don't comfortable, we can go home now."

"No, Alec. I still need to talk to him."

"In this situation I'm afraid you can't. He's always beside Angel." Aniya. Nilingon ko silang muli. Nakita ko kung paanu yumakap si Angel sa bewang nya. Nagiwas ako ng tingin.

"I'll find a way." Naiiyak na sabi ko.

Kinagat ko ang ibabang labi ko at halos mabaliw na sa kakaisip kung paanu ko ba sya makakausap ng kaming dalawa lang. Pakiramdam ko kasi, wala syang nakikitang ibang tao ngayon kundi si Angel lang. Hindi sya umaalis sa tabi nito. Para bang takot na takot syang iwanan ni Angel. Para bang takot syang iwan nito. Oh may iniiwasan sya? Hindi ko alam! Damn. Tinagilid ko ang ulo ko at kinuha 'yun shot ng vodka sa gilid ko at ininom 'yun.

"Hey. Hey. Hey. What are you doing?" Pinigilan ako ni Alec bago ko pa mainom 'yun pag-apat na shot.

"No. Don't stop me. I need this."

"No. Hindi ka na iinom." Aniya at kinuha sa kamay ko 'yung alak.

"I told you I need to drink." Sabi ko.