Wicked

Prologue

Prologue

"What the fuck, Cory Jane?" tumili ang pinsan kong si Azariah nang makita ang namumugto kong mata, Nagangat ako nang tingin at tinitigan ang asul nyang mata na nakatitig sa akin.

"Leave me alone, Az. I don't have time for your shit for now." Bulong ko habang marahas na pinupunas ang aking luha sa pisnge, Nahuli kong nirolyo nya ang mata nya sa akin.

"Look." Bumuntong-hininga sya.

"I already told you to stop, sinabi ko na nga sayo na wala ka namang mapapala sa paghahabol mo sa Alec na yan! Nagsasayang ka lang nang panahon mo!" bulalas nya sa akin.

Tinigil ko ang pagpupunas nang luha saking pisnge at nagkagat-labi habang tinititigan ang pinsan kong may lahing amerikana pero bihasang-bihasa sa tagalog.

"I don't know, Az. I thought..." nagpabalik-balik ang mata ko kung saan-saan, naghahanap nang sagot. "I thought were okay? Hindi ko sya maintindihan! Umasa ako! Oh my God! Umasa ako, Az! It's been decades since I've been inlove with him! Simula pa nung mga bata pa tayo! Ilang beses akong nagtapat at ilang beses na din nya akong nireject! I've seen him transfer my one girl to another, at wala syang sineryoso dito.. kaya ang akala ko.. Shit! Ang akala ko.." Hagulgol ako.

Hinagod ni Azariah ang aking likuran.

"Well, you assume things too much, Cory." Aniya.

"O-ok lang sana, kung pinatulan nya din ako! Katulad nang mga babaeng nagtatapat sa kanya, pinagbibigyan nya ang mga 'yun Az, kahit na, ilang araw lang ay hinihiwalayan nya din! Matatanggap ko pa 'yun!" bulalas ko.

Umiling-iling sya.

"Naisip mo yan? You're crazy!" singhal nya sakin.

Wala akong magawa kundi iiyak ang lahat nang sama nang loob ko sa ginawang pangrereject ulit sa akin ni Alec sa hindi ko na mabilang na pagkakataon, I don't know why he can't like me. We've known each other since we were kids, Noon palang, alam ko na na sya ang lalaking gusto kong makasama sa buhay, mga bata palang kami, hinahabol-habol ko na sya kahit na isang sulyap o isang ngiti lang nya at kaylangan ko pang paghirapan bago makuha.

I feel trashed. Hindi ko alam kong napapangitan ba sya sa akin o ano, Madami nagsasabi na maganda daw ako, matangkad ako at mestiza, wavy ang hanggang bewang kong buhok kulay kahoy ito at may blonde highlight, Natural. May dugo kasi kaming Amerikano. They said that I'm so damned sexy and beautiful pero hindi 'yun ang nararamdaman ko kapag nasa tabi ko si Alec. Hindi ko alam kung bakit hindi nya ako nakikita.

I don't know. He's always been harsh on me simula pa nung mga bata kami, at dapat sanay na ako doon pero hindi. Shit. Hindi padin.

Nasa America ang mga magulang ko, nakatira kaming dalawa nang pinsan kong Azariah sa kanyang condo, since ayokong magaral sa ibang bansa dahil kay Alec ay nagpaiwan ako dito, Ilang beses ko na din namang sinubukang tumakbo at sinubukan iwanan sya, pero wala, isang sulyap ko lang sa mga litrato nya at halos liparin ko ang kalangitan bumalik lang dito sa Pilipinas.

Kahit na namumula pa ang mata ko ay pinilit ko pading pumasok kinabukasan, Nakasuot ako nang malaking aviators nang pumasok ako sa gate nang school, pinagtitinginan ako pero wala akong pakialam, Hell! Kesa naman makita nila ang mga mata kong pulang-pula ngayon!

Pinitik ko ang makalugan kong buhok habang naglalakad sa corridor, tinagilid ko ang ulo ko habang inaayos ang pagkakasabit nang aking shoulder bag sa balikat. Nakasuot ako nang isang Bandeau na pinaresan nang high waisted short at cardigan.

"What's with the eyeglasses?" tumaas ang kilay ko nang makita ang grupo ni Russell na nakaupo sa isang bench doon na may kasama na naman na mga babae, Umismid ako sa kanya. Jerk.