BEDEN

Hissiz

Saçlarımla oynandığını hissederek aralamaya çalıştım gözlerimi. Güneş doğuyordu. Mert'in dizlerinde uyuyakalmıştım, oda saçlarımla oynuyordu gökyüzüne bakarak.

Gözleri kan çanağı gibi duruyordu. Uyumamıştı hiç belli. Gözlerimin şuan kocaman olmuş ve çok iğrenç bir görünüm aldığından adım kadar emindim. Ama umursamadım. Mert her halimi biliyordu nasılsa. Rakı şişesini yarılamıştı. Bense ağlama krizine girdikten sonra başım Mert'in omzunda uyuyakalmıştım. Kafamı kaldırdım ve bağdaş kurarak oturdum. Dünküler aklıma gelince kalan rakımı dikledim kafama. Boş mideye biraz iğrenç gelse de canım zaten yanıyordu, hissetmezdim. Aslında şuan tam olarak hissizdim. Güneş doğuyordu Mert'e baktığımda o benim her hareketimi izliyordu.

"Annem ağzıma sıçacak" dedim telefonumu ararken.

"Ben arayıp konuştum merak etme."

"Ah başımı filler sikiyor. Ne dedin?"

" Sızdı merak etme yanımda dedim. Ama annemler evde diye biliyor pot kırma ağzına sıçarım."

"Kurtarıcım benim yaa merak etme sen şebelek." Derken yanağından makas aldım. Sakalları hafif çıkmıştı.

"Emre aradı. "Dedi sert bir ses tonuyla.

"Doğaldır. A-açmadın demi?"

" Açtım."

"Ne?? Ne dedin peki?"

"Masal şuan uyuyor. Bu saatte rahatsız mı ediyorsun lan kızı dedim. "Dedi piç sırıtışı yaparak.

"Ciddi değilsin demi Mert? Ne konuştuğunuzu tam olarak anlatır mısın? Neden yaptın böyle bir şeyi? "

"Canını sıkanın canını sıkarım kıskançlıktan gebersin pezevenk."

"Mert doğru konuş sevgilim o benim."

"Mirt diğri kiniş sivgilim i binim." Diye taklidimi yaptı gözlerini kısarak.

"Ne konuştunuz dedim?" Gökyüzüne bakarken.

"Ne demek uyuyor? Yanında mı uyuyor? kimsin lan sen? senin yanında neden uyuyor? Ne var lan sizin aranızda gibi şeyler zırvaladı."

"M-mert çok çok yanlış anlamış. Hay belanı sikiyim oğlum. İnsan açıklar demi? Abi çocukla ayrıltıcak mısın beni sen??"

" Öyle birşey yapmayacağını bilmiyor mu? Adam gibi seven güvenir Masal. Güvenmiyorsa siktirsin ayrılsın "diye bağırdı. Cevap veremedim. Yanlış anlardı. Hakkı vardı. Çok iğrenç bir kavga etmiştik en son ve böyle anlaması doğaldı. Burun kemerimi sıktım. Dizlerimin üstüne dirseklerini koyup başımı ellerim arasına aldım (umarım anlatabilmişimdir, düşünme pozisyonu hani işte)

"Dalga geçiyorsun demi benimle Masal? "Diye iğneleyici ve sert bir ses tonuyla bağırdı Mert.

E şimdi durduk yere neden bağırıyordu ki bana bu ? Anlamış olamazdı, hiçbirşey dememiştim ki?

" Ne lan?"

"Yaptım deme bana sakın?!"

"N-neyi?"

" Masal Emre'nin bizi yanlış anlaması doğal mı, mümkün mü buna inanması??"

" E-evet. Kötü bir kavgayla ayrıldık ve bende sinirle dediklerini inkar etmeyip sanane dedim."

"Peki bir erkek neden böyle düşünür ve kıskanır Masal?"

"B-bilmem" dedim gözlerimi kaçırarak. Ne çok kekeliyordum bugün böyle.