BEDEN

Acıyor.

Merhaba okurlarım. Gün gittikçe okuyucu sayım artıyor ve oyları gördükçe mutlu oluyorum. İyi ki varsınız. Sizin sayenizde buradayım ve yanımda olan herkese teşekkürler. Kurguyu hep aklımdaki gibi yapacağım ve üzgünüm bu hikayede mutlu son diye bir şey olamayacak gibi duruyor. Okurken hikayenin gidişatını beğenmeyecekler olacaktır. Ama bu benim hikayem ve böyle gitmesi gerekiyor. Yine de beğenip yanımda olacaklara daha şimdiden teşekkür ederim. Umarım duygularımız ortak gider.Sizi seviyorum. Yazarken çok duygulandığım bir bölümdü. Sizi seviyorum.

Gözlerimi açtığımda camımın açık olduğunu ve perdelerimin uçuştuğunu gördüm. Annem açmış olmalı diye düşündüm içimden. Hırsız olma ihtimali yoktu çünkü demir parmaklıklar vardı camın önünde. Rüyanın etkisinden çıkmak için yataktan kalktım. Ter içinde kalmıştım. Çantamdan sigaramı ve mp-3'ümü  alıp her zamanki yerime geçtim. Parmaklıklardan bacaklarımı sarkıtıp aydınlanmaya yüz tutmuş gök yüzüne baktım. Mp-3'ü açıp şarkının beynime hücum etmesine izin verdim. (şarkıyla okuyun)

Sigaramı yakmak için çakmağı çaktığımda sesi tüm sokakta yankılandı. Yanan sigaramın cızırtısı kalbimin de öyle sızladığını hissettirdi tekrar bana. Başımı önümdeki  soğuk demire yasladım. Sigaramdan bir duman daha çekip üflediğimde mavi dumanın boşluğa dağılmasını izledim. Yeni bir gün doğuyordu ve kendimi toplamalıydım. Staja gitmeliydim.Hayat devam ediyor. Güçlü olmalıyım diye kendime telkinler verirken başımı kaldırdım ve sağdaki apartman camlarına bakarken camımın en sağ tarafında bir kağıt buldum. Dörde katlanmıştı. Kağıdı aldığımda meraktan ölüyordum. Kimden gelmiş olabilirdi ki? Camımı açan o muydu? Kağıdı açtığımda çok düzgün bir el yazısıyla karşılaştım. Sigaramdan bir duman daha çektim içime. Bu yazıyı daha önce görmemiştim hiç.

                       "Ufaklık..

        Sen bunu okuyor olduğunda ben büyük ihtimalle her şeyden kurtulmuş olacağım. Böyle veda etmek bana göre değil ama mecburum. Karşına çıkarsam seni bırakamamaktan korkuyorum. Zaten veda etmeyi de hiç sevmem. Ben çok kötü biriyim Masal. Düzelmem için hiçbir yol yok. Senin sayende azda olsa kaçabiliyordum gerçeklerden. Ama seni yok ediyorum. Gözlerimin önünde kahroluyorsun ve haklısın bu konuda bencillik yapmamalıyım. 

      Seni yarı yolda bıraktığım için özür dilerim ama artık dayanamıyorum. Zaten dayanmamın anlamı da yok. Beni bu hayata bağlayacak hiçbir şey yok. Sence İris gerçekleri öğrendiğinde nefret etmiş midir benden? Lütfen etmemiş olsun. Gerçi aynı tarafta olmayacağımız kesin değil mi? Onun gibi biri Cehennemde olmayacaktır. Sakın benim için üzülme küçüğüm. Göz yaşı dökme.Çünkü sen benimsin. Benim sevdiğim kadınsın. En doğru olan bu çünkü. Herkes için. 

      Seni tanımaya fırsatım olmadığı için özür dilerim. Fakat sana şu kadarını söyleyebilirim ki; Şu kısacık süre içerisinde kimse beni senin gibi etkileyemedi. Sen Cennet ve Cehennemin buluşma noktasısın. Kötü olmak için fazla saf, masum olmak için fazla şehvetli.. Yanında olduğum her dakika hissettiğim saf sevgi benim bile kendimden şüphe etmeme neden oluyor. Adın gibi 'Masallar'  gibi bir kadınsın küçüğüm. Sakın kaybetme bunu.Güçlü kal Masal. Ben kalamıyorum çünkü. Korkağın tekiyim biliyorum. Ama artık ayakta duracak gücüm yok. Kaçacak yerim yok. En kolay yöntemi seçiyorum bende. Dünya bir pislikten kurtuluyor.. 

       Affet beni Masal.. Yaptığım her şey için. Tek kaçış noktam sensin ama sana bunu yapamam. Ben sana zarar veririm. Veriyorum da. Seni üzmekten başka bir şey yapmadığımı biliyorsun. Bu yüzden affet beni. Her şey için özür dilerim Masal. Şuan elimden gelen en iyi şey bundan sonra mutlu olmanı sağlamak. Seni oradan izliyor olacağım. Güçlü ol. Ve beni kurtarmaya çalışma. Sana çok değer verdiğimi sakın unutma. Sana Seni Sevdiğimi hiç söyleyemediğim için ve hissettiremediğim için de özür dilerim. Hoşçakal Masal'ım. Masallar gibi bir hayat yaşa.