MISS NOT PERFECT

CHAPTER 48

Pagulong gulong ako sa kama ko. Kanina pa ko nakauwi, pinahiram ni Mikki ang kotse niya. Hindi na ko tumanggi dahil madaling araw na at duda ako kung may masasakyan pa ko.

Umayos ako ng higa at tumitig sa ceiling, placing my arm on my forehead, i closed my eyes then bit my lower lip.

Remembering Mikki's sad eyes caught me off guard. Then i had a promise to myself that i'll do everything to vanished those sad pair of beautiful eyes.

**

Mabilis natapos ang sembreak at after that night, hindi na kami nagkita ni Mikki. Gusto ko man siyang puntahan, ano namang dahilan ko?

First day na ng second semester, same faces pa rin. Naupo ako sa dulo, for a change. Wala na naman sigurong seating arrangement this time?

Ilang saglit pa ang lumipas pumasok na sa room si Mikki, nginitian ko siya ng magtama ang mga mata namin pero parang wala siyang nakita at naupo nang walang sabi sabi sa upuan sa harap ko. Napailing na lang ako at napakunot ang noo ng biglang pumasok si Kerr at diretsong naupo sa tabi ni Mikki.

"Im still sleepy" narinig kong sinabi ni Kerr bago niya ipatong ang ulo niya sa balikat ni Mikki.

Mas lalong kumunot ang noo ko at pinanood ko ang reaksyon ni Mikki, pero wala siyang sinabi at ginawa, hinayaan niya lang si Kerr.

I felt a sudden pang in my chest. With heavy breaths, i shook my head and looked away. Thank goodness the new professor came in so that Kerr's head jerked away from Mikki's shoulder.

"Good morning" the professor greeted and we responded the same phrases.

Morning classes has ended, They just tackled the course syllabus and bid goodbyes and see you on our next class. First day rituals.

And speaking of ritual, i am now having my lunch with my squad, including Lea, Mikki and unfortunately Kerr.

"Namiss ko to" sabi ni Lea paglapag niya ng tray niya sa mesa. Kasunod lang niyang dumating si Kerr at Mikki na naupo sa harap ko.

Hindi ako nakisabay sa usapan nila, tahimik lang akong kumain at nakatitig lang ako sa pagkain ko.

"Ivan" siniko ako ni Camille kaya naman napatunghay ako.

"Ha? Bakit?" tanong ko.

"Sasama ka ba mamaya?" tanong ni Lea.

"Saan?"

"Kila Mikki. Sabi ni Mikki isang subject na lang meron kayo ngayon, so kung sasama ka, ikaw na ang maghatid kay Mikki. Susunod na lang kami"

"Why? Pwede namang dito na lang maghintay para sabay sabay na tayo" sabi ni Kerr.

"Dadaan pa ko sa library mamaya, mas okay din kung sabay sabay na lang tayo" sabi ko saka binalik ang tingin sa pagkain.

I bit my lip. Gusto ko man yung idea ni Lea, alam kong hindi papayag si Kerr. I don't know what's their status but i know Kerr is important to Mikki, more than anyone, more than me.

I shook my head at that thought and stood up after i've finished my meal.

"Aalis ka na?" tanong ni Greg.

Tumango lang ako saka nagpaalam sa kanila. I still have 30 minutes bago ang susunod na klase kaya naman pumunta muna ako sa rooftop at nahiga sa sulok kung saan malilim.

I heave a heavy sigh, placed my arm to cover my eyes and bit my lower lip.

I like her.

Paulit ulit na pumapasok sa utak ko. I freaking like her. That's certain.