MISS NOT PERFECT

CHAPTER 51

"Maganda yata ang gising mo?" bungad ni Greg pagkababa ko ng hagdan.

Nginitian ko lang siya at naupo na sa tabi ni Hans para magalmusal.

"Oo nga, parang wala kang hangover a? Anyways, ang sarap nung cake, pakitanong nga kay Nanay Lotty kung saan yun nabili para mapalitan ko. Sorry dun sa sobrang sarap hindi ko namalayan na naubos ko na pala" sabi ni Hans habang hinihimas pa ang tyan niya na parang busog na busog.

Nanlaki bigla ang mga mata ko at napatayo pa ko nang magsink in sakin ang sinabi niya.

"Cake?" tanong ko.

"Oo, yung chocolate cake"

Sinamaan ko ng tingin si Hans. "Inubos mo?!" sigaw ko.

Dammit Hans!

"Woah! Chill dude, papalitan ko na lang"Napapikit ako at napabuntong hininga."Bakit ka ba nagagalit dyan? Hindi ka naman mahilig sa cake a?"

Napailing na lang ako at umupo ulit. Hindi na ko umimik at kumain na lang. Tss. Hindi ko man lang natikman! Ugh!

"May centimental value ba yung cake?" tanong ni Greg nang makaalis na sila Nathan at Hans.

I heaved at sigh and nodded. "Binake ni Mikki" pag-amin ko.

Nilingon niya ko nang parang hindi makapaniwala. Ngumiti ako saka umilling iling habang naaalala yung nangyari kagabi. Tss.

"Kaya pala ang saya mo kanina nung hindi mo pa nalalaman na ubos na yung cake" sabi niya dahilan nang pagkawala ng ngiti ko.

"Tsk. Badtrip. Hindi ko man lang natikman"
Tumawa lang si Greg bago tinapik ang balikat ko at umalis. Naiwan akong mag-isa sa kusina at pinakalma ang sarili. Hindi ako mahilig sa matamis pero dahil gawa ni Mikki ang cake, kakainin ko yun! Uubusin ko yun! Hindi ako nagmumura pero 'damn you Hans Montenegro! Damn you!

**

"Dude, eto na yung cake mo" pinatong ni Hans sa mesa sa harap ko ang isang box mg cake. Nagtatakang tumingin sa direksyon namin sila Lea habang natatawa lang si Greg.

"Extended ang birthday celebration?" taas kilay na tanong ni Lea.

"Hindi. Naubos ko kasi yung chocolate cake na nasa ref kanina kaya eto pinalitan ko"

"Tsk" naiinis pa rin ako kaya hindi ako umimik. Napatingin ako kay Mikki at biglang kumunot ang noo niya nung magtama ang mga mata namin.

Napakagat ako sa labi ko at umiwas ng tingin. Nakakaguilty. Tsk.

After lunch sinabayan ko si Mikki na pumasok sa classroom namin. Wala si Kerr, kaya nakasabay ako. Umupo ako sa tabi niya. She stared at me and frowned but still didn't say anything.

"Im sorry.." i whispered.

"For what?" she finally then asked.

"About the cake, hindi ko natikman" i grimaced at the thought. Remembering it was all Hans' fault and i can't help but cussed again in my head.

She didn't say anything but shrugged na parang wal lang sa kanya na hindi ko natikman yung ginawa niya. Tss.

Our classes finished. No Kerr waiting outside the classroom. I looked at Mikki who just continually walking without caring for others. I followed her suit.

As long as i want to asked her where is Kerr, i just swallowed the urge. I kept silent whilst following her steps. She stopped at the waiting shed so am i.

I was about to ask her for a ride when the car stopped in front of us. She climbed inside without glancing at me. I've watched as the car disappeared from my sight.