GURUR

✒GÜLYARE✒

Anne babası ayrı olan tüm evlatlar, yüreğinize sinen ayrılıklarınızı toplayıp gelin. Burada yazacak olan küçük bir kızın anısına dağıtıp gidin. GÜLYARE sizin için.

hazelimsi Leyl'im; güzel yüreğin, gülüşün ve desteğin için...Tüm harfleri dikkatli oku, bu bölüm senin için. Allah'a senin gibi güzel insanlar karşıma çıkardığı için hamdolsun.

Selamun Aleyküm. Bölümün devamı yetişmedi ve ben de sizi daha fazla bekletmemek icin part halinde yayımlıyorum. Partın devamı kısa sürede gelecek. Hatta kimi yerleri çoktan yazılmış.

İyi okumalar. İnşaAllah gönlünüze göre olmuştur.

✒✒✒

İki ayrı çocuk,

Biri, gözlerinde kırılan kahramanı kahkülleriyle saklayan Verda.

Diğeri, sulara kurban giden masumluğunu boğulması için celladına bırakan Buğra.

İki ayrı yara,

Yaraların sahibi:

İki ayrı baba,

Ve iki bağımsız hayat:

BİR İMTİHANDA!

✒✒✒

Taptaze ağaçların arasında kurumuş bir çınar.

Yeşillerin arasında ağarmış bir yaprak.

Rüzgarın değdiği saçlar apak.

İşte orada...

Küçük bir kızın küflü yaralarında.

"Baba..."

Ona baktığımı biliyordu. Dudaklarımın kıpırtısını görüyorsa adını andığımı da biliyordu.

Onu tanıdığımı biliyordu.

O biliyordu.

Ben biliyordum.

Yüreğim özlemi aradı. Uzun yıllar geçmişti. Özlemin bağrımı yakmış olması gerekiyordu. Lakin yanmıyordu, ateş alev almıyordu.Küçücük bir köze dahi yer vermiyordu.

Kırgınlık?

Alev almış kalbimi dağıtmayı bekliyordu.

Yaktığı her et parçasından irin irin akıyordu.

"Anne..." dilim kelimelere eğilmedi. Kelimeler dilimi tutsak edemedi.

Gözlerimi, onun siluetini kaybetme korkusu ile anneme çeviremiyordum. Ama çevirmeliydim. Anneme bildirmeliydim. O geldi demeliydim.

'Kalbinin yangını burada' diye söylemeliydim.

Ama olmuyordu. Gözler babayı bırakamıyordu. Sözler dilini bulamıyordu.

Etraftaki herkes bir kenara çekilmiş; önemsiz. Odak noktası baba-kız oluyordu.

Kuşlar...Kanadı yaralı kuşlar. Karadenizin yeşil vadilerine uçuyordu. Dağların tepelerinde dans ediyor, özlemi haykırıyordu.

Ama bu kız özlemi soluyamıyordu.

Bileklerim zincire vurulmuş onun babalığın da tutuklu kalıyordu.

Küçük kızın küf bağlamış yeşilimsi duygularını yeniden çağırıyordu.

Duygular...

Anıları kucaklıyordu.

Elif'in anıları.

YARALARI.