The Three Brothers and I [COMPLETED]

Chapter 17: The Visitor

Chapter 17: The Visitor

Drake's POV

Matapos ang eksenang yun sa loob ng hospital room ni Yumi ay para na kaming nakikipag-kumpetensya sa isa't isa kung sinong dapat mag-alaga kay Yumi.

Binalaan ko na si Ayato na wag nang lalapit pa kay Yumi dahil sa kanya muntik nang mapahamak ang babaeng pinakaiingatan ko.

Pero ayaw patinag ng animal. Kung may mas matigas pa sa bakal, ayun siya. Pati si Evo dumadagdag sa sakit ng ulo ko.

"Drake, matutulog muna ako. Pwede ka nang lumabas."

Aba pinagtatabuyan ako ng babaitang ito noh? Matapos ko siyang alagaan?

"Pinagtatabuyan mo ba ako?"

Bigla naman siyang natawa nang mahina saka hinawakan ako sa braso.

Hinawakan niya nga ako sa braso. Nagdampi ang mga balat namin. Ano 'tong nararamdaman ko? Bakit uminit?

I'm becoming a faggot day by day. Leche! Nakakabakla ang mainlove.

"Hindi kita pinagtatabuyan, gusto ko lang magpahinga ka din. Kaya ko naman sarili ko, para naman akong bata niyan kakabantay mo eh."

Why so friggin' cute Mayumi Matsumoto? Fck! Hindi ako makapagpigil. Bakit ba ganito ang epekto ng babaeng 'to sakin?

Simula din nung malaman niya na nandoon din ako sa rescue scene ay ganito na siya. Kaya hindi ko pwedeng bigyan ng malisya 'to.

She's just grateful dahil niligtas ko siya. Yun lang, ayokong umasa.

Pero huli na ako eh. Napansin ko nalang na hinawakan ko na ang mukha ni Yumi. Pareho kaming nagulat sa ginawa ko.

Kaya agad akong bumitaw at tumalikod.

"Magpahinga ka na." yun nalang nasabi ko saka lumabas ng kwarto niya at bumaba.

Parang sasabog ang puso ko sa sobrang kaba.

Naabutan ko na naman si Ayato na naghihiwa ng keso sa kusina. Ayan na naman ang stupid habit niya.

"Nagsasayang ka ng keso!"

"Pera ko 'to wag kang pakialamero!"

Uminom lang ako ng tubig. Gusto kong malamigan dahil kanina pa ako nag-iinit, hindi ko na alam ang gagawin ko.

Ang tanga ko talaga kanina. Bakit ko naman ginawa yun? Paano nalang kung nagalit si Yumi? E di iiwas na naman siya?

At kapag umiwas siya, sasama na naman siya kay Evo o kaya sa bwesit na nasa harapan ko.

Ayoko mangyari yun!

"How's Yumi?" napalingon ako nang magtanong ang mokong.

"Pakialam mo ba?!" bakit pa niya tinatanong?

Syempre, pag akong kasama ni Yumi safe siya sakin.

"Gago ka ba? Tinatanong ko lang."

Tinatanong daw! No need to ask, kayang-kaya ko siyang protektahan. Di gaya mo lampa ka naman.

"Sir, may naghahanap po sa inyo."

May pagkaboba din 'tong katulong namin eh. Kita niyang dalawa kaming nandito hindi man lang i-address ng tama kung sino sa amin ang hinahanap.

"I-address mo nga ng maayos, parehas kaming nandito. Sino ba hinahanap?"

Yumuko naman siya. Halatang takot.

"Pa-pasensya na po. El Greco brothers kasi ang hinahanap niya."

Nagtungo na ako sa living room para tingnan kung sino ba ang naghahanap sa amin. Wala naman akong maalalang may pinagkakautangan.

Nang makita ko kung sino, hindi ko kilala.

"Sino ka?" tanong ko sa bagong mukha na nasa harapan ko.

"You must be one of the El Greco brothers. Your father gave me permission to come here, but don't worry I won't be staying in your house. And---"

I cut him off dahil sa kadaldalan niya.

"Tinatanong ko lang kung sino ka, ang dami mong sinasabi. Wala akong pakialam kung pinadala ka ng matandang yun dito para---"

And now, it's his turn to cut me off. Ang lakas ng loob ng lalaking 'to, nasa pamamahay ko pa.

"And I don't speak Filipino. I'm Kimura Toshio. Yumi-chan's friend."

Yumi-chan? Ahh Yumi. Bakit may chan pa? Ang daming arte ng lalaking 'to.

Teka, Kimura Toshio sabi niya? Toshio? Toshio.

"Moshi-moshi"

"...."

"Toshio-sama!"

Ahh siya yung kausap ni Yumi sa cellphone nung una kaming magkita dito sa living room.

So, ito pala ang mukha ng Toshio na yun. Psh! Gwapo pa ako dyan.

"What do you want?"

He stroke his hair saka humarap sakin.

Tss! Ang hambog pa.

"I'm here for Yumi-chan."

Yumi's POV

Kanina pa ako papali-palit ng posisyon pero hindi ako makatulog.

Sabi ko nga magpapahinga ako diba? Si Drake kasi eh, kung anu-ano na namang kababalaghan ang pinaggagagawa.

Hawakan daw ba ang mukha ko tas ilapit ang mukha? Kainis.

Buti nalang talaga hindi ako nahalikan ng mokong na yun. Pasalamat ko nga na hindi na niya ako hinaharas.

Tapos kanina, muntikan pa.

Bumangon ako at lumabas ng kwarto. Iinom ako ng tubig at makikipag-kwentuhan kay Ivy. Yung katulong nila dito.

Hindi pa man ako nakakalapit sa may hagdanan ay may narinig akong nag-uusap.

Boses ni Ayato, ni Drake, at...

"I can't contact her and I was worried so I came here."

Toshio-sama?

Dali-dali akong nagtungo sa may hagdanan para silipin kung tama ba yung narinig ko.

And I was right. He's here.

"Toshio-sama!" napalingon silang tatlo sa pagtawag ko sa kaibigan ko.

Halos liparin ko ang living room sa sobrang excitement. Hindi naman halatang excited ako noh? Hahaha. Eh namiss ko siya eh.

Nang makarating ako sa living room ay napayakap ako sa kanya.

Silang tatlo nagulat syempre, at pati nga ako nagulat sa ginawa ko.

Pero namiss ko lang siya, at masaya ako na ligtas din siya. Ayokong pati sa kanya may mangyaring masama.

Siya yung tinuturing kong kuya bukod sa kapatid kong umalis na.

Siya nalang ang pamilya ko, sila ni Atty. Kimura, kaya masaya ako na walang nangyaring masama sa kanila.

"Yumi-chan! Genki desu ka?" (How are you?)

"Anata ga anzen da to ureshii desu. Genki desu." (I'm glad you're safe. I'm fine.)

Magsasalita pa sana si Toshio-sama pero umubo si Drake. Nakalimutan kong nandito din pala sila ni Ayato.

"Bawal mag-japanese dito sa pamamahay ko." Napapansin ko lang, ang bugnutin talaga ni Drake nitong mga nakaraang araw.

"Ahh, Toshio-sama. This is Drake and Ayato. Drake, Ayato, this is Toshio-sama."

"Kilala na namin siya, wag mo nang ulitin." Ang sungit po ng lolo Drake niyo.

Ano bang problema niya't ang sama ng tingin niya kay Toshio-sama? Hindi naman siya inaano eh. Buti pa si Ayato, walang imik at patuloy lang magkalikot sa cellphone niya.

Binalingan ko ulit si Toshio-sama.

"What brings you here?"

Yung sagot niya... hindi ko expected. At yun ang nakapagpalaglag panga sa amin.

"Let's go back home, Yumi-chan."