His Lovely Bodyguard(Editing)

Chapter Fifty Three- Salamat

Everything went too fast, its been two weeks since the last time we talked. He never showed up nor try to contact me, i should be happy for it coz i'm the one who asked for it in the first place, but i'm not! I'm not happy not seeing him around me, it feels like i'm so alone and nobody cares for me, i feel so empty.

"Yan, sige marami kang mapapala sa kaka-emote mo diyan Miss." ang sama talaga tumiming ng babaeng to.

It's sunday, walang trabaho peru i asked Zia to come over sa unit ko, she's been with me all the time since we went to Hawaii napupunan kasi ng kaingayan niya ang malungkot kong buhay ngayun.

"Kanina kapa?" hinila ko siya papuntang kwarto ko.

"Kanina pa po ako katok ng katok eh, bukas naman pala kaya pumasok na ko, at ang maaabutan ko pa ay ang babaeng emotera sa sofa." kinuha ko agad ang laptop at may ipinakita sa kanya.

"The hell? totoo ba yan? baka edited miss." sobrang nabigla siya nakita na halos lumuwa pa mata niya.

"Hindi ko alam, wala akong lakas ng loob na tawagan siya to ask if his okay or not." naisandal ko nalang ang ulo ko sa headboard ng bed ko.

Isang stolen picture yun ni Xander sa isang bar habang binubugbog siya ng dalawang lalake, it's been all around social media and some of the press are asking for my reaction about it, eh wala naman akong alam at wala akong kinalaman sa nangyari. Peru parang piniga ang puso ko seeing him like that, hindi lumalaban, duguan nasasaktan sa hindi ko malamang dahilan.

"Tsss, i'll ask her secretary nalang miss wait ka diyan." bumalik ito sa sala para kunin ang phone.

Nanatili akong nakahiga sa kama, it's been two damn weeks peru siya parin ang iniisip ko. Bakit ganun? sinaktan na niya ako ng dalawang beses, nasugatan na ang puso ko at lahat na peru siya parin ang laman nito, pwede ba yun?.

"Hey, according to Gina. Nasa hospital daw si Xander." nasa hospital? meaning grabe talaga ang nangyari sa kanya. Napabalikwas ako ng bangun.

"Hindi ba ako mukhang tanga kung itinaboy ko siya tapos dadalawin ko siya sa hospital ngayun Zi?" tinaasan lang niya ako ng kilay.

"Miss matagal ko nang tanga, at mas magiging sobrang tanga kapa pag hindi mo siya pinuntahan at excuse me, hindi mo siya itinaboy humingi ka lang ng space okay? kaya magbihis ka dahil pupuntahan mo siya now na." mabilis pa sa alas kwatrong nagbihis ako.

Kahit naman may sama ako ng loob at slight na galit sa kanya ngayun, i still care for him. Sobrang walang puso ko na talaga pag hindi ko man lang siya pupuntahan doon.

"Zi maraming taga press." malapit na kami sa Hospital room ni Xander nang mapansin namin ang mga taga press sa labas nito.

"Deretso lang tayo sa loob, wala kang sasagutin sa mga tanong nila, ignore them. Ang taong nasa loob ang isipin mo okay? tara na, ang bigat kaya ng basket na to miss." saka ko lang naalala na may dala pala kaming isang basket ng prutas na si Zia ang may bitbit.

"Miss Alex ano po ang masasabi niyo sa nangyari sa boyfriend niyo?" tanong ng isang reporter.

"Kilala na po ba ninyo ang may gawa sa kanya nito?" dagdag ng isa.

Habang kami ni Zia ay deretso lang sa pagpasok sa loob, nakahinga lang ako ng maluwag nang maisara na namin ang pinto. Saka ko inilibot sa buong room ang aking mga mata,  no ones there, except sa isang lalaking natutulog sa kama. May black eye siya sa kaliwang mata, may sugat sa gilid ng labi niya, namamaga ang kanang pisngi at may maliit na sugat sa noo, gusto kong maiyak sa nakita ko. Sobrang gusto kong pumatay ng tao ngayun, kung sino man ang may gawa sa kanya nito mapapatay ko sila sa ginawa nila.

"Zi, nakakaawa siya." tumulo na ang luha ko habang pinagmamasdan si Xander.

"Teka, I'll just make a call hah. Nakakainit ng ulo ang mga gumawa nito eh." pinaupo niya ako sa plastic chair sa gilid ng kama ni Xander bago siya umalis.

Kinuha ko ang kanan niyang kamay at pinagdaop ko ang aming mga palad, at dinala yun sa aking pisngi at hindi ko na naman naiwasang maluha.

"Anong nangyari Xander? bakit ginawa nila sayo to? Kahit naman galit ako sayo hindi ko parin kayang makita kang ganito. Baliw ka talaga! bat hindi ka lumaban ha? bat nagpabugbog ka lang? tingnan mo yang mukha mo, nagkulay ube kana peru ang gwapo mo parin." napangiti nalang ako sa nasabi ko. Tama naman ako, kahit nagkulay ube na ang mga pasa niya gwapu parin siya.

"Alex?" napalingon ako sa nagsalita.

"Good morning po sir." agad akong napatayo nang marecognize ko siya. Ang dad ni Xander, matangkad ito gaya ni Xander mga nasa mid sixties na ito peru matipuno parin ang katawan, itim parin ang buhok nito na mukhang kinulayan, gwapu parin ito kahit may mga linya na sa mukha dahil sa katandaan, hindi na ako nagtaka kung saan nakuha ni Xander ang kagwapuhan niya. Lumapit siya sakin at bumeso.

"Just call me tito, iha." whooooo, ang kaba ko ay grabe parang nung naghahanap ako ng pangalan ko sa resulta ng board exam.

"Okay, ti-to." kailangan talagang mautal Alex?. Kumuha siya ng upuan at itinabi iyon sa inupuan ko kanina saka niya ako sinanyasang bumalik sa pagkakaupo.

"Salamat Alex." malaking question mark ang nasa ulo ko ngayun, bat siya nagpapasalamat?

"Para saan po?" kunot noo kong tanong.

"For making my son realize how a woman should be treated, for making him change. Nawalan ako ng pag-asa sa kanya noon the way na ituring niya ang mga babae ay parang damit lang isusuot tapos huhubarin at maghahanap ng bago." ginawa ko ba talaga yun? ako talaga ang dahilan?

"Sa kanya po kayo dapat magpasalamat tito, decision niya pong baguhin ang sarili niya." peru natawa lang siya sa sinabi ko. Hindi naman ako nag joke ah, bat siya tumawa?

"Believe me ikaw ang dahilan, simula nang naging bodyguard ka niya nagbago siya, blessing in disguise narin siguro ang insedenting yun. Wala na siyang ibang bukang bibig kundi ikaw, na naiirita siya sayo, na iniligtas mo siya, na pikon ka hanggang sa sinabi niyang gusto ka niya." What? at ikinwento talaga ni Xander yun sa daddy niya? ghosh nakakahiya.

"Sobrang close niyo po pala at naikwento niya lahat sa inyu." wala na akong masabi, pwede mawala nalang ako bigla dito?.

"No, were not that close before ayaw niya mag take over sa company. Lagi siyang galit sakin and to everyone but when you came naging makwento na siya thanks to you nakakapag-usap kami nang hindi umiinit ang ulo niya." masaya ang dad niya, i dont know their story peru alam ko masaya ang dad niya sa nangyayari kay Xander, maliban sa nangyari ngayun.

"Salamat din po sa inyu at lumaking gwapu tong anak ninyu kahit mainitin ang ulo." biro ko sa kanya na nagpatawa naman sa kanya.

"Peru iha, kung ano man ang pinagdadaanan niyo ngayun please don't give up on him, alam ko at ramdam ko mahal ka niya. Your the reason behind his smile Alex, be strong and dont give up on him." kung nakakabasa lang po sana kayo ng utak, i'm sure alam niyo na po ang sagot.

"Kailangan po namin pagdaanan ang lahat ng to para malaman namin kung para po ba talaga kami sa isat-isa, at hanggat kaya ko po gaya ng sabi niyo hindi ko po siya susukuan." humingi lang po àko ng space and it doesn't mean katapusan na namin.