His Lovely Bodyguard(Editing)

Chapter Sixty Eight- Little Angel

Pagkatapos nang interview namin ni Xander sa talk show na yun ay hindi na muling nanggulo pa si Sarah, personal pa nga siyang nakipagkita samin ni Xander at humingi ng tawad, at siyempre dahil hindi ako sinaniban ng masamang hangin ay pinatawad ko siya, ay! pinatawad pala namin siya.

Mabait naman siya eh, insecure lang talaga siya sakin kaya nag maldita malditahan siya, bitter lang. Peru at least after everything that happened okay  na ang lahat. Balik na kami sa dati, si Xander sa work niya at ako sa trabaho ko sa agency peru sa kasamaang palad half day nalang ako kung magtrabaho, utos ng gwapu kong fiance, baka mapano daw si baby eh, kahit kailan talaga ang OA.

Minsan busy-busyhan din ako preparing for our wedding next year. Yupp next year kasi si Xander ang gusto ASAP peru ako ayoko no! gusto ko paglabas na ni baby para maganda naman ang katawan ko, at oo si Mike ang incharge sa susoutin ko, ni Xander at buong may part sa kasal.

Dahil ayokong ma bored sa condo ay halos araw-araw akong dumadalaw kay Xander, kahit araw-araw din siyang galit dahil baka daw mapagod ako, makasama sa pagbubuntis ko peru bahala siya kaysa naman ipanganak ko ang baby namin na nakasimangot dahil sa kabagutan.

Ang parents ko at parents ni Xander ay time to time tumatawag kung kumusta daw ang pagbubuntis ko, sus di nalang aminin na excited nang magka apo.

"Opo, tatawag ako pag sumakit ang tiyan ko, o may maramdaman akong masama." inulit ko ang sinabi ni Xander sa kabilang linya.

Kabuwanan ko na kasi at this week pa ang expected at ngayun kailangan niyang pumasok para sa isang importanteng meeting kaya todo bilin sakin.

"Got it sir, i love you too." nakangiti kong ibinaba ang telepono at naupo sa couch, gusto ko manood ng tv.

Ang hirap pala magbuntis no? hindi mo na makita ang paa mo dahil sa laki ng tiyan mo, tapos hindi mo pa pwedeng kamutin ang tiyan mo pag kumati dahil magkaka stretch marks daw.

Tumayo ako para kumuha ng juice nang parang sumakit ang tiyan ko. Peru agad ding nawala kaya hindi ko nalang pinansin at nagtungo sa ref.

"Awwww..." napahawak ako sa tiyan ko sa sakit.

"Wag malikot masyado baby, nasasaktan si Mommy ha." hinimas himas ko nalang yun. Sabi kasi ng doctor kausapin ko ang baby ko, kahit magmukha pa daw akong tanga.

"Awwww... araayyy baby naman wag ganyan masakit na." napaupo ako sa sakit.

Muling nawala ang sakit kaya huminga ako ng malalim. Peru biglang sunod sunod na sumakit ang tiyan ko kaya agad kong inabot ang phone ko, halos hindi na magkandatoto ang kamay ko sa pagpindot, hindi ko pa alam kung kaninong number ang natawagan ko basta ang alam ko nag ring naman siya.

"Hi miss, if you'll ask me about the agency, dont worry everything's doing great." si Zia pala ang natawagan ko.

"Araaaayyy." impit kong sigaw sa sakit.

"Wait miss, anong nangyayari diyan?" hindi magkandaugaga nitong saad.

"Awwww... Zi manganganak na yata ako, tulungan mo ako, araayy."

"Oh my ghad! okay miss pupunta ako peru relax ka lang. Inhale, exhale okay?" natataranta niyang saad at bigla nalang naputol ang linya.

Sinunod ko ang sinabi ni Zia, inhale, exhale, inhale, exhale. Medyo nawala ang sakit kaya ipinagpatuloy ko lang. Ilang minuto ang lumipas ay dumating si Zia, tinulungan niya ako at agad dinala sa pinaka malapit na hospital.

Dinala ako so delivery room, gusto ko na talagang tumili sa sakit, grabe! hindi ba talaga pwedeng manganak nalang ng walang sakit na nararamdaman?

"Okay Miss Rodriguez, push po tayo." saad ng doctor.

"Aaarrrggghhhh..." nakagat ko pa ang labi ko para pigilan ang pagtili. Pinagpapawisan na ako sa sakit at hindi parin lumalabas si baby.

"Isa pa Miss Rodriguez." then i pushed again, nawawalan na ako ng lakas.

"Again Miss Rodriguez." i pushed again and again peru ayaw lumabas ni baby at ang sakit na talaga.

Hinihingal na ako, pagod na ang katawan ko, parang gusto ko nang matulog.

"I want Xander here." hinihingal kpng saad sa nurse, sana natawagan siya ni Zia, sana nandito siya. Lumabas ang isang nurse, marahil para kunin si Xander.

"I'm here love." agad niyang hinuli ang kamay ko at pinisil iyon, saka pinunasan ang pawis ko sa noo.

"Ang sakit love, ayaw lumabas ni baby." namimilipit sa sakit kong saad, habang siya sobrang takot ang mukha niya.

"We will do it together okay? we will push together." tumango ako.

"Okay Miss Alex, let's push again, one strong push okay? malapit na si baby." okay, daddy's here baby, he will help me para makalabas ka.

Humawak ng pagkahigpit higpit sa braso ni Xander saka huminga ng malalim.

"Aaaaaaarrrrggghhh, Xander! this is all your god damn fault." buong lakas kong sigaw, then narinig ko na ang iyak ni baby.

"You made it love, ayan na si baby." tuwang saad ni Xander, napangiti lang ako habang hingal na hingal at hindi parin bumibitiw kay Xander.

"Congratulations, it's a healthy baby Girl." i'm so happy, dahil nairaos ko ang paglabas ni Baby.

"It's a girl love, may prinsesa na tayo." halos tumalon talon na si Xander sa tuwa.

"I know." tanging sambit ko bago naging madilim ang paligid.

I'm happy, no! scratch that! i'm the happiest woman in the world. You know why? because i have the sweetest, kindest, jealous, hot, smart, funny at times, loving soon to be husband plus a cute little girl that i'm sure will bright up our world. I couldn't ask for more, god has been so good to me, he never left me in times sadness and fears. The universe yeah, the universe really played a big part of our story, he perfectly planned all of this i'm sure. On how we met, how we fell for each other, how we hurt each other, how we broke each other but ended up still together, isn't he amazing? indeed amazing, and i'm so thankful for it.

I love him, he love me and now that we have a cute little angel, we will love her together.