Asawa Ng Bangtan [COMPLETED]

10

[Rose]

Inaantok na ako, feeling ko isang oras na kaming bumabiyahe ni Papa.

"Pa, saan ba tayo pupunta?"

Kanina kasi nasa bahay na kami kaso wala pa sila Mama. Tapos bigla kaming umalis uli.

Baka naman, pupuntahan namin sila Mama.

"Don't worry. Malapit na tayo. Take a nap na lang kung masyado kang napagod kanina sa Bar Exam mo"

As he say, umidlip ako. Pero, wala din namang kwenta yun kasi, parang kakapikit ko pa lang dumating na agad kami.

Bumaba si Papa ng sasakanya at nag-door bell sa bahay ni... Tito Seung Gi? Anong ginagawa namin dito?

Umayos ako ng upo, nakita ko namang nag-sign si Papa na lumipat ako sa backseat.

Lumipat naman ako at di naman katagalan, lumabas na din si Tito na naka-shades.

Iba talaga kapag sikat, you need to be more careful sa bawat galaw mo.

Pumasok na sila sa kotse. Nabaling naman yung atensyon ni Tito saakin. Nginitian ko siya ng malapad.

"Hi, Mae! Miss na kita." -_-

Oo, magkapatid kami ni Mae pero ganun na ba talaga kami magkamukha? "Joke lang! Ang cute cute mo talaga baby Rosi." At pinisil niya yung ilong ko.

"Saan niyo gusto mag-lunch?" Tanong ni Papa.

"Sa Goraebul, Craving for seafoods."

"Tumpak! Namiss ko na din yung Goraebul na yun. Tagal na din since YAS."

Nako, si Tito ang daming alam. Namimiss lang niya si Tita Ara e haha althougj may connections pa din naman sila, hechtic lang schedule nilang pareho.

Dumating na kami dun in just half hour. Malapit lang Gangnam dito sa kung saan kami.

Nakit ko si Mama. Waah! Andito din sila, tinuro kami ni Mama. Tumingin naman si Mae at kumaway saamin. Ako naman, as usual, para kaming hindi nagkita kaninang umaga.

"Mae!!"

"Rose!!"

Tapos ayun, nagyakapan kami. Sumama naman sa yakap namin si Tito Seung Gi. "Ang cu-cute naman tignan ng mag babies na to." Sabay pisil ng mukha namin.

"Tito, namiss kita. Huhu"

"Ikaw din naman, Mayi e. Namiss kita."

Nagulat ako ng may biglang nagsalita. "So, Ako hindi mo namiss?"

"Tita Ara!!!" Tumakbo ako sakanya at niyakap ko siya. Maingay na kung Maingay, kukunti lang naman yung tao dito e. Tatatlo, hindi naman sa pangit yung pagkain nila. Mamahalin lang talaga.

Ang galing ko talaga pumili ng lugar. Dahil, sa safety na din to ni Tito Seung Gi at Papa. Remember, Korean Actors.

"Tita, Miss na Miss na kita. Ang tagal mong di bumisita. Na-grounded na kami lahat-lahat, wala pa ding Tita-Mommy na dumadalaw saamin."

"Bakit, kayo na-grounded." Tinuro ko si Mama habang nakayakap kay Tita Ara.

I saw Mama rolled her eyes.

"Magbe-bente uno na yang mga yan, sumusuway pa din saamin. Tss" nag-peace sign kami ni Mae.

Naupo na kasi si Mae sa tabi ko tapos katabi niya si Tito Seung Gi.

Nasa harap namin sila Mama't Papa.

Nag-order uli sila para saamin. Ang saya lang ng araw na to, nakasama nanaman namin yung mga taong sila lang ang nakakaalam ng existence namin. Oo, The Media doesn't know about our existence but the Actors know. Ganoon, kahanga-hanga ang mga Koreanong artista. They can keep a secret.