Asawa Ng Bangtan [COMPLETED]

29

[Sofia]

"Ma? Si Ate. Wala siya sa kwarto niya ah." Response ko kay Mama.
Nasaan si Nicole? Ang aga-aga pumasok na agad? Tss. Edi siya na masipag, porket kasama niya lang ang BTS. -_-

"Saan siya nagpunta?" Tanong ko.

"Pinahihintulutuan ko si Nicole na manatili sa Dorm nila. Binigyan niya ako ng Contract galing sa Manager ng BigHit." Sabay abot saakin ng Papel.

Binasa ko yun, so.. Habang buhay na siyang mananatili doon? Kasama sila Jungkook?! Omo! I kennat...

"Sige na Sofia kumain ka na." Naupo na lang ako.

Ngayon, pinagsisisihan ko kung bakit nag-doctor ako. Wala akong mapapala, kahit na magpa-bangs ako. Kasi yung, Oppa ko nasa BigHit siya!

"Goodmorning, Jagi!" Nagulat ako kay Papa. Lumapit siya kay Mama at niyakap ito mula sa likod. Hinalikan sa leeg at inamoy-amoy.

Ibang klase din to si Papa kapag bagong gising noh?

"Joong Ki, Ano ba?" Panggalaiti ni Mama. Pero deep inside kinikilig yan hahaha

"Ma, bibisitahin ko lang si Rose sa Haesung. Isa-submit ko na din yung requirements ko." Sambit ko.

"Sge. Susunod kami, after Meeting." Sagot ni Mama.

Nag-nod na lang ako. At pinagpatuloy ko yung pagkain ko ng umagahan.

Time skip

"Ahh, Excuse me, Ma'am. Bawal po Outsiders dito." Panghaharang ng gwardya saakin.

Tinaasan ko ng kilay yung Guard.
"Di mo ba ako kilala? Di ba ako binabanggit ng ate ko sainyo?" Sambit ko.

"Sino po ba ang A--"

"Ohmygad! You don't know Nicole Song?! Ang Magaling na English Major dito na walang kasing katulad ng ibang Company here in South, Korea?!"
"Nicole Song?" Tanong nung gwardya.

"Oo, Nicole Song! Gusto mo spell ko pa? N I C O L E S O N G. Song as in Kanta! Klaro na?" Sambit ko.

Kinakabahan na ang gwardya sa pinaggagawa ko. Onti na lang matatawa na ako sa itsura niya.

"Song? As in Song Joong Ki at Song Hye Kyo?" Natigilan ako.

Easy, Sofia. Hindi naman nila alam na Song kayo dahil Anak kayo ni Joong Ki at Hye Kyo e.

"Ano bang pinagsasabi mo, Kuya?! Ang dami-daming, Song dito sakanila mo pa ihahalintuald ang Ate ko?! Masyadong maganda si Song Hye Kyo para sa Ate ko."  Pagtataray ko.

Natawa na lang si Kuya, Aba? Ano magtawanan na lang kami ganon?

"Ano ba, Kuya? Magtatawanan na lang ba tayo dito? Papasukin mo ba ako o hindi? Ayokong pinaghihintay ako." Sambit ko.

"Pangalan mo po?"

Sasagot pa sana ako kaso...

"Sofia Song?" Nabaling ang atensyon namin sa lalaking nagsabi nun.

Omo! Nakita ko nanaman siya, natutulala nanaman ako. Kulang na lang tumulo na laway ko. Jusme! Huwag sa harap ni Jungkook.

"Sir. Pumasok po kayo sa loob."

Imbes na pumasok siya sa loob, naglakad pa din siya papalapit saakin.

Natauhan ako ng hawakan niya yung baba ko at hinagod.

Sht! May laway na ba? Kakahiya, Sofia!

"Sge, Kuya. Okay lang" inakbayan niya ako.

"No. 1 Fangirl ko to." Tinignan niya ako sabay kindat. Pagkatapos nun pumasok na kami sa loob.

Binitawan niya ako ng makarating kami sa Elevator.

"You wanna see Noona Nic?" Tanong niya na nagpaputol ng katahimikan sa pagitan naming dalawa.

Tumango na lang ako. Naramdaman kong ngumiti siya. Na nagpangiti din saakin ng palihim.

The next thing I know, ginulo niya yung buhok ko.

"Don't be shy, Sofia. As if naman di na tayo nagkita noon pa man."
"Nakakahiya, may kasama akong Idol."

"Eh? Mas Idol ata kita."

Tinignan ko siya kasabay mg pagbukas ng Elevator

"What do you mean?"

"Idol kita pagdating sa pakikipagsagutan kay Noona Nic. Hahahaha"

What?! Alam niya yon?! What the?! Nakakahiya!!!

"Don't worry, di naman yun bad thing para saakin. I always do that to Jimin-hyung." Sabay tawa.
Ang hirap huminga kapag ganito siya kalapit saakin. Sana huwag na lang bumukas tong Elevator para kahit mamatay man ako ngayon at least alam kong nasa tabi ko siya.

Nagulat ako kasi biglang pumatay yung ilaw at parang huminto yung pag-akyat ng Elevator.

"Oh shocks!" Sambit ko.

"Anong nangyare?!"

Lumapit si Jungkook sa CCTV na nakakabit sa itaas at tinry na makiusap sa kung sino man ang makakakita sa Footage.

"Hyungs?! What happened to the Elevator?!" He shouted.

"Jungkook...jungkook..jungkook." Di pa din siya tumitigil sa pagsisigaw doon.

"Jungkook! di gumagana yan. Walang ilaw oh!" Turo ko.

Napa-face palm na lang siya.

"Sorry di ko lang talaga alam ang nangyare. Mukhang matatagalan tayo dito."

"Wait. Di ko naman ine-expect na magkakatotoo e." Bulong ko.

"Ano?" Sht! Narinig niya? -_-

"Wala." Sambit ko at umiwas ng tingin.

Hinawakan niya ang kamay ko. Nagulat ako kasi di ko naman talaga ine-expect to. Ang daming timatakbo sa isip ko.

Kung bakit nangyayare saamin to? Kung bakit hinahawakan niya yung kamay ko? Kung bakit..bakit..bakit..

Bakit ganito ang nararamdaman ko.

Isinandal niya ang ulo ko sa dibdib niya.

"A-a-anong g-g-ginagawa m-mo?" Tanong ko.

"Ssh. Wag ka maingay, pakinggan mo lang ang tibok ng puso ko." Sambit niya.

"Dapat ganyan din ang tibok ng puso mo."

Anong ibig niyang sabihin? Ayokong magbigay ng meaning dahil baka umasa ako.

Idol siya, ako? Tagong anak ng isang sikat na artista. Napakalayo.

Inilayo na din niya ang mukha ko sa dibdib niya. Pero yung hawak sa kamay ko di pa din.

"Keep Calm, Sofia. Andito naman ako e. Mamatay man tayo ngayon."

Sa puntong yun umandar na yung elevator. Kapag bumitaw siya sa pagkakahawak sa kamay ko ibig sabihin nun, Wala talaga akong pag-asa kung sakali man. Pero kapag hindi, hahayaan ko ang puso ko.

Nagbukas ang Elevator na magkahawak pa din ang mga kamay namin.

Chances are destiny's plan.